Przeprowadzone badania wykazały, że w określeniu toksynotwórczości badanych serotypów pałeczek Salmonella większą przydatność wykazał test na oseskach mysich (10°/o czulszy) w porównaniu z testem na podwiązanych pętlach jelita królika. Najwyższą toksynotwórczość wykazał serotyp S. dublin, natomiast brak toksynotwórczości stwierdzono u serotypu S. choleraesuis. W określeniu zjadliwości indeks fagocytarny okazał się mniej przydatny od próby biologicznej na białych myszkach. Najbardziej zjadliwy w obu testach był serotyp S. typhimurium, najmniej zaś serotyp S. choleraesuis.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.