Badania przeprowadzono w katenie glebowej moreny dennej falistej Pojezierza Olsztyńskiego. W obniżeniu stwierdzono występowanie gleb deluwialnych, namurszowych i torfowo-murszowych, a na otaczających stokach - gleb brunatnych. W badanych glebach oznaczono: skład granulometryczny, gęstość objętościową i właściwą, porowatość ogólną, popielność i zawartość węgla organicznego oraz krzywe sorpcji gleby. W badanych glebach stwierdzono przemieszczanie materiału glebowego w dół stoku. W glebie deluwialnej stwierdzono 1,5-krotnie wyższą zawartość frakcji ilastej niż w poziomie powierzchniowym gleby brunatnej. Postępujące procesy denudacji antropogenicznej doprowadziły do przykrycia murszy i torfów namułami deluwialnymi o miąższości 10-30 cm (gleby namurszowe) i powyżej 30 cm (gleby deluwialne). Namuły deluwialne wykazują 4-8-krotne większe zagęszczenie, a znacznie niższą porowatość (1,5-krotnie) w odniesieniu do głębiej zalegających torfów szuwarowych i olesowych. Objętość makro- i mezoporów w powierzchniowych utworach mineralnych i mineralno-organicznych badanych gleb jest 2-krotnie niższa niż w torfach olesowych i szuwarowych. Wraz z obniżaniem się terenu wzrasta objętość mikroporów w powierzchniowych poziomach gleb badanej kateny. W glebach namurszowych i torfowo-murszowych jest ona 3-krotnie wyższa niż w analogicznych poziomach gleb brunatnych i deluwialnych.
Przeprowadzono gleboznawcze badania właściwości fizycznych nowego sorbentu poliamidowego PA-6,6 oraz jego przydatność jako składnika podłoża do ukorzeniania sadzonek chryzantemy. Stwierdzono, że sorbent PA-6,6 ma korzystniejsze właściwości powietrzne niż sorbent PA-6. Analiza morfologiczna roślin wykazała, że sadzonki ukorzenione w mieszankach z dodatkiem sorbentu PA 6,6 charakteryzowały się większą masą i liczbą liści niż ukorzenione w podłożach z dodatkiem sorbentu PA-6 i podłożu kontrolnym.
Przeprowadzono badania stanu fizycznego 14 podłoży ogrodniczych, biorąc pod uwagę możliwość ich zastosowania do melioracji i rekultywacji gleb. Scharakteryzowano szczegółowo te właściwości wodno-powietrzne, które są szczególnie ważne w środowisku glebowym: polową pojemność wodną przy -15,5 kPa, wilgotność punktu całkowitego zahamowania wzrostu roślin przy -490,3 kPa, wilgotność punktu trwałego więdnięcia roślin przy -1554 kPa, retencję wody produkcyjnej (od -15,5 do -490,3 kPa), retencję wody użytecznej (od -15,5 do -1554 kPa), polową pojemność powietrzną, polową przepuszczalność powietrzną i przepuszczalność wodną. Stwierdzono, że podłoża ogrodnicze mogą być z powodzeniem stosowane do polepszenia stanu fizycznego gleb. Należy jednak pamiętać o ich bardzo dużym zróżnicowaniu i prawidłowo dostosować rodzaj podłoża do warunków środowiska glebowego. Do poprawy właściwości wodnych gleb nadają się przede wszystkim: hydrożel, podłoża torfowe i włókno kokosowe, zaś do poprawy właściwości powietrznych - wełna mineralna.
W poletkowym doświadczeniu badano bezpośredni wpływ polimeru żelowego AgroAquaGel 800 w dwóch dawkach (0,5 g∙kg-1 i 1 g∙kg-1) na właściwości wodne i powietrzne gleby płowej wytworzonej z lessu ulegającej erozji wodnej. AgroAquaGel 800 jest usieciowanym polimerem poliakryloamidowym o absorpcji wody 800 g∙cm-3. Badania wykazały, że zastosowanie hydrożelu w dawce 1 g∙kg-1 istotnie zmniejszyło gęstość gleby oraz istotnie zwiększyło pełną pojemność wodną, przewodnictwo wodne nasycone, porowatość ogólną, pojemność i przepuszczalność powietrzną w powierzchniowej warstwie badanej gleby.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.