Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  wykorzystanie cynku
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W doświadczeniu na szczurach badano wpływ dodatku lizyny do diet o zróżnicowanej jakości białka przy optymalnym poziomie cynku (około 13 mg/1000 g s.m. diet) na wskaźniki ogólnego rozwoju szczurów. Stwierdzono, że dodatek lizyny do poziomu pokrycia zapotrzebowania szczurów rosnących do diet, w których źródłem białka była kazeina o różnym stopniu uszkodzenia (ogrzewana z 5% glukozy w 90°C przez 24 h lub 96 h) nie spowodował zwiększenia tempa przyrastania masy ciała szczurów. Dodatek chlorowodorku L-lizyny do diety glutenowej spowodował wzrost spożycia diety i statystycznie istotny wzrost przyrostów masy ciała szczurów. Podobny efekt uzyskano przy podawaniu diety glutenowej wzbogaconej suszoną plazmą krwi.
Szczury karmione dietami zawierającymi optymalny poziom cynku i białko o niskiej wartości odżywczej pochodzące z glutenu lub kazeiny modelowo uszkodzonej (ogrzewanie z dodatkiem 5% glukozy w 90°C w ciągu 24 h i 96 h) wykazywały niższe wchłanianie pozorne cynku niż szczury na dietach z kazeiną natywną. Dodatek lizyny w postaci chlorowodorku L-lizyny lub białka bogatego w ten aminokwas (suszona plazma krwi) do diety glutenowej powodował podwyższenie wchłaniania cynku. Wchłanianie pozorne cynku z diety z dodatkiem lizyny wynosiło średnio 36,3% w porównaniu ze średnią 29,2% z diety glutenowej. Najwyższe wchłanianie cynku stwierdzono dla diety mieszanej z dodatkiem plazmy krwi.
W doświadczeniu na szczurach badano wpływ lizyny na wchłanianie żelaza i miedzi. Dodatek chlorowodorku L-lizyny do diet z glutenem podwyższał wchłanianie pozorne żelaza z 7,8% do 10,5% i obniżał stężenie tego pierwiastka w wątrobie szczurów, nie miał natomiast wpływu na wchłanianie miedzi. Przy podwyższeniu zawartości lizyny, a także ogólnej wartości odżywczej białka w diecie glutenowej poprzez dodatek plazmy krwi stwierdzono wysokie wchłanianie żelaza i miedzi (18,3% i 13,5% odpowiednio). Dodatek lizyny do diet zawierających kazeinę uszkodzoną (ogrzewana z dodatkiem 5% glukozy w 90°C w ciągu 24 h i 96 h) nie wpływał na wchłanianie pozorne żelaza.
W modelowym doświadczeniu na szczurach wykazano, że jakość białka w diecie przy optymalnym poziomie cynku wpływała na masę wątroby, ilość i stężenie białka w wątrobie oraz stężenie RN A w wątrobie. Dodatek lizyny do diety z kazeiną uszkodzoną spowodował wzrost stężenia białka i RNA w wątrobie szczurów. Podobnie wpłynął dodatek lizyny do diety z glutenem. Mniejszy wpływ dodatku lizyny stwierdzono na stężenie DNA w wątrobie.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.