Wyniki wyszukiwania - AGRO

1

Badania aktywnosci glosowej wilkow, Canis lupus, w cyklu rocznym, w warunkach hodowlanych

100%

Bereszynski A., Kraskiewicz A., Dworakowski W., Wieckowski J.

Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Zootechnika

|

2000

|

tom 52

25-38

2

Morfologia wilkow

100%

Janczak M., Kuzniewicz J., Kuzniewicz G.

Aura

|

2003

|

nr 01 dodatek ekologiczny nr 100 dla szkol

2-3

3

Ochrona wilka a gospodarka łowiecka w Polsce - konflikt nieunikniony?

88%

Brewczynski P.

Chrońmy Przyrodę Ojczystą

|

2013

|

tom 69

|

nr 3

Kluczowym elementem efektywnej ochrony wilka jest akceptacja grup społecznych, dla których obecność tego drapieżnika ma istotne znaczenie. Są to głównie myśliwi, hodowcy zwierząt gospodarskich oraz lokalne samorządy i mieszkańcy terenów, na których wilki występują lub mogą się pojawić. Wszystkie te grupy powinny być traktowane z uwzględnieniem ich interesów i potrzeb w planowanych działaniach ochronnych dotyczących tego gatunku. Obecność lub pojawienie się wilka ma różne konsekwencje dla wymienionych środowisk, jednak wspólnym mianownikiem jest ich wymiar ekonomiczny, którego nie można marginalizować. Dla myśliwych równie istotnym skutkiem obecności lub pojawienia się wilka jest zagrożenie kultywowania przez nich wielowiekowej tradycji polowania, co w konsekwencji sprowadza się do zagrożenia funkcjonowania całej gospodarki łowieckiej. Aby zapewnić w długookresowej perspektywie niezagrożone trwanie populacji wilka w Polsce, należy zminimalizować lub całkowicie załagodzić istniejący konflikt pomiędzy ochroną wilka a podmiotami prowadzącymi gospodarkę łowiecką, będący głównie wynikiem radykalnych postaw ekologicznych organizacji pozarządowych i niektórych środowisk ochroniarskich. Zaprzestanie forsowania ścisłej ochrony wilka kosztem gospodarki łowieckiej, w połączeniu z określeniem celu ochrony wilka w poszczególnych obszarach jego występowania (docelowe zagęszczenia) i dopuszczeniem kontrolowania jego liczebności po osiągnięciu optymalnych zagęszczeń, spowoduje akceptację dla ochrony wilka podmiotów prowadzących gospodarkę łowiecką oraz samych myśliwych i aktywnie włączy ich w ten proces, gwarantując trwanie gatunku w przyszłości

4

Perspektywy gospodarki lowieckiej wilkiem w Polsce

88%

Bobek B., Merta D., Plodzien K., Morow K.

Łowiec Polski

|

1994

|

nr 04

16-17

5

Terytorializm wilka, Canis lupus Linnaeus, 1758 w warunkach hodowlanych

88%

Bereszynski A., Bugajewska D., Jindra I., Skrobala D., Wieckowski J.

Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Zootechnika

|

1999

|

tom 51

3-25

6

Historia wilka na Lubelszczyźnie

88%

Walenda L.

Zachodni Poradnik Łowiecki. Kwartalnik Wojewódzkiego Sejmiku Łowieckiego w Poznaniu

|

2008-2009

|

nr 3[27]

7

Komunikacja glosowa wilkow [Canis lupus, Linnaeus 1758] w warunkach hodowlanych i jej rola jako czynnika wiezi w stadzie

88%

Kraskiewicz A., Bereszynski A.

Roczniki Naukowe Zootechniki. Suplement

|

2001

|

tom 13

69-72

8

Strategia ochrony i gospodarowania populacją wilka w woj. podkarpackim (skrót wyników pracy i propozycji zespołu)

88%

Krzakiewicz H.

Zachodni Poradnik Łowiecki. Kwartalnik Wojewódzkiego Sejmiku Łowieckiego w Poznaniu

|

2007-2008

|

nr 4[24]

9

Mozliwosci ochrony wilka w polskich parkach narodowych

88%

Bereszynski A., Kasprzak K., Skrobala D.

Morena

|

1997

|

tom 05

61-78

10

Problemy ochrony wilka Canis lupus w Polsce

88%

Nowak S., Myslajek R. W.

Przegląd Przyrodniczy

|

1999

|

tom 10

|

nr 3-4

163-172

11

Jak ochronilismy wilka w Zachodniej Polsce

75%

Bereszynski A. M., Mizera T.

Polskie Zwierzęta Gospodarskie

|

1995

|

tom 02

|

nr 05

28-31

12

Drapieznictwo wilkow w Bieszczadach

75%

Smietana W.

Działalność Naukowa PAN. Wybrane Zagadnienia

|

2000

|

tom 10

55-56

13

Wilk Canis lupus L. w okolicach Torunia

75%

Andrzejewski H., Wolk K.

Przegląd Zoologiczny

|

1991

|

tom 35

|

nr 3-4

14

Ochrona gatunkowa a ochrona stad owczarskich

75%

Bednarz B.

Podkarpacki Magazyn Rolniczy. Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Iwoniczu

|

1999

|

nr 07-08

16-17

15

Wilki

75%

Bereszynski A., Mizera T., Wieckowski J.

Biuletyn Polskiego Towarzystwa Ochrony Przyrody "Salamandra"

|

1996

|

nr 1

9-10

16

Aktywnosc dobowa wilkow [Canis lupus Linnaeus 1758] w cyklu rocznym w warunkach hodowlanych

75%

Pietruszynska M., Bereszynski A.

Roczniki Naukowe Zootechniki. Suplement

|

2000

|

nr 09

133-137

17

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Różnorodność genetyczna tatrzańskiej populacji wilka Canis lupus

75%

Myslajek R. W., Szewczyk M., Zwijacz-Kozica T., Niedzwiecka N., Rabiasz J., Chovancova G., Feriancova E., Figura M., Nowak S.

Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej

|

2019

|

tom 21

|

nr 2[59]

18

Z polskimi wilkami do zjednoczonej Europy

75%

Bereszynski A., Kasprzak K., Skrobala D.

Przegląd Przyrodniczy

|

1997

|

tom 08

|

nr 4

181-212

19

Jak szacować wielkość populacji wilka w Polsce?

75%

Nowak S., Myslajek R. W.

Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej

|

2019

|

tom 21

|

nr 2[59]

20

Poziom i zmienność szkód powodowanych przez wilki wśród zwierząt gospodarskich w województwie podkarpackim w latach 2004-2013

75%

Flis M.

Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego

|

2014

|

tom 10

|

nr 4

W ciągu dziesięcioletniego (2004-2013) okresu oceny wielkość szkód w pogłowiu zwierząt gospodarskich powodowanych przez wilki na terenie województwa podkarpackiego wykazywała tendencję wzrostową, zarówno w ujęciu ilościowym, jak i kwot wypłacanych odszkodowań. Najwięcej szkód wystąpiło na terenie trzech powiatów: bieszczadzkiego, sanockiego i leskiego, obejmujących swym zasięgiem rejon Bieszczad, co uwarunkowane jest wysokimi zagęszczeniami wilków, jak również tradycją wolnego wypasu zwierząt na tych terenach. Przy tak dużym obciążeniu finansowym Skarbu Państwa kwotami wypłacanych odszkodowań, należy podjąć radykalne działania prewencyjne w zakresie możliwości ograniczenia szkód lub ewentualnej redukcji populacji drapieżników wyrządzających szkody w pogłowiu zwierząt gospodarskich.

Ograniczanie wyników