Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  urodzenia
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem badań była szczegółowa identyfikacja przestrzenna oraz objaśnienie głównych i najbardziej charakterystycznych zjawisk i procesów demograficznych w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki obszarów wiejskich oraz relacji miejsko-wiejskich. Dane o zjawiskach i procesach ludnościowych analizowano w podziale na 10 kategorii gmin, wyróżnionych na podstawie hierarchii administracyjno-osadniczej, funkcji społeczno- -gospodarczych i cech morfologicznych. Analiza zawiera zagadnienia związane z ruchem naturalnym i wędrówkowym, prognozami demograficznymi oraz wnioskami i rekomendacjami dla rozwoju regionalnego i lokalnego. Za największe wyzwanie uznaje się depopulację i jej negatywne skutki, związane m.in. z obciążeniem systemów zabezpieczeniowych i opieką społeczną. Postuluje się też opracowanie nowych prognoz demograficznych (aktualne nie są wiarygodne dla obszarów wiejskich, gdyż nie uwzględniają faktycznej skali emigracji w ruchu wewnętrznym i zagranicznym). Analizy, oceny i prognozy powinny w coraz większym stopniu uwzględniać podział wsi na różne jej kategorie pod względem specyfiki funkcjonalnej (obszary podmiejskie, typowo rolnicze, turystyczne, przejściowe itp.), a odchodzić od podziału administracyjnego na gminy miejskie, miejsko-wiejskie i wiejskie. W związku z przewidywaną i nieodwracalną depopulacją przeważającej części terenów wiejskich na około 90% powierzchni kraju należy pilnie podjąć prace analityczne nad krajowym planem optymalizacji zagospodarowania obszarów wiejskich, uwzględniającym takie kwestie, jak zwłaszcza efektywniejsze dopasowanie sieci lokalnych usług, zapobieganie dalszemu rozpraszaniu zabudowy, reorganizacja lokalnych układów sieci osadniczej, możliwości korekt i zmian podziałów administracyjnych na szczeblu lokalnym i powiatowym, polityka migracyjno-osiedleńcza i turystyczno-rekreacyjna.
Artykuł zawiera analizę podstawowych tendencji i czynników demograficznych zmian liczby ludności wiejskiej w Polsce oraz jej struktury demograficznej i edukacyjnej w latach 2006–2009 na tle przemian zachodzących w tym zakresie we wcześniejszych latach bieżącego stulecia [Frenkel 2008]. Tendencje obserwowane na polskiej wsi zostały porównane ze zmianami zachodzącymi w polskich miastach i w innych krajach Unii Europejskiej. Podstawę statystyczną analizy stanowią głównie dane GUS, pochodzące z bieżącej statystyki demograficznej oraz z badań aktywności ekonomicznej ludności (BAEL). Do porównań międzynarodowych wykorzystano dane Eurostatu.
Obszary wiejskie zamieszkuje blisko 39% ogólnej liczby ludności Polski. Ze względu na strukturę wieku i korzystne współczynniki reprodukcji, zasoby demograficzne wsi stanowią liczący się kapitał ludzki. Należy dołożyć wszelkich starań, aby został on jak najlepiej wykorzystany. Głównym kierunkiem aktywizacji powinien być wielofunkcyjny rozwój obszarów wiejskich.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.