W latach 1993-1995 z wybranych obiektów łąk niżowych o zróżnicowanym poziomie gospodarowania pobierano próby runi łąkowej do określenia składu florystycznego oraz wybierano niektóre komponenty runi z grupy ziół i chwastów (Achillea millefolium, Cirsium oleraceum, Filipendula ulmaria, Plantago lanceolata, Daucus carota, Sanquisorba officinalis, Taraxacum officinale i inne), do oceny wartości pokarmowej na podstawie ilościowego występowania niektórych składników chemicznych (makro- i mikroelementów). Uzyskane wyniki wykazały, że wiele gatunków ziół pastewnych w pełni pokrywa, a nawet przekracza zapotrzebowanie zwierząt na składniki mineralne (P, K, Ca, Na, Fe, Zn, Mn, Cu). Wskazują one również na dwukierunkową rolę składu florystycznego runi z udziałem ziół pastewnych: 1) paszową - kształtowanie wartości pokarmowej runi łąki trwałej i 2) pozapaszową jak: krajobrazową, leczniczą i biocenotyczną.
Opracowanie ma na celu ustalenie wpływu opracowań planistycznych na wartość krajobrazu. Próbę oceny krajobrazu podjęto zarówno przed uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz po jego uchwaleniu. Ocenę przeprowadzono na podstawie zdjęć lotniczych badanego terenu oraz wizji lokalnej. W niniejszej pracy zawarta została analiza porównawcza planów zagospodarowania przestrzennego dotyczących opisywanego terenu. Obszar, który został poddany analizie to „Strefa Przemysłowa" wsi Morzychna. W celu określenia wpływu opracowań planistycznych na wartość krajobrazu zastosowano metodę krzywej Wejcherta. Metoda polega na umownym przedstawieniu wrażeń i doznań emocjonalnych obserwatora. Przyznając punkty w odpowiednio dobranej skali, obserwator kieruje się natężeniem doznań w określonych odstępach czasu lub, co pewien określony dystans. Autor metody proponuje skalę dziesięciopunktową oraz zanotowanie ich w postaci wykresu obrazującego zmienność wrażeń i doznań emocjonalnych powstających w kontakcie z krajobrazem.