Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  wodorotlenek wapnia
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Określono wskaźniki biochemiczne w surowicy krwi owiec, żywionych sianem lub kiszonką ze świeżej lub podsuszonej koniczyny czerwonej. Kiszonkę ze świeżej koniczyny neutralizowano wodorotlenkiem sodu lub wapnia. Stwierdzono, że wskaźniki biochemiczne w surowicy krwi owiec żywionych sianem lub różnymi kiszonkami z koniczyny czerwonej mieściły się w granicach przyjętych norm fizjologicznych. Ponadto wnioskowano, że stosowane roztwory NaOH lub Ca(OH)₂ do kiszonek z koniczyny czerwonej w warunkach doświadczenia są bezpiecznym zabiegiem w odniesieniu do jego wpływu na kształtowanie się wskaźników biochemicznych surowicy krwi owiec, ale jest równocześnie zabiegiem nieuzasadnionym ekonomicznie.
W artykule przedstawiono wyniki badań wpływu Ca(OH)2 dodawanego do krajanki buraczanej na czystość soku. Wodorotlenek wapnia dodawano w ilości 0,03% na masę krajanki. Dodany przed procesem denaturacji powodował zwiększenie czystości odwirowanego soku o około 0,5 jednostki w porównaniu z czystością soku odwirowanego z krajanki niezdenaturowanej. W przypadku krajanki zdenaturowanej bez dodatku wodorotlenku wapnia, różnica ta była jeszcze większa i wynosiła około 3 jednostki.
Obiektem badań były skóry bydlęce ze zwierząt rasy nizinnej czarno-białej poddane wyprawie. W pracy określono zmiany w składzie białkowym skór bydlęcych zachodzące w poszczególnych etapach tego procesu. W skórach oznaczono zawartość: suchej masy, białka ogółem, kolagenu, sumy białek wymywalnych ze skóry, tłuszczu niezwiązanego, składników mineralnych oraz zmierzono temperaturę skurczu. Stwierdzono, że procesy warsztatu mokrego spowodowały duże zmiany ilościowe w białkach skóry bydlęcej. Największy ich ubytek następował podczas wapnienia i wytrawy. Zaobserwowano wyraźny wpływ składników wapnicy na skład skóry: wraz ze wzrostem stężenia Na₂S wzrastała ilość kolagenu przechodzącego do roztworu. Stężenie 0,12% Na₂S w kąpieli wapniącej było krytyczną wartością, po przekroczeniu której następowała drastyczna degradacja białka. Kolagen skóry bydlęcej był bardziej odporny na działanie Ca(OH)₂ niż Na₂S. Temperatura wapnienia wpływała znacząco na zawartość białek wymywalnych w kąpieli, dlatego nie powinna przekraczać 30°C. Stwierdzono ścisły związek pomiędzy temperaturą skurczu a ilością kolagenu - wraz ze zmniejszaniem zawartości kolagenu w skórze, w poszczególnych procesach warsztatu mokrego następowało obniżenie temperatury skurczu. Reasumując, można stwierdzić, że procesy warsztatu mokrego, przygotowujące skórę do garbowania, powodują procentowy wzrost udziału kolagenu w białku ogółem o ok. 14%, co tłumaczy wzrost reaktywności skóry wapnionej do garbników mineralnych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.