Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  temperatura maksymalna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy analizowano dobowe wartości temperatury maksymalnej od 25,1 do 30,0°C (dni gorące) i powyżej 30,0°C (dni upalne) w okresie kwiecień-wrzesień z sześciu stacji meteorologicznych (Świnoujście, Kołobrzeg, Koszalin, Ustka, Łeba, Hel) za lata 1986-2007. Określono częstość występowania tych dni, intensywność temperatury oraz wieloletnie trendy zmian na polskim wybrzeżu Bałtyku. Istotnym czynnikiem oceny klimatu dla potrzeb rekreacji są odczucia cieplne człowieka w dniach gorących i upalnych. W tym celu posłużono się wskaźnikiem temperatury odczuwalnej STI, uwzględniającym temperaturę i wilgotność powietrza, promieniowanie słoneczne i prędkość wiatru. W analizowanym 22-letnim okresie stwierdzono dodatni, istotny statystycznie (poza Helem) trend liczby dni gorących od 3 do 5 na 10 lat. Najwyższe maksymalne temperatury na wybrzeżu dochodziły w badanym wieloleciu do 38,0°C, a liczba dni z temperaturą powyżej 35°C wyniosła, w zależności od stacji od 1 do 4. O uciążliwości warunków rekreacyjnych na wybrzeżu decydują głównie dni upalne, a przy intensywnym napromieniowaniu słonecznym, także dni gorące, które w półroczu ciepłym nie przekroczyły (poza Koszalinem) 10% ogólnej liczby dni. W okresie od kwietnia do września, w dniach przyjętych jako gorące zdecydowanie przeważał dyskomfort gorący i bardzo gorący, a odczucie komfortu i ciepła notowano tylko od kilku do kilkunastu procent.
DSC, czyli różnicowa kalorymetria skaningowa jest jedną z metod termoanalitycznych, pozwalającą na oznaczenie parametrów utleniania bez udziału środków chemicznych. Celem pracy było określenie parametrów termokinetycznych tłuszczu wyekstrahowanego z ziaren kukurydzy, a także zbadanie stabilności oksydatywnej z wykorzystaniem testu różnicowej kalorymetrii skaningowej. Badania przeprowadzono, wykorzystując dynamiczną opcję pracy aparatu, stosując następujące szybkości ogrzewania próbek: 4 K/min, 5 K/min, 7,5 K/min, 10 K/min, 12,5 K/min, 15 K/min. Wartości energii aktywacji i współczynnika przedpotęgowego Z wyznaczono, wykorzystując metodę Ozawy-Flynn-Walla. Tłuszcz kukurydziany charakteryzuje się wysoką stabilnością oksydatywną i wysokimi wartościami temperatur rozpoczęcia procesu utleniania. Wartość energii aktywacji temperatury maksymalnej jest niższa niż temperatury onset. Podobną prawidłowość zaobserwowano w przypadku wartości współczynnika przedpotęgowego Z.
W oparciu o serię obserwacyjną dobowych maksymalnych wartości temperatury powietrza półrocza letniego tj. od początku maja do końca października z lat 1961-2007 dokonano oceny tendencji zmian liczby dni z maksymalną temperaturą w zadanych przedziałach co 1°C (od 0,1 do 40,0°C) we Wrocławiu-Swojcu. Identyczne analizy przeprowadzono również dla wielolecia 1971-2000, które uznawane jest jako norma. Stwierdzono tendencję wzrostową najwyższych wartości maksymalnej temperatury powietrza w maju na przestrzeni lat 1961-2007, czego nie obserwowano w przypadku wielolecia 1971-2000. Zauważalny wzrost ekstremów majowych przypada na ostatnie dziesięciolecie. Uzyskane istotne tendencje najwyższych wartości w czerwcu i październiku dla okresu 1971-2000 nie potwierdziły się dla ciągu rozszerzonego 1961-2007. Analizy przeprowadzone na ciągach 46-letnich wykazały wzrost częstości występowania wartości maksymalnej temperatury powietrza w maju w przedziałach 24,1-25,0°C, 25,1-26,0°C i 30,0-31,0°C, w lipcu w przedziałach 23,1-24,0°C oraz 33,1-34,0°C, 34,1-35,0°C, natomiast w sierpniu w przedziałach 27,1-28,0°C i 29,1-30,0°C.
18
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ocena jakości prognozowania pogody

51%
Postęp w technikach pomiarowych, obliczeniowych i informatycznych wpłynął na znaczny wzrost jakość a przez to przydatność prognoz pogody. Dziedziną gospodarki która jest szczególnie zależna od przebiegu pogody jest rolnictwo. Dlatego też często prognozy agrometeorologiczne są elementem składowym całego systemu wspomagania decyzji związanych z agrotechniką i ochroną roślin. Podstawowym warunkiem jaki tu musi być spełniony jest wysoka sprawdzalność prognozowania pogody. Celem podjętych analiz była ocena jakości prognozowania pogody wyznaczanej za pomocą mezoskalowych modeli numerycznych. Oceną trafności prognoz (temperatury maksymalnej, minimalnej i średniej oraz wysokości opadów) w odniesieniu do parametrów mierzonych za pomocą automatycznych stacji meteorologicznych przeprowadzono dla Skierniewic (51,º57' N, 20º08' E), Białej Rządowej (51º 15' N, 18º 27' E) i Białous (53º 24' N, 23º 13' E). Dla wszystkich trzech miejscowości oceniana była jakość prognozowania za pomocą modeli numerycznych UM i COAMPS. Prognozy za pomocą tych modeli prowadzone były w Interdyscyplinarnym Centrum Modelowania Matematycznego i Komputerowego (ICM) Uniwersytetu Warszawskiego. Dodatkowo dla Skierniewic oceniane były jeszcze prognozy opracowywane przez firmę Meteoblue ze Szwajcarii, która korzysta z modeli NOAA/NCEP GFS. Przedstawiona ocena prognozowania przebiegu temperatury oraz występowania opadów wykazała dużą zmienność przestrzenną i czasową odchyleń wartości prognozowanych od mierzonych. Na podstawie oceny prowadzonej w sezonie wegetacyjnym 2010 roku najbardziej wiarygodne prognozy uzyskano za pomocą modelu UM.
Przedmiotem podjętych badań były warunki termiczne w połudnowej części Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Uznano za interesujące przeanalizowanie wpływu sytuacji synoptycznych na wartości odchyleń temperatury powietrza od średniej wieloletniej. Cyrkulacja atmosferyczna w porównaniu do czynników geograficznych jest procesem bardzo zmiennym w czasie. Stąd też, tak ważne znaczenie odgrywają badania zmierzające do ilościowego określenia zróznicowania elementów klimatu przy panujących sytuacjach synoptycznych. W badaniach wykorzystano typy sytuacji synoptycznych dla Dorzecza Górnej Wisły opracowane przez T. Niedźwiedzia oraz wyniki obserwacji temperatury powietrza z lat 1991–2005 ze stacji meteorologicznych reprezentujących odmienne formy terenu. Formy płaskie reprezentuje płaszczyzna w Krakowie- Balicach, wklęsłe dno doliny w Ojcowie, natomiast wypukłe wierzchowina położona w Garlicy Murowanej. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że na analizowanym obszarze częściej pogodę kształtowały sytuacje antycyklonalne (56%) niż cyklonalne (44%). Najczęściej występowały typy sytuacji: Ka (13,8%), Bc(11,8%), Wa(9,5%) i Wc(8,7%). Najrzadziej zaś notowano sytuacje Ec(1.3%) i Cc(0,7%) oraz X (1,7%) i NEc(1,8%). Jak wykazały badania, we wszystkich porach roku występowało duże zróżnicowanie odchyleń temperatury zarówno co do wartości bezwzględnej jak i znaku.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.