Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  toxicokinetics
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The distribution, excretion and metabolism of diethyl phthalate following a single i.p. administration to rats at the dose of 80 mg/kg was investigated using radiotracer 14C and GC-MS technique. The compound is fast taken up from the peritoneal cavity into the blood and is eliminated with urine (in the form of monoethyl phthalate), and through the bile (about 6%) - with faeces.
Nickel is a metal of widespread distribution in the environment: there are almost 100 minerals of which it is an essential constituent and which have many industrial and commercial uses. Nickel and nickel compounds belong to the classic noxious agents encountered in industry but are also known to affect non-occupationally exposed individuals. The general population may be exposed to nickel in the air, water and food. Inhalation is an important route of occupational exposure to nickel in relation to health risks. Most nickel in the human body originates from drinking water and food; however, the gastrointestinal route is of lesser importance, due to its limited intestinal absorption. The toxicity and carcinogenicity of some nickel compounds (in the nasal cavity, larynx and lungs) in experimental animals, as well as in the occupationally exposed population, are well documented. The objective of this paper is to summarize the current overview of the occurrence and sources of nickel in the environment, and the effect of this metal and its compounds on living organisms. As this topic is very broad, this review is briefly concerned with the toxicokinetics of nickel, its health effects and biological monitoring.
4
58%
Aktualny postęp w zakresie nanobiotechnologii doprowadził do rozwoju nowego obszaru nanomedycyny, związanego z aplikacją nano(bio)materiałów zarówno w celach diagnostycznych jak i terapeutycznych (teranostyki). Główne oczekiwania i wyzwania w powyższym zakresie dotyczą nanoproduktów magnetycznych, otrzymywanych metodami bioinżynierii, o potencjalnym zastosowaniu w transporcie leków, przede wszystkim leków przeciwnowotworowych, stosowanych w terapiach wykorzystujących określone molekularne punkty uchwytu. Wyjątkowe właściwości fizykochemiczne nanocząstek magnetycznych rokują nadzieję na rozwój współczesnej nanomedycyny nowotworów, stanowiąc między innymi technologiczny przełom w zakresie celowanego transportu leków i genów, terapii nowotworów z wykorzystaniem magnetycznej hipertermii, inżynierii tkankowej, znakowania komórek nowotworowych czy molekularnego obrazowania rezonansem magnetycznym. Wraz z szerokim zainteresowaniem magnetycznymi nanoproduktami bioinżynierii, w sferze szczególnej uwagi pozostaje ich potencjał toksyczny. Pokaźna ilość dotychczasowych dowodów naukowych sugeruje, że pewne właściwości nanocząstek magnetycznych (np. podwyższona aktywność powierzchniowa, zdolność do penetracji przez błony komórkowe, oporność na procesy biodegradacji) może zwiększać ich potencjał cytotoksyczny w porównaniu z odpowiadającymi im materiałami nieposiadającymi rozmiarów w nanoskali. Innymi słowy, ocena bezpieczeństwa przeprowadzona w odniesieniu do standardowych materiałów magnetycznych, może mieć ograniczone zastosowanie w ocenie ryzyka narażenia zdrowotnego i środowiskowego w przypadku nowych nanoproduktów magnetycznych otrzymanych metodami bioinżynierii. W niniejszym artykule dyskutujemy główne kierunki badawcze prowadzone w doświadczalnych modelach in vitro oraz in vivo w celu oceny toksyczności magnetycznych nanozwiązków, zwracając szczególną uwagę na problematykę analizy toksykologicznej nanomagnetyków. W pracy zaprezentowano ponadto nowe kierunki badawcze prowadzone na polu nanotoksykologii, podkreślając znaczenie rozwoju alternatywnych metod testowania magnetycznych nano(bio)produktów.
Oceniono wpływ benzo(ghi)perylenu na toksykinetykę pirenu oraz aktywność enzymów mikrosomalnych szczura. Stwierdzono, że benzo(ghi)perylen podany trzykrotnie p.o. nie wpłynął znacząco na zmiany parametrów toksykokinetycznych pirenu podanego dożylnie i dożołądkowo. Natomiast w sposób istotny zwiększył aktywność enzymów mikrosomalnych wątroby szczura ocenioną na podstawie zmian aktywności deetylazy-7-etoksykuma- ryny.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.