Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  work input
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono i porównano nowo opracowane dwie metody oznaczania wydajności procesu hydrolizy skrobi. Jedna z metod (A) polega na oznaczeniu uzysku suchej substancji skrobi, która została przemieniona w hydrolizat, jak również na oznaczeniu pozostałości suchej substancji skrobi, która nie została przekształcona w hydrolizat. Druga metoda (B) polega na oznaczeniu tylko uzysku. Oznaczenia wykonywane obu metodami charakteryzują się podobnym stopniem precyzji. Ze względu na swą złożoność, metoda A jest pracochłonna i wymaga bardzo dobrego opanowania techniki wykonawczej. Metoda B jest łatwa i szybka w wykonaniu, nadaje się zarówno do stosowania w badaniach laboratoryjnych, jak również do wykonywania badań w warunkach technicznych.
W pracy przedstawiono wyniki 5-letnich. badań nad agrotechniczną i ekonomiczną oceną uprawy bobiku odmiany Nadwiślański w 5-polowym płodozmianie: burak cukrowy - jęczmień jary - rzepak ozimy - pszenica ozima - bobik oraz w 16-20-letniej monokulturze. Stosowano trzy poziomy chemicznej ochrony bobiku: O - bez ochrony, z mechaniczną pielęgnacją; H - z zastosowaniem herbicydów; H + F - z zastosowaniem herbicydów oraz fungicydów nalistnych. W płodozmianie, średnio w latach 1983-1987, produkcyjność bobiku wynosiła: nasion 4,26 t, jednostek zbożowych - 51,1, białka pastewnego - 951 kg, energii skumulowanej - 70,6 GJ, wartości pieniężnej - 1703 zł z 1 ha, W warunkach monokultury plony bezpośrednie i przeliczeniowe były średnio o 42,8% niższe. Chemiczna ochrona bobiku w płodozmianie miała małe znaczenie, w monokulturze wpływała łagodząco na zniżki plonu. Na 1 ha uprawy bobiku w płodozmianie poniesiono nakłady: pracy - 17.6 rbh, energii skumulowanej - 18.54 GJ, kosztów bezpośrednich - 1031 zł; w monokulturze były one nieznacznie większe. Chemiczna ochrona roślin zwiększała je w skali 2-25%. W wariantach następstwa bobiku efektywność nakładów osiągnęła odpowiednio: wydajność pracy - 2,85 i 1.66 jedn, zboż./rbh; sprawność energetyczna - 3.82 i 2.14, opłacalność produkcji - 166 i 91%.
10
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Szerokosc miedzyrzedzi w uprawie ziemniaka

88%
W Polsce w kopcach tradycyjnych przechowuje się 7–9 mln ton ziemniaków. Kopce te charakteryzują się dużymi zmianami temperatury w okresie przechowywania, trudną dostępnością w czasie zimy i dużymi nakładami pracy. W doświadczeniu przeanalizowano 4 różne typy okryw i porównano je z kopcem tradycyjnym. Do okrycia kopców wykorzystano w różnej kombinacji następujące materiały; plandeka ocieplana, włóknina, wełna mineralna, słoma luźna i prasowana. Różne typy kopców oceniono pod względem przebiegu temperatury, strat przechowalniczych oraz kosztów budowy. Najbardziej ustabilizowana temperatura była w kopcu typu E, w którym do okrywy użyto kołdrę, wełnę mineralną i plandekę. Straty w postaci ubytków naturalnych i porażenia chorobami nie różniły się istotnie między poszczególnymi kopcami. Koszt budowy poszczególnych kopców był zróżnicowany. Najniższy koszt był poniesiony na budowę kopca tradycyjnego oraz w kopcu typu B i D i wynosił około 33 PLN/tonę. Również te trzy typy kopców mogą być polecane do przechowywania ziemniaków w gospodarstwach rolnych.
W pracy dokonano oceny 5-letnich wyników statycznych badań dotyczących uprawy pszenicy ozimej w trzeciej rotacji 5-polowego płodozmianu: „burak cukrowy (obornik) - jęczmień jary - rzepak ozimy - pszenica ozima - bobik" oraz w 16-20-letniej monokulturze. Uwzględniono trzy poziomy ochrony roślin: bez ochrony, z ochroną tylko herbicydami, z ochroną herbicydami oraz fungicydami nalistnymi. Średni plon ziarna pszenicy ozimej w płodozmianie wyniósł 5.55 t z 1 ha, a w monokulturze aż o 40.5% mniej. Zastosowanie herbicydów doglebowych zwiększyło średnie plony w płodozmianie o 7.8%, a w monokulturze o 49.6%, natomiast herbicydów oraz fungicydów, nalistnych odpowiednio o 15.3 i 56.1% w porównaniu z obiektami bez ochrony. Na 1 ha uprawy pszenicy ozimej w płodozmianie poniesiono następujące nakłady: pracy ludzkiej - 24,9 rbh, pracy uprzedmiotowionej - 786.7 kWh i energii skumulowanej - 27.5 GJ, a koszty bezpośrednie wyniosły 1756 zł. W monokulturze tylko nakłady pracy były mniejsze o ok, 10%. Stosowanie herbicydów zwiększyło średnie nakłady przeciętnie o 10%, a kompleksowa ochrona o 19% w porównaniu z obiektami bez ochrony. W przeliczeniu na jedną jednostkę zbożową lub na jeden kilogram białka monokulturowa uprawa pszenicy ozimej pogorszyła wszystkie wskaźniki ekonomiczne, w tym wydajność pracy, efektywność energetyczną i opłacalność produkcji.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.