Świat wkracza na nową drogę rozwoju, której siłą sprawczą staje się globalizacja. Jest ona postrzegana jako nieodwracalny proces obecnej rzeczywistości i wywiera istotny wpływ na przemiany ekonomiczne, społeczne i kulturowe. Dotyczy to także przemian w środowisku wiejskim, które uwzględniając rozwój globalny powinno jednocześnie zachować swoją tożsamość i lokalność, a społeczność wiejska powinna w większym stopniu dostrzegać w globalizacji szansę niż zagrożenie dla polskiej wsi.
Podjęto problematykę analizy prospektywnej sektora polskiego agrobiznesu, która ma na celu zobrazowanie jego stanu i możliwości funkcjonowania na arenie międzynarodowej w początkowej fazie członkostwa naszego kraju w Unii Europejskiej. Szczególny nacisk położono na zaprezentowanie atrakcyjności badanego sektora dla aktualnie funkcjonujących w nim przedsiębiorstw i potencjalnych inwestorów, którzy będą w przyszłości stanowić o jego rozwoju. Podjęto również próbę modyfikacji dotychczasowego składu subsystemów sektora.
W pierwszej dekadzie XXI w. polski przemysł spożywczy rozwijał się bardzo dynamicznie. Dzięki temu wzrosło jego znaczenie w obrębie Wspólnoty Europejskiej. Polska stała się szóstym producentem żywności, z udziałem w UE wynoszącym 7,4%. Wraz z rozwojem, postępującą integracją i globalizacją pojawiają się nowe szanse, lecz także i zagrożenia. W artykule przedstawiono również mocne i słabe strony przemysłu spożywczego, które mogą być przydatne przy tworzeniu strategii jego rozwoju.