Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 48

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  wyciek termiczny
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badano wpływ dodatku preparatu Gel-fat oraz czasu sterylizacji na właściwości modelowej konserwy mięsnej. Przygotowano trzy warianty farszów ze zróżnicowaną wielkością dodatku preparatu Gel-fat (0, 0,5 i 1,0 %), a konserwy poddano następnie sterylizacji (120 ºC w ciągu 30 oraz 40 min). W konserwach po sterylizacji i wychłodzeniu oznaczono: wyciek termiczny, parametry barwy L*, a*, b*, maksymalną siłę penetracji, podstawowy skład chemiczny oraz pH. Stwierdzono, że wydłużenie czasu sterylizacji wpłynęło istotnie na wzrost ilości wycieku termicznego (o ok. 4 %) oraz na zmniejszenie siły penetracji badanych bloków konserw (o ok. 1,5 N). Dodatek preparatu Gel-fat nie wpłynął na wielkość wycieku termicznego, lecz na zwiększenie twardości bloku konserw (o ok. 3 N). Nie zaobserwowano zmian parametrów barwy L* i a* pod wpływem tego czynnika, nastąpił natomiast wzrost parametru barwy b* (o ok. 1 jednostkę). Podstawowy skład chemiczny i pH pozostały na niezmienionym poziomie.
Celem zaprezentowanej w artykule pracy było określenie wpływu czasu sterylizacji na jakość modelowych konserw mięsnych o różnej zawartości tłuszczu i różnym stopniu rozdrobnienia farszu. Niezależnie od stopnia rozdrobnienia farszu konserwy z farszu „ chudego " osiągały wartość sterylizacyjną Fo 3 min już po 30 min, a konserwy z farszu „ tłustego " po 40 min sterylizacji w temperaturze 121°C. Wydłużenie procesu sterylizacji powodowało zmniejszenie siły penetracji i zwiększenie ilości wycieku termicznego. Ilość wycieku termicznego była większa w konserwach średnio rozdrobnionych niż w kutrowanych.
Z danych literaturowych wynika, że typ użytkowy czy rasa bydła mają istotny wpływ na poszczególne cechy jakościowe mięsa cielęcego. Dlatego też celem pracy było zbadanie, czy i w jaki sposób wybrane cechy jakościowe mięsa cielęcego zmieniają się w czasie (po 24, 48, 72 i 96 godzinach od uboju zwierzęcia), w zależności od rasy bydła. Badania przeprowadzono na mięsie pochodzącym z mięśnia czworogłowego uda (m. quadriceps femoris) cieląt rasy simentalskiej (30 szt.), polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej odmiany czarno-białej (30 szt.), polskiej holsztyńsko- -fryzyjskiej odmiany czerwono-białej (30 szt.) i limousine (30 szt.). W ciągu czterech kolejnych dni przechowywania chłodniczego (w temperaturze 2-4oC) najwolniej obniżało się pH w mięsie cieląt rasy limousine. W mięsie cieląt pozostałych grup rasowych stwierdzono najniższe pH już po 24 godzinach od uboju. Jednak statystycznie istotne różnice stwierdzono jedynie dla pH48 pomiędzy mięsem cieląt rasy simentalskiej i polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej odmiany czarno- -białej. Analizując okres dojrzewania poubojowego cielęciny stwierdzono, że najkorzystniejsze parametry wycieku wymuszonego i termicznego z mięsa wystąpiły w surowcu pozyskanym z tusz cieląt rasy polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej odmiany czarno-białej i odmiany czerwono- -białej. Najgorsze mięso pod względem tych cech otrzymano z tusz cieląt rasy simentalskiej.
Celem pracy była ocena wpływu ekstensywnego utrzymania i żywienia na cechy fizykochemiczne mięśni piersiowych i udowych indyczek rzeźnych. Doświadczeniem objęto 200 indyczek dwóch typów mieszańców: BUT 9 i BIG 6. Do 6. tygodnia życia indyczki utrzymywano razem w warunkach chowu intensywnego, następnie ptaki każdego typu podzielono losowo na grupy: kontrolną (K) i ekstensywną (E). Ptaki z grup E przeniesiono na fermę wyposażoną w budynki otwarte z możliwością korzystania z trawiastego wybiegu. Wszystkie indyczki do 6. tygodnia odchowu otrzymywały mieszanki pełnoporcjowe dostosowane składem do ich wieku. Indyczki z grupy E od 7. tygodnia życia oprócz mieszanek otrzymywały dziennie 0,1 kg/szt. zielonki z pokrzyw, koniczyny i lucerny, a od 13. tyg. dodatkowo po 0,1 kg/szt. ziemniaków parowanych. Odchów ptaków trwał 16 tygodni. W trakcie uboju pobierano próby mięśni piersiowych i udowych. Ocena jakości mięsa obejmowała pomiar pH po 6 i 24 godzinach, pomiar przewodności elektrycznej mięsa po 24 i 48 godzinach od uboju, określenie zdolności utrzymywania wody własnej, wielkości wycieku naturalnego oraz termicznego. Oznaczono również parametry barwy (L*, a*, b*) i kruchość mięsa. Statystycznie istotną interakcję systemu utrzymania oraz typu użytkowego indyczek potwierdzono dla jasności mięśni piersiowych, a także dla pH po 6 godzinach od uboju, parametrów barwnych L* i b* oraz wycieku termicznego w mięśniu udowym. Na większość cech fizykochemicznych miał wpływ system utrzymania i żywienia indyczek. Mięso ptaków z chowu ekstensywnego odznaczało się nieco wyższym pH, mniejszą wodochłonnością i większym wyciekiem termicznym. Było także istotnie ciemniejsze i mniej kruche w stosunku do mięsa ptaków utrzymywanych intensywnie. Nie odnotowano wystąpienia wad mięsa, stwierdzono natomiast znaczną zmienność osobniczą badanych cech jakości mięsa.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.