Artykuł przedstawia krótką charakterystykę żywności utrwalanej metodami kombinowanymi i określanej w skrócie jako SSP (shelf stable products). W chwili obecnej do tej kategorii należą jedynie produkty mięsne trwale od kilku tygodni do kilku miesięcy bez zamrożenia, aczkolwiek dzięki właściwemu zastosowaniu określonych czynników utrwalających istnieje możliwość projektowania nowego asortymentu produktów.
W artykule omówiono definicje i przepisy regulujące żywność kwaśną i zakwaszoną taką jak soki, sosy, dżemy, galaretki itp. Jednak głównym celem artykułu jest charakterystyka oporności termicznej typowej mikroflory chorobotwórczej i gnilnej dla tej grupy żywności. Na podstawie charakterystyki wartości liczb D i z omówiono oporność termiczną wybranych mikroorganizmów mogących występować w żywności kwaśnej i zakwaszonej. Wybrane mikroorganizmy o najwyższej oporności termicznej, zostały zaproponowane jako wskaźniki skuteczności wybranego modelu obróbki termicznej.
Jogurt i kefir wyprodukowano z mleka zawierającego: 5, 10, 15 mg NO /dm3. W jogurcie zaobserwowano niezmienny poziom NO w czasie powstawania skrzepu, spadek w fazie wodnej w czasie dojrzewania (2,9- 3,7 mg NO3 /dm3) i wzrost do poziomu wyjściowego w czasie przechowywania w temp. 4-6°C przez okres 24 godzin. W kefirze podczas powstawania skrzepu oraz przechowywania zawartość azotanów w fazie wodnej produktu obniżyła się o 3,4 -3,9 mg NO /dm3. Zmiany zawartości jonów azotanowych w fazie wodnej i białkowej jogurtu oraz kefiru nie zależały od stężenia azotanów w surowcu lecz od tempa i stopnia ukwaszenia mleka.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.