Rytmikę wzrostu i kwitnienia trzech doniczkowych odmian chryzantem badano w 12 cyklach uprawowych w szklarni na tle różnych - zmieniających się w ciągu roku warunków świetlnych. Stwierdzono, że przebieg rozwoju generatywnego chryzantem w uprawie całorocznej można traktować jako funkcję rzeczywistego usłonecznienia. Zaobserwowano bowiem, że najkrótszym okresem rozwoju i najwyższą jakością charakteryzowały się rośliny kwitnące od wiosny do połowy jesieni. W miarę pogarszania się naturalnych warunków świetlnych czas trwania uprawy znacznie się wydłużał, osiągając maksimum na przełomie jesieni i zimy - od listopada do połowy lutego. Jednocześnie jakość roślin była w tym okresie bardzo niska.