Opracowano metodę specjacyjnego oznaczania nieorganicznych form selenu (-II), (IV), (VI) oraz całkowitej zawartości selenu w próbkach produktów spożywczych uwzględniając ich złożoną matrycę. Wykorzystano do oznaczeń końcowych technikę generowania wodorków w połączeniu z metodą atomowej spektroskopii absorpcyjnej HG-AAS. Oznaczenie selenu opiera się na połączeniu ekstrakcji wodnej próbki z roztwarzaniem próbki stężonymi kwasami. Oznaczenie specjacyjne selenu wykonano w pięciu grupach produktów spożywczych: kaszach, ziołach, sokach owocowych, odżywkach dla niemowląt oraz w wybranych pokarmach stanowiących potencjalne naturalne źródła selenu.