Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  wiazanie wolnego azotu
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Rola mikroorganizmów w przemianach azotu w glebie

72%
Pomimo tego, że otaczająca nas atmosfera zawiera około 78% N₂ produkcja żywności na ziemi jest ograniczona z powodu większego niedoboru azotu niż innych składników pokarmowych dla roślin. Azot dostaje się do ekosystemu lądowego i wodnego poprzez wiązanie N₂ gazowego i opady atmosferyczne. Zdolność do wiązania wolnego azotu jest szeroko rozpowszechniona wśród bakterii. Zwykle bakterie wiążące N₂ dzieli się na dwie grupy: wolno żyjące i symbiotyczne. Proces wiązania azotu jest pierwszym stopniem w cyklu krążenia azotu, w którym gazowy azot jest przekształcany do formy amonowej i następnie do aminokwasów, które służą do biosyntezy kompleksów organicznego azotu; przykładem tego są proteiny. Proteiny następnie są degradowane przez bakterie do związków prostszych, takich jak peptydy i aminokwasy, z których jest uwalniany azot nieorganiczny - amoniak, azotyny i azotany. Azotany następnie przekształcane są w N₂ gazowy i w tej formie powraca do atmosfery w procesie denitryfikacji. W ten sposób zamyka się cykl krążenia azotu. Mikroorganizmy odgrywają kluczową rolę w kilkunastu etapach cyklu azotowego.
Obecność odpowiednio wyselekcjonowanych szczepów bakterii w ryzosferze ma pozytywny wpływ na kiełkowanie, wzrost i rozwój roślin. Szczepy bakterii z rodzaju Azospirillum są zdolne do wiązania azotu przy wykorzystaniu jako jedynego źródła węgla kwasów organicznych i ich soli, jak również węglowodorów i cukrów. Celem pracy była ocena wykorzystania kwasu ferulowego i kumarowego jako jedynych źródeł węgla w procesie wiązania wolnego azotu przez 12 szczepów bakterii z rodzaju Azospirillum. Szczepy te wyizolowano z endoryzosfery jęczmienia jarego (Hordeum sativum L.): 12/6, 1/7 i 15/7, kukurydzy (Zea mays L.): 4B, 23B, 35Bb, 48B, 77Bb1, 83B1 i trawy nadmorskiej z okolic Sobieszewa (Elymus arenarius L.): 29S, 36S, 42S. Szczepy te należały do gatunków: A. amasoense i A. brasilense. Wszystkie szczepy bakterii z rodzaju Azospirillum wiązały azot przy wykorzystaniu kwasu ferulowego i kumarowego jako jedynego źródła węgla. Wyniki badań przedstawiono jako aktywność nitrogenazy po 168 h hodowli “głodzonych” szczepów bakterii Azospirillum przy wykorzystaniu powyższych kwasów. Aktywność nitrogenazy szczepów Azospirillum była bardzo zróżnicowana i zależała zarówno od gatunku szczepu, jak i czasu hodowli. Największą aktywność nitrogenazy stwierdzono u szczepów wyizolowanych z ryzosfery jęczmienia jarego przy wykorzystaniu kwasu ferulowego jako jedynego źródła węgla i energii (szczep 1/7 – 824,32 nM C2H4•24 h-1 • cm-3 fazy gazowej, po 24 h inkubacji). W przypadku szczepów wyizolowanych z endoryzosfery kukurydzy najwyższą aktywnością nitrogenazy charakteryzował się szczep 4B (715,14 nM C2H4•24 h-1•cm-3 fazy gazowej, po 24 h inkubacji. Szczepy z najniższą aktywnością nitrogenazy pochodziły z endoryzosfery trawy Elymus arenarius, gdzie najwyższą aktywnością nitrogenazy charakteryzował się szczep 29S przy wykorzystaniu kwasu ferulowego jako jedynego źródła węgla (274,56 nM C2H4•24 h-1•cm-3 fazy gazowej). Badania in vitro wpływu różnych źródeł węgla na aktywność nitrogenazy szczepów bakterii z rodzaju Azospirillum pozwolą lepiej zrozumieć ich rolę i znaczenie w ryzosferze roślin.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.