Niniejszy artykuł przedstawia poglądy autora na stan i funkcjonowanie systemu ochrony środowiska w Polsce. Główne tezy zostały zaprezentowane w trakcie sesji Komitetu Naukowego ds. Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk. Przedstawiany jest pogląd wobec którego niektóre części ustawy o ochronie przyrody i działania administracyjne są niespójne, jeżeli uwzględni się rzeczywiste potrzeby obszarów i gatunków chronionych oraz społeczne oczekiwania. Do omawianych tematów należą ograniczone możliwości działania i spełniania obowiązków, zaniedbania dotyczące rezerwatów przyrody, trudności napotykane podczas konsultacji społecznych w ramach programu Natura 2000 oraz biurokracja. Z powodu narastającej złożoności i szczegółowości ustawy o ochronie środowiska jest ona coraz mniej zrozumiała. Czynniki społeczne i gospodarcze w połączeniu z ustawodawstwem unijnym prowadzą do systemu opierającego się na zasadzie „ochrona przyrody dla samej ochrony przyrody" i oddala się ona od wartości naukowych, kulturowych oraz innych wartości ludzkich.