Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  water level change
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
It has been shown that the disappearance of lakes is understood as a decrease in water resources and not only as the shrinkage of their area. It is mainly a result of the process of infill of lake basins. The conclusion is based on observational data collected for 25 lakes. In a period of over 50 years the area of lakes has decreased by 5.6% (compared to IIF data), while volume has decreased by 9.9%.
The Vistula Lagoon is situated along the south-eastern shore of the Gulf of Gdańsk and is linked with the gulf through the Strait of Baltiysk. Separated from the open sea by the Vistula Spit, the Vistula Lagoon is a shallow body of water with a mean depth of 3 m; the bottom is covered with a layer of mud several metres thick. This article presents a unique, newly discovered locality of tree stumps occurring in situ at the bottom of the Vistula Lagoon. The radiocarbon age of the alder stumps and the top of the peat in which they are rooted is Subboreal. The alder wood was dated to 4770±35 and 3295±35 years BP. The top layers of peat were dated to 4670±40, 4410±35 and 3690±35 years BP. The considerable scatter of the dates indicates the significance of erosional processes during marine transgressions. Radiocarbon dates and pollen analyses indicate that in the late Atlantic – early Subboreal periods, the water level of the Vistula Lagoon was about 3 m lower than it is today. The −2 m level was passed no earlier than c. 3500 years ago; the −1 m level was reached around 2000 years ago.
In a remnant wetland of Central Italy, we assessed the effect of water level changes induced by fishery farming activities (February–July) on the abundance of two duck species (mallard, Anas platyrhynchos and teal, A. crecca) during a two-years period: a “treatment” year (2004) when fishery farm activity was high and water level dropped, and a “control” year (2007) when it was inactive and water level increased. Abundance values of mallards and teals were significantly different in the two years, and showed a direct correlation with water level in both the species in 2004 but not in 2007. In both species, abundance was significantly lower in 2004, only in late spring (June–July), revealing their sensitivity to water stress. A higher water level in wetland in control year 2007 may favour teals and mallards in the study area, allowing respectively the permanent occurrence of the former (a locally wintering species) and a higher abundance of the latter (locally breeding and resident species). A higher water level in wetland channels with the flooding of the surrounding reed- and rush beds, may induce a larger area of suitable habitat, available for these duck species. These facts emphasized that water level changes due to human activities are key to year-to-year variation in duck abundance in Mediterranean wetland region.
Trwałe piętrzenie wód Odry stopniem wodnym w Brzegu Dolnym, spowodowało zmianę charakteru rzeki w stosunku do terenu przyległego. Obniżanie się stanów wód w rzece i w rezultacie wód gruntowych jest konsekwencją wzmożonego procesu erozji liniowej i lokalnej, która występuje poniżej budowli piętrzącej. Na tym obszarze rzeka ma charakter drenujący w stosunku do sąsiednich obszarów. W pracy zaprezentowano ocenę kształtowania się i tendencji zmian głębokości wód gruntowych w dolinie Odry poniżej stopnia wodnego w Brzegu Dolnym. Dla potrzeb niniejszej pracy teren doliny Odry został podzielony na dwie strefy w zależności od dominacji czynników wpływających na kształtowanie się poziomu zwierciadła wody gruntowej. W pracy przedstawiono wartości minimalnych, maksymalnych i średnich głębokości zalegania wód gruntowych dla wybranych punktów pomiarowych w kolejnych latach z uwzględnieniem podziału na dwie strefy. Dokonano także ich analizy na tle warunków klimatycznych, hydrograficznych i hydrogeologicznych oraz stanów wody w Odrze w przekroju Brzeg Dolny i Malczyce. Przeprowadzone analizy wykazują znaczne zmiany w głębokościach zalegania wód gruntowych w dolinie Odry na przestrzeni 42 lat. Wykazano związek głębokości zalegania wód gruntowych w zależności od odległości od koryta Odry.
W pracy przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych w różniących się pod względem sumy opadów latach hydrologicznych: 2000/2001, 2002/2003 i 2006/2007 w zlewniach czterech śródleśnych oczek wodnych nr 1, 3, 5 i 6 usytuowanych na terenie Leśnego Zakładu Doświadczalnego Siemianice Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Stwierdzono, że maksymalne stany wody w omawianych śródleśnych oczkach wodnych występowały na końcu półroczy zimowych analizowanych lat, a minimalne stany wody w badanych oczkach występowały pod koniec półroczy letnich. Zasadniczy wpływ na kształtowanie się stanów wody w oczkach, w omawianych półroczach, miał przebieg warunków meteorologicznych, a zwłaszcza wielkość sum opadów i parowanie z wolnej powierzchni wody. Istotny wpływ na zmiany stanów wody miał także charakter oczek (odpływowe, bezodpływowe) oraz ich powierzchnie. W oczkach bezodpływowych nr 1 i 3, o najmniejszych powierzchniach, zmiany stanów wody w badanych latach były największe.
W pracy przedstawiono analizę wahań położenia zwierciadła wody gruntowej i powierzchniowej na obiekcie melioracyjnym Piwonia-Uhnin w przekroju Uhnin. Rowy melioracyjne mają głębokość 1–1,2 m i są zarośnięte wierzbą. Aktualne zróżnicowanie położenia zwierciadła wody na obszarze badań zostało rozpoznane na podstawie stacjonarnych pomiarów hydrometrycznych wykonywanych w 9 studzienkach piezometrycznych oraz na 7 wodowskazach palowych. Stany wody powierzchniowej w rowach melioracyjnych w okresie badań podlegały niewielkim zmianom, co wynika głównie z braku przepływu wody. W rowach 2, 3 i 4 napełnienie wynosiło 15–35 cm, natomiast rowy 1, 5 i 6 przez długi okres pozbawione były wody. Niekorzystny układ warunków meteorologicznych i stan urządzeń regulujących odpływ powoduje nadmierne obniżenia poziomu wody. Ze zbyt dużym przesuszeniem gleby mamy do czynienia najczęściej na glebach mineralnych (pkt. 7–9), gdzie występują głębokie rowy, a głębokość odwodnienia przekracza wartość maksymalnej normy osuszenia h3. Warto także zauważyć, że na koniec marca głębokość położenia zwierciadła wody jest niekiedy mniejsza niż wartość minimalnej normy osuszenia h1.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.