W artykule przedstawiono charakterystykę procesu drukowania 3D produktów spożywczych. Scharakteryzowano podstawowe techniki wykorzystywane w drukowaniu przestrzennym, które znajdują zastosowanie w wytwarzaniu żywności. Przedstawiono przykłady materiałów spożywczych, jakie mogą być wydrukowane techniką druku trójwymiarowego oraz zaprezentowano komercyjne rozwiązania stosowane w druku żywności w 3D. Omówiono potencjał wykorzystania drukowania 3D do żywności oraz wady i zalety tej technologii.
Przedstawiono wyniki badań nad określeniem wpływu wilgotności na nakłady energii w procesie wytłaczania, podatności materiału na aglomerowanie oraz jakość aglomeratów śruty kukurydzy, owsa i pszenicy. Wyniki wykazały, że nakłady energii poszczególnych faz wytłaczania zależą zarówno od wilgotności jak i rodzaju ziarna zboża. Stwierdzono, że ze wzrostem wilgotności maleje praca zagęszczania, praca wytłaczania oraz współczynnik charakteryzujący podatność materiału na zagęszczanie. Zwiększenie wilgotności powoduje polepszenie podatności materiału na aglomerowanie oraz pogarsza jakość aglomeratu.