Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 20

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zakwity fitoplanktonu
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Zmiany populacyjne fitoplanktonu Jeziora Świętokrzyskiego na tle zmian warunków środowiskowych

100%
Burchardt L.
Seria Biologiczna. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
|
1987
|
tom 44
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Analiza przyczyn występowania złej jakości wody w zbiorniku retencyjnym w Kraśniku w pierwszych latach jego funkcjonowania

100%
Peczula W., Suchora M.
Przegląd Naukowy. Inżynieria i Kształtowanie Środowiska
|
2011
|
tom 20
|
nr 4[54]
3

Zastosowanie wapna chlorowanego do kierowania rozwojem fitoplanktonu

100%
Dobicki W.
Przegląd Hodowlany
|
1990
|
tom 58
|
nr 21-22
4

Zakwity sinicowe

100%
Kabzinski A. K. M.
Aura
|
2006
|
nr 07
6-8
Blue-green alga constitute a part of phytoplankton: their concentration in standard conditions fluctuates between several hundred or even several thousand per 1 ml, and during the peak period of blooming there are as many as several hundred thousand. Blue-green algal blooms produce a thick film and foam on the surface of water reservoirs, posing hygienic and health risks due to their toxicity. The author discuss in detail the problems related to this algal species.
5

Zakwity toksyczne fitoplanktonu: jak czesto spotykane sa gatunki produkujace toksyny w czasie zakwitow w Zatoce Chesapeake?

100%
Marshall H. G.
Idee Ekologiczne. Seria:Szkice
|
1997
|
tom 06[10]
141-149
6

Badania nad uzdatnianiem wod z zakwitem fitoplanktonu w procesie koagulacji i flotacji

84%
Sawiniak W., Klos M.
Inżynieria i Ochrona Środowiska. Politechnika Częstochowska
|
1999
|
tom 02
|
nr 1
19-30
7

Jakosc wod przybrzeznej czesci Zatoki Pomorskiej

84%
Jurkowska K., Mutko T., Landsberg-Uczciwek M.
Magazyn Przemysłu Rybnego
|
1998
|
nr 4
59-60
8

Wykorzystanie pomiarów fluorescencji in vivo do monitoringu dynamiki fitoplanktonu ze szczególnym uwzględnieniem sinic

84%
Izydorczyk K., Tarczynska M.
International Journal of Ecohydrology and Hydrobiology
|
2005
|
tom 05
|
nr Polish Suppl.
Tradycyjne metody analizy fitoplanktonu takie jak mikroskopowe określanie biomasy czy oznaczanie stężenia chlorofilu metodą spektrofotometryczną mogą być uzupełnione o pomiary fluorescencji in vivo barwników fotosyntetycznych. Pomiary fluorescencji chlorofilu in vivo są najczęściej wykorzystywane do analizy przestrzennego rozmieszczenia fitoplanktonu w zbiornikach wodnych. Jednakże, pomiary fluorescencji chlorofilu a nie dostarczają informacji o strukturze taksonomicznej próby, a zwłaszcza o obecności, szczególnie niepożądanych z punktu widzenie użytkowania zbiornika, sinic. Pomiary fluorescencji fikocyjaniny in vivo mogą posłużyć jako cenny wskaźnik obecności sinic w próbach fitoplanktonowych.
9

Zagrożenia wynikające z obecności mikrocystyn w wodzie: wytyczne WHO

84%
Tarczynska M., Mankiewicz-Boczek J.
International Journal of Ecohydrology and Hydrobiology
|
2005
|
tom 05
|
nr Polish Suppl.
Występowanie toksycznych zakwitów sinicowych wpływa na jakość wody rekreacyjnej i wody pitnej. Obecnie rozpoznano i sklasyfikowano cztery główne grupy substancji toksycznych, które mogą być produkowane przez sinice w wodach śródlądowych: hepatotoksyny, neurotoksyny, cytotoksyny i dermatotoksyny. Najlepiej poznaną toksyną produkowaną przez sinice, należącą do hepatotoksyn jest mikrocystyna-LR, której limit w wodzie pitnej, ustalony przez WHO, wynosi 1 mg dm-3. Wartość ta została wyliczona na podstawie tolerowanej dawki dziennej (TDI) toksyny. Od 19 listopada 2002 roku podobny limit 1 mg dm-3 MC-LR w wodzie pitnej obowiązuje również w Polsce (Ministerstwo Zdrowia 2002). W wodzie rekreacyjnej natomiast dopuszcza się ilość sinic nie powodującą zmiany koloru, zapachu lub smaku wody (Ministerstwo Zdrowia 2002). Monitoring zakwitu sinicowego w wodzie poddawanej uzdatnianiu i w wodzie na kąpielisku może być oparty o najprostsze i powszechnie stosowane analizy tj. mikroskopowe zliczanie liczby komórek oraz pomiar stężenia chlorofilu-a. Te parametry służą ocenie potencjalnego zagrożenia związanego z obecnością toksyn sinicowych w wodzie. Dlatego też WHO w celu praktycznej oceny zagrożenie ze strony sinic określiła dwa poziomy alertu zarówno dla wody pitnej i rekreacyjnej uzależnione od ilości komórek sinic w wodzie i stężenia chlorofilu-a.
10

Fosfataza alkaliczna: rola w regeneracji fosforu i tworzeniu zakwitów sinicowych

84%
Trojanowska A.
International Journal of Ecohydrology and Hydrobiology
|
2005
|
tom 05
|
nr Polish Suppl.
Fosfataza alkaliczna (APA) katalizuje hydrolizę estrów fosforowych z uwolnieniem jonów ortofosforanowych (PO4 -3) ze związków organicznych. APA wydzielana przez organizmy planktonowe, głównie fitoplankton i bakterioplankton w warunkach niedoboru ortofosforanów stanowi potencjalnie znaczący mechanizm regeneracji fosforu w ekosystemach wodnych. Wysoka aktywność APA jest rozważana jako istotny czynnik zwiększający tempo wzrostu fitoplanktonu i okresowo sprzyjający powstawaniu zakwitów sinicowych. Pomiar APA, z pewnymi ograniczeniami, może być stosowany jako ekofizjologiczny wskaźnik deficytu fosforu oraz stanu troficznego wód.
11

Struktura fitoplanktonu hipertroficznego Jeziora Syczyńskiego obciążonego zakwitami sinic (wschodnia Polska)

84%
Toporowska M., Pawlik-Skowronska B.
Fragmenta Floristica et Geobotanica Polonica
|
2011
|
tom 18
|
nr 2
12

Sinice i ich toksyny w uzdatnianiu wod. Zakwity sinicowe i wytwarzanie toksyn

84%
Kabzinski A.
Aura
|
2007
|
nr 09
14-18
Cyanobacterial blooms in water reservoirs have multiple adverse effects to the quality of water abstracted from such reservoirs. Intensive blooms generate large amounts of organic matter, increase water oxygen consumption, cause the occurrence of numerous pathogens and unpleasant smells and, above all, they produce cyanobacterial hepatotixins. Their high toxicity and cancer induction potential combined with a high stability pose extremely serious health problems. That is why the toxins should be removed efficiently during water treatment. We present results of a study on the treatment of water containing cyanobacterial hepatotixins from the Zalew Sulejowski.
13

Zastosowanie metod chromatograficznych w oznaczaniu mikrocystyn

84%
Jurczak T., Tarczynska T.
International Journal of Ecohydrology and Hydrobiology
|
2005
|
tom 05
|
nr Polish Suppl.
Obecnie znanych jest wiele metod służących do analizy toksyn sinicowych. Jednymi z prostszych są metody biotestowe określające ogólną toksyczność próbki zakwitu tj. biotesty na myszach czy bezkręgowcach. Pozwalają one na oszacowanie potencjalnego zagrożenia wynikającego z obecności zakwitów w zbiorniku. Bardziej dokładnymi metodami są tzw. biotesty: inhibicji fosfataz białkowych (PP1A, PP2A) oraz immunobiotest ELISA. Pozwalają one na ilościowe wykrywanie hepatotoksyn sinicowych na bardzo niskim poziomie (pg), co pozwala na wykrywanie mikrocystyn w próbkach wody bez potrzeby ich wcześniejszego zatężania. Zarówno do analizy jakościowej jak i ilościowej toksycznych zakwitów sinicowych, ze względu na wysoką ich toksyczność oraz niskie stężenia, znalazły szerokie zastosowanie metody chromatograficzne oparte głównie na wysokosprawnej chromatografii cieczowej HPLC (ang. high performance liquid chromatography) oraz na znacznie bardziej wyrafinowanych technikach takich jak na przykład chromatografia cieczowa w połączeniu z detekcją masową (LC-MS). Metodą najczęściej stosowaną do jakościowej i ilościowej analizy toksyn sinicowych jest wysokosprawna chromatografia cieczowa z detekcją diodową (HPLCDAD), która pozwala na identyfikację mikrocystyn w oparciu o ich charakterystyczne widma absorpcji przy analitycznej długości fali 238 nm. Praca stanowi przegląd metod analitycznych stosowanych powszechnie w oznaczaniu mikrocystyn.
14

Badanie wpływu czynników środowiskowych na efektywność zakwitów i biosyntezę toksyn sinicowych

84%
Kabzinski A. K. M., Grabowska H., Cyran J., Juszczak R., Szczukocki D., Szczytowski K., Zawadzka A.
International Journal of Ecohydrology and Hydrobiology
|
2005
|
tom 05
|
nr Polish Suppl.
Sinice (cyjanobakterie, niebiesko-zielone algi) wchodzące w skład fitoplanktonu należą do królestwa Procaryota, tworząc grupę gram-ujemnych fotosyntezujących. Sinice w dogodnych warunkach tworzą zakwity, mające niekorzystny wpływ na środowisko wodne. Wprowadzają duże ilości materii organicznej, zmniejszają przejrzystość wody oraz ilość rozpuszczonego tlenu, nadawać też mogą charakterystyczny nieprzyjemny zapach oraz barwę. Zakwity są też źródłem dużej ilości różnego typu związków o wysokiej toksyczności (hepatotoksyny, neurotoksyny, cytotoksyny, itp.). Z tego powodu w prawidłowym gospodarowaniu zasobami wód powierzchniowych potrzebna jest dobra znajomość czynników mających wpływ na wielkość zakwitów oraz efektywność biosyntezy toksyn sinicowych oraz mechanizmów ich uwalniania. W pracy, na podstawie materiałów zebranych w sezonie letnim 2001 ze Zbiornika Sulejowskiego, podjęto próbę określenia wpływu różnego typu czynników środowiskowych na efektywność zakwitu oraz produkcji hepatotoksyny sinicowej – mikrocystyny-LR. Prowadzone badania potwierdziły istnienie korelacji pomiędzy temperaturą w obserwowanym zakresie, a efektywnością przyrostu biomasy sinic i produkcji mikrocystyny. Uzyskano też statystycznie znaczące korelacje (ujemne) w przypadku pH, zawartości tlenu rozpuszczonego oraz twardości wody. W przypadku pierwiastków biogennych uzyskano pozytywne korelacje dla jonów amonowych, azotanowych(III) oraz fosforanów. W zakresie stężeń kationów metali potwierdzono wcześniejsze dane literaturowe o pozytywnej korelacji z biomasą sinic i produkcją mikrocystyny dla jonów miedzi i żelaza, oraz negatywnej dla toksycznego ołowiu.
15

Metody oceny toksyczności i genotoksyczności hepatotoksycznych zakwitów sinicowych w wodach powierzchniowych

84%
Mankiewicz-Boczek J., Tarczynska M.
International Journal of Ecohydrology and Hydrobiology
|
2005
|
tom 05
|
nr Polish Suppl.
Ocena hamowania aktywności fosfatazy białkowej (PPIA) oraz test ELISA (Enzyme-Linked ImmunoSorbent Assay) to szybkie oraz bardzo czułe metody skriningowe umożliwiające ocenę aktywności biologicznej (toksyczności) oraz stężenia mikrocystyn (hepatotoksyn sinicowych) przy detekcji dziesięciokrotnie niższej niż dawka dopuszczalna 1 mg dm-3 mikrocystyn w wodzie pitnej. Do oceny genotoksyczności hepatotoksycznych zakwitów sinicowych stosować można krótkoterminowe testy bakteryjne tj. SOS Chromotest i test Amesa. W tym przypadku wskazana jest jednak analiza porównawcza z wykorzystaniem komórek eukariotycznych np. w teście kometowym, metodzie stosowanej coraz powszechniej do biomonitoringu potencjalnych czynników genotoksycznych. Ponadto wprowadzenie monitoringu molekularnego – analizy genów z rodziny mcyABCDEFGHIJ odpowiedzialnych za syntezę mikrocystyn przez sinice z rodzaju Microcystis, Anabaena czy Planktothrix (Oscillatoria) może umożliwić przewidywanie okresów pojawiania się i dominacji toksycznych szczepów sinic w wodzie.
16

Zastosowanie mikrobiotestów do kontroli toksyczności zakwitów sinicowych

67%
Drobniewska A., Tarczynska M., Mankiewicz-Boczek J., Jurczak T., Zalewski M.
International Journal of Ecohydrology and Hydrobiology
|
2005
|
tom 05
|
nr Polish Suppl.
Toksyczne zakwity sinic są powszechną konsekwencją eutrofizacji zbiorników i jezior. Ze względu na dużą aktywność toksyn sinicowych bardzo ważne jest ich kompleksowe monitorowanie obejmujące metody biologiczne i chemiczne. Obecne badania dążą do optymalizacji warunków przeprowadzania biotestów. Prezentowana praca miała na celu modyfikację standardowych warunków przeprowadzania testów Artoxkit M i Thamnotoxkit FTM w celu znalezienie warunków podwyższających wrażliwość testowanych organizmów na ekstrakty sinicowe. Otrzymane wyniki wykazały, iż najwyższą efektywność dla Artoxkit M stwierdzono w wariancie z wydłużonym czasem inkubacji do 48 h w 25°C. Wariant z 24 h inkubacją w temperaturze 27oC w ekstrakcie zawierającym metanol okazał się najbardziej efektywny dla Thamnotoxkit FTM.
17

Wplyw warunkow srodowiska wodnego na efektywnosc zakwitow sinicowych i wydajnosc biosyntezy mikrocystyn z grupy hepatotoksyn. Czesc II. Wplyw czynnikow chemicznych

67%
Kabzinski A. K. M., Grabowska H., Cyran J., Zawadzka A., Macioszek B., Szczukocki D., Juszczak R.
Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus
|
2008
|
tom 07
|
nr 1
45-62
18

Zakwity sinic - konkurencja miedzygatunkowa i srodowiskowe zagrozenie

67%
Burchardt L., Pawlik-Skowronska B.
Wiadomości Botaniczne
|
2005
|
tom 49
|
nr 1-2
39-50
19

Wplyw warunkow srodowiska wodnego na efektywnosc zakwitow sinicowych i wydajnosc biosyntezy mikrocystyn z grupy hepatotoksyn. Czesc I. Wplyw czynnikow fizykochemicznych

67%
Kabzinski A. K. M., Grabowska H., Cyran J., Zawadzka A., Macioszek B., Szczukocki D., Juszczak R.
Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus
|
2008
|
tom 07
|
nr 1
25-43
20

Ekologia toksycznych sinic

43%
Blaszczyk A., Torunska A., Kobos J., Browarczyk-Matusiak G., Mazur-Marzec H.
Kosmos
|
2010
|
tom 59
|
nr 1-2
173-198
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.