Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  syntetyczny miernik rozwoju
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Dokonano prezentacji przestrzennego zróżnicowania kondycji finansowej gmin wiejskich województwa wielkopolskiego w 2007 roku. Klasyfikacji dokonano za pomocą syntetycznego miernika rozwoju Hellwiga. Podstawowym źródłem informacji o sytuacji finansowej gmin były dane pochodzące z Banku Danych Regionalnych Głównego Urzędu Statystycznego. Badaniem objęto 117 gmin.
W opracowaniu przedstawiono zmiany w zakresie poziomu rozwoju gminnej infrastruktury technicznej w województwie wielkopolskim w 2012 roku w relacji do 2004 roku. W badaniu poziomu analizowanego zjawiska posłużono się jedną z taksonomicznych metod – syntetycznym miernikiem rozwoju Hellwiga, a do porównania klasyfikacji w 2004 i 2012 roku posłużyła tablica wielodzielna i obliczona statystyka X2.
W badaniach nad poziomem wyposażenia w infrastrukturę techniczną, a zwłaszcza w przestrzennych analizach porównawczych pomocne jest stosowanie metod statystyki wielowymiarowej, pozwalające na wyznaczenie miary syntetycznej. Miary zastępują liczny zbiór cech badanego obiektu (zmienne charakteryzujące wyposażenie w poszczególne elementy infrastruktury technicznej) jedną zmienną zagregowaną. Takie podejście umożliwia ocenę obiektu (gminy) za pomocą jednej wielkości oraz pozwala na porządkowanie analizowanych obiektów pod względem rozpatrywanego zjawiska (poziomu zagospodarowania infrastrukturalnego). Celem artykułu jest wyznaczenie miary rozwoju infrastruktury technicznej według różnych proponowanych w literaturze metod konstruowania mierników syntetycznych oraz porównanie otrzymanych rezultatów. Celem jest sprawdzenie, w jaki sposób stosowanie różnych metod agregacji tych samych zmiennych diagnostycznych wpływa na wyniki i które z proponowanych metod wydają się właściwe do badań nad infrastrukturą techniczną. Wybrano 5 różnych metod konstrukcji zmiennej syntetycznej i porównano otrzymane według nich wyniki. Przedmiot badań stanowi 20 gmin górskich woj. podkarpackiego. Do konstrukcji syntetycznej miary infrastruktury przyjęto 8 zmiennych diagnostycznych charakteryzujących elementy infrastruktury technicznej obszarów wiejskich.
Na podstawie wybranych danych GUS dotyczących lat 2002 i 2007 dokonano porównania rozwoju społeczno-gospodarczego powiatów województwa podkarpackiego. Do liniowego porządkowania obiektów ze wzgledu na zaproponowany zbiór cech diagnostycznych wykorzystano syntetyczny miernik rozwoju i wskaźnik wzglednego poziomu rozwoju. Obliczenia pozwolily na rozpoznanie poziomu zróznicowania powiatów oraz ich klasyfikacje i grupowanie.
Celem pracy jest ustalenie kondycji finansowej gmin, ocena jej zróżnicowania oraz wskazanie wybranych uwarunkowań wpływających na jej poziom. Posłużono się przykładem województwa wielkopolskiego. Do oceny kondycji finansowej gmin pozyskano materiał źródłowy pochodzący z baz: Ministerstwa Finansów oraz Banku Danych Lokalnych GUS. W pierwszym etapie badań obliczono syntetyczny miernik kondycji finansowej przy wykorzystaniu metody TOPSIS. Budowa tego miernika poprzedzona została doborem wskaźników, których wzajemną zależność sprawdzono metodą Warda. W drugim etapie badań przeprowadzono charakterystykę wyodrębnionych grup gmin według kondycji finansowej. W tym celu zastosowano wybrane metody statyki opisowej. Następnie metodą Chi-kwadrat sprawdzono zależność pomiędzy grupą kondycji finansowej a wybranymi grupami uwarunkowań. Przeprowadzone badania wykazały, że gminy cechują się na ogół średnią kondycją. Położenie gmin, ich typ, wyposażenie w infrastrukturę techniczną są determinantami kondycji finansowej. W najlepszej sytuacji finansowej są gminy położone bezpośrednio obok dużego miasta, szczególnie Poznania, natomiast peryferyjna lokalizacja wiąże się przede wszystkim z niższym potencjałem dochodowym, który powoduje także ograniczenie możliwość realizacji inwestycji. Część gmin o niższej niezależności finansowej także przeprowadza liczne przedsięwzięcia, ale przy jednoczesnym pozyskaniu znaczącego dofinansowania z UE.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.