W pracy określono zależność między stosowaną dietą, zróżnicowaną pod względem zawartości polifenoli (ich dawki i rozpuszczalnika, w którym związki były podawane), a procesem peroksydacji białek. Stosownym biowskaźnikiem oksydacyjnych uszkodzeń białek były grupy karbonylowe aminokwasów. W badaniach określono stopień powstawania związków karbonylowych jako skutek równoczesnego działania czynnika kancerogennego 9,10-dimetylobenzantracenu (DMBA). W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że obecność związków polifenolowych w diecie może decydować o intensywności przebiegu procesów oksydacyjnych w organizmie.