Przedmiotem badań była analiza przydatności skór owczych na wyroby kożuchowe i futrzarskie, pochodzące od owiec rasy wrzosówka o okrywie mieszanej oraz merynosa o okrywie jednolitej. Badaniami objęto skóry pozyskane z tryczków rasy merynos polski i wrzosówka w wieku 100 dni. Skóry po zdjęciu schłodzono i zakonserwowano metodą solenia, a po 3 tygodniach wyprawiono. Surowe i wyprawione skóry zbadano pod kątem przydatności kożuchowej (powierzchnia, masa i grubość skóry, wysadność i długość włosów, wytrwałość na zrywanie, miąższość okrywy włosowej). Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że skóry wrzosówkowe charakteryzowały się mniejszą grubością, większą wytrzymałością oraz mieszaną okrywą włosową. W związku z tym bardziej nadają się one jako skóry kożuchowe niż skóry jagniąt merynosowych.