Artykuł rozwija problem intensywnego i często niekontrolowanego rozrostu wsi zlokalizowanych w okolicy wielkich miast - ze szczególnym uwzględnieniem zmian zachodzących w wiejskim krajobrazie oraz społecznych konsekwencji suburbanizacji. Wieś podmiejska została przedstawiona jako odrębna jednostka osadnicza, o której specyfice decyduje przede wszystkim jej transgraniczny charakter. Realizacji badań przyświecał postulat poszerzenia spektrum charakterystyk ludności napływowej z miasta. Główne wątki tekstu dotyczą profilu nowych mieszkańców wsi w obszarze metropolitalnym i związanej z tym kwestii migracji wahadłowej. Część finalną projektu badawczego stanowi próba opisu fenomenu podmiejskości.
Niniejsza praca dotyczy terenu byłej wsi Jamno, którą w 2010 r. przyłączono do Koszalina. Głównym celem artykułu jest zbadanie wpływu poszerzenia granic administracyjnych Koszalina na historyczną zabudowę byłej wsi Jamno. Problematyka ta została zaprezentowana w oparciu o opracowania kartograficzne, dane liczbowe oraz przegląd publikacji naukowo-badawczych dotyczących dawnych osad i kwestii włączenia terenów wiejskich do miast. Interpretację dostępnych materiałów przedstawiono w formie Schwarzplanu oraz desk research. Porównując obecną sytuację os. Jamno-Łabusz w Koszalinie z innymi przykładowymi osiedlami wiejskimi włączonymi do miast, przedstawiono argumenty „za” oraz „przeciw” włączaniu obszarów wiejskich do struktur miejskich. Ponadto zaproponowano działania, których wdrożenie mogłoby się przyczynić do ocalenia historycznego układu osadniczego Jamna.