Ziemia należy do tzw. klasycznych i podstawowych czynników produkcji, ale znaczenie tego czynnika ulega istotnym zmianom. Z wykorzystywaniem ziemi rolniczej związanych jest wiele funkcji: gospodarczych, środowiskowych, społecznych, kulturowych i politycznych. Ziemia rolnicza jest źródłem zarówno prywatnych dóbr rynkowych, jak i wielu dóbr publicznych. W skali globalnej rośnie zapotrzebowanie na grunty rolne, co może doprowadzić do przekroczenia poziomu wykorzystania tego zasobu, uznanego za optymalny i zrównoważony. W niektórych rejonach naszego globu następuje jednakże znaczny ubytek ziemi rolniczej, występuje zjawisko porzucania ziemi i przeznaczanie jej na cele nierolnicze. Zjawisko to występuje od wielu lat w Unii Europejskiej i w Stanach Zjednoczonych. Jest to niepokojąca i niekorzystna tendencja.
W artykule wskazano potrzebę implementacji koncepcji wielofunkcyjnego rozwoju do gospodarstwach rolnych położonych na obszarach ONW. Wykazano, że ze względu na specyfikę i silne zróżnicowanie obszarów ONW wdrażanie tej koncepcji do rolnictwa na obszarach ONW, jest szczególnie zalecane. Takie podejście do rozwoju, przez wzbogacanie źródeł dochodów, pozwala rolniczym gospodarstwom rolnym na utrzymywanie ciągłości rolniczego użytkowania ziemi rolniczej, ważnego ze względów środowiskowych, a jednocześnie wspieranie innych funkcji w rolnictwie niż tylko produkcja żywności. Pozwoli to wejść tym gospodarstwom, na drogę realizacji zrównoważonego rozwoju rolnictwa, uznawanego jako ważny komponent Europejskiego Modelu Rolnictwa (EMR).