Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 48

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  suszenie rozpylowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Lactobacillus rhamnosus kapsułkowano za pomocą suszenia rozpyłowego. Wykorzystano emulsję skrobiową z 10-procentową zawartością masła kakaowego, którego dotychczas nie wykorzystywano w procesie suszenia rozpyłowego probiotyków. Analizowano przeżywalność bakterii po procesie suszenia oraz po 3 h inkubacji w pH 2. Zastosowano dwa warianty suszenia: temp. wlotowa 180°C, temp. wylotowa 65°C, przepływ 290 mL/h oraz temp. suszenia 130°C, temp. wylotowa 55°C, przepływ 290 mL/h. Masło kakaowe ochroniło mikroorganizmy przed wysoką temperaturą procesu oraz przed niskim pH. Optymalna temperatura suszenia wynosiła 130°C, wysoka przeżywalnośó bakterii po procesie (1 log) oraz najmniejsza wrażliwość na działanie niskiego pH.
Celem pracy było określenie możliwości zmniejszenia zawartości cukrów prostych w roztworach miodów metodą fermentacji alkoholowej, co umożliwi zwiększenie udziału składników miodu w proszkach uzyskanych metodą suszenia rozpyłowego, a następnie oznaczenie właściwości fizycznych proszków. Miody rozcieńczano wodą do uzyskania 30 % ekstraktu i poddawano fermentacji alkoholowej. Po osiągnięciu żądanego stężenia ekstraktu pozornego (30 i 27 %), zafermentowane miody rozcieńczano wodą do zawartości 20 % suchej substancji, zatężano gumą arabską oraz skrobią tapiokową (w stosunku 2 : 1) do stężenia 33 % i suszono rozpyłowo. Badano wybrane właściwości fizyczne proszków pobranych z odbieralnika i komory suszarki rozpyłowej. W otrzymanych proszkach oznaczono: zawartość wody, aktywność wody, gęstość nasypową luźną złoża, gęstość pozorną cząstek, barwę i morfologię cząstek. Dzięki zmniejszeniu zawartości cukrów prostych metodą fermentacji alkoholowej uzyskano proszek, w którym około 50 % suchej substancji stanowiły składniki miodu. Stwierdzono statystycznie istotne (p < 0,05) różnice w barwie i wielkości cząstek proszków uzyskanych z różnych miejsc suszarki rozpyłowej. Większymi cząstkami intensywniejszą barwą charakteryzowały się proszki pobrane z komory. Ekstrakt pozorny sfermentowanych miodów nie miał znaczącego wpływu na badane właściwości fizyczne proszków, z wyjątkiem gęstości pozornej, która była większa w przypadku produktu otrzymanego z roztworu o mniejszym ekstrakcie.
W pracy przedstawiono wyniki badań suszenia rozpyłowego hydrolizatu białkowego oraz mieszaniny hydrolizatu i nośników. Jako nośników użyto maltodekstryny średnioscukrzonej oraz białka serwatkowego. Stosowano temperaturę powietrza wlotowego 160 °C oraz trzy strumienie zasilania surowca: 0,9; 1,16 i 1,28 cm³/s. Największą zawartość wody w proszkach, powyżej 5 %, uzyskano przy dodatku maltodekstryny jako nośnika, najmniejszą, przekraczającą nieznacznie 2 %, zawierały proszki samego hydrolizatu. Zaobserwowano, że wraz ze wzrostem strumienia podawania surowca zwiększała się zawartość wilgoci w proszkach, co było związane ze spadkiem temperatury powietrza opuszczającego suszarkę. Wartości gęstości nasypowej luźnej i utrzęsionej złoża nie zależały od strumienia podawania surowca, ale istotnie zależały od zastosowanego nośnika. Najmniejsze wartości tych gęstości wykazywały proszki samego hydrolizatu, a wartości największe proszki zawierające maltodekstrynę. Następował wzrost wartości gęstości utrzęsionej w porównaniu z gęstością luźną o około 50 %. Gęstość pozorna uzyskanych proszków była największa, gdy suszono sam hydrolizat, a najmniejsza w przypadku materiałów zawierających białko serwatkowe. Cząstki proszku samego hydrolizatu charakteryzowały się więc najmniejszą porowatością wewnętrzną. Nie stwierdzono statystycznie istotnego wpływu strumienia podawania na gęstość pozorną. Współczynniki Hausnera świadczą o tym, że otrzymane proszki miały właściwości proszków spójnych. Badania barwy proszków w układzie L*a*b* wykazały, że dodatek nośników powodował zmniejszenie udziału barwy żółtej i czerwonej oraz wzmacniał jasność proszków. W samym hydrolizacie oraz hydrolizacie z dodatkiem maltodekstryny zaobserwowano wzrost udziału barwy żółtej i czerwonej oraz zmniejszenie jasności proszków wraz ze wzrostem strumienia podawania. Wartości nasycenia były zbliżone do wartości otrzymanych dla barwy żółtej, gdyż w przypadku otrzymanych proszków ta barwa przeważała i to ona zdeterminowała wartość nasycenia.
W artykule przedstawiono wyniki badań zamykania olejku rozmarynowego w trakcie suszenia rozsyłowego w mikrokapsułce z maltodekstryny. Zastosowano dodatek olejku rozmarynowego w ilości 0,5 oraz 1 ml na 100 g roztworu. Stosowano temperaturę powietrza wlotowego 200°C oraz trzy strumienie surowca. Stwierdzono, iż najlepsze -wyniki zamknięcia związków aromatycznych otrzymuje się przy -wyższym dodatku aromatu do roztworu. Jednak ubytek tych związków w trakcie suszenia rozsyłowego nie jest proporcjonalny do dwukrotnie większego dodatku aromatu. Mikrokapsułkowaniu aromatów sprzyja także mniejsza zawartość wody wproszkach, mniejsza gęstość nasypowa luźna oraz -większa porowatość złoża.
W artykule omówiono zagadnienia związane z proszkowymi aromatami spożywczymi. Przedstawiono najczęściej stosowaną metodę ich otrzymywania poprzez mikrokapsułkowanie w procesie suszenia rozpyłowego. Otrzymanie dobrej i powtarzalnej jakości proszków jest trudne technologicznie. Dzięki współpracy nauki z przemysłem udało się kilka lat temu uruchomić w Polsce produkcję aromatów w proszku na dużą skalę. Przedstawiono również metody kontroli ich jakości (ocena organoleptyczna, chromatografia gazowa).
Survival of eight synergistic sets of Streptococcus salivarius subsp. thermophilics and Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus cultures was determined during spray drying of yogurt at 150°C inlet air and 60°C outlet air. The moisture of yogurt powder was 5.3% on average. The cultures examined survived the spray drying in range from 16.3 to 53.6% cfu/mL (92.1 to 97.1% log cfu/mL). The number of viable cells in yogurt was 1.6x109 to 4.6 x 109) cfu/mL before spray drying and 4.0 x108 to 1.5 x109 cfu/mL after spray drying. The S. salivarius subsp. thermophilus strains survived the spray drying better than those of L. delbrueckii subsp. bulgaricus. Survival of the former ranged from 22.0 to 70.6% cfu/mL (93.0 to 98.4% log cfu/mL). The streptococcocus populations in yogurt were 8.4x108 to 2.5x109) cfu/mL before drying and 3.2 x 108 to 1.2x109 cfu/mL after drying. Survival of L. delbrueckii subsp. bulgaricus ranged from 7.5% to 22.7% cfu/mL (87.5 to 92.9% log cfu/mL). The number of L. delbrueckii subsp. bulgaricus live cells was 6.9x108 to 2.1x109) cfu/mL before drying and 6.4x107 to 2.5x108 cfu/mL after drying.
Celem pracy było określenie zmian morfologii i wybranych właściwości fizycznych proszków hydrolizatu białkowego z maltodekstryną, jako nośnikiem, otrzymanych w wyniku suszenia rozpyłowego. Zastosowano dwie wartości temperatury suszenia, tj. 160 i 200 °C oraz trzy strumienie podawania surowca 0,9; 1,18 i 1,28 cm³/s. Największą wilgotność proszku (4,5 %) uzyskano w temperaturze 160 °C i przy strumieniu 1,28 cm³/s. W wyniku obniżenia temperatury suszenia oraz zwiększenia strumienia podawania surowca otrzymywano proszki charakteryzujące się większą wilgotnością. Wzrost strumienia podawania surowca oraz temperatury suszenia nie wpłynął znacząco na uzyskaną wartość gęstości nasypowej luźnej. Uzyskane wartości mieściły się w granicach 493-518 kg/m³. Na wartość gęstości pozornej cząstek istotny wpływ miała temperatura suszenia, której podwyższenie powodowało wzrost wartości gęstości pozornej. Jedynie przy najmniejszym strumieniu surowca temperatura suszenia nie różnicowała tej wielkości. Zmiana strumienia podawania surowca nie wykazała statystycznie istotnego wpływu na uzyskane wartości gęstości pozornej. Proszki wykazywały porowatość zewnętrzną złoża mieszczącą się w granicach 58 - 63 %. Jedynie w temperaturze 200 °C zaobserwowano istotne statystycznie zmniejszenie porowatości zewnętrznej złoża wraz ze wzrostem strumienia podawania surowca. Zdjęcia wykonane za pomocą mikroskopu skaningowego dowiodły, że cząstki charakteryzowały się kulistym kształtem o gładkiej powierzchni. Przeprowadzona analiza granulometryczna proszków wykazała wzrost wielkości cząstek wraz ze zwiększeniem strumienia podawania surowca oraz temperatury suszenia.
W opracowaniu omówiono dostępne dane z zakresu mikrokapsułkowania lipidów metodą suszenia rozpyłowego z wykorzystaniem skrobi modyfikowanej typu oktenylobursztynian skrobiowy (OSA). Omówiono właściwości skrobi OSA oraz przedstawiono dane odnośnie do efektywności mikrokapsułkowania i stabilności oksydatywnej mikrokapsułkowanego oleju w matrycach z jej udziałem. Skrobia modyfikowana typu OSA spełnia wiele wymagań efektywnego enkapsulanta, takich jak dobra rozpuszczalność w wodzie, tworzenie roztworów o niskiej lepkości, zdolność tworzenia filmów, a także stabilizowanie emulsji. Jako substancja stosunkowo niedroga może stanowić alternatywę dla gumy arabskiej czy preparatów białek mleka. Tak jak w przypadku innych hydrokoloidów węglowodanowych i białkowych stosowanie skrobi OSA w połączeniu z niskocząsteczkowymi cukrami prowadzi do zwiększenia efektywności procesu i uszczelnienia matrycy na działanie tlenu.
Przedstawiono główne trendy rozwojowe obserwowane obecnie w technice suszarniczej żywności. Omówiono będące w różnych stadiach badań i zastosowań rozwiązania przyszłościowe w suszeniu produktów żywnościowych. Zaprezentowano przykłady nowych technik, metod i rozwiązań konstrukcyjnych, które są już stosowane w praktyce lub są na etapie prób przemysłowych, względnie z uwagi na ich zalety powinny być wykorzystane w przyszłości.
W artykule przedstawiono badania mające na celu określenie wpływu rodzaju składnika białkowego i jego udziału w matrycy na efektywność mikrokapsułkowania i wybrane właściwości fizyczne suszonych rozpyłowo emulsji oleju rzepakowego. W przeprowadzonym procesie otrzymano preparaty tłuszczowe w formie drobnoziarnistych proszków, o słabej sypkości, trudno odtwarzalnych w wodzie. Ilość tłuszczu wolnego uzależniona była od udziału białka w matrycy cząstek. Zastąpienie części gumy arabskiej składnikiem białkowym, wiązało się z niższą efektywnością mikrokapsułkowania dla izolatu białek sojowych i koncentratu białek mleka oraz porównywalnym poziomem efektywności mikrokapsułkowania w przypadku izolatu białek serwatkowych.
Inaktywacja enzymów wywołana procesem suszenia oraz próby opisu jej przyczyn i mechanizmów są przedmiotem wielu publikacji naukowych. W niniejszym artykule przedstawiono analizę najważniejszych przyczyn inaktywacji oraz podano przykłady badań obrazujących opisane mechanizmy. Do przyczyn tych zaliczono: działanie podwyższonej temperatury, niekorzystny wpływ ubytku wody z układu, niekorzystny wpływ adsorpcji białek na powierzchni międzyfazowej oraz uszkodzenia mechaniczne. Opisano również, oraz zilustrowano przykładami, metody i mechanizmy stabilizacji aktywności enzymów w czasie suszenia rozpyłowego, takie jak: zastępowanie wody, stan szklisty oraz adsorpcja międzyfazowa.
Celem pracy było określenie wpływu ciśnienia homogenizacji na zawartość tłuszczu powierzchniowego w suszonych rozpyłowo emulsjach o/w stabilizowanych białkami mleka. Badano emulsje, w których proporcja składnika białkowego (izolat białek serwatkowych – min. 95 % białka lub kazeinian sodu), węglowodanowego (maltodekstryna DE 28 lub trehaloza) i tłuszczowego (olej rzepakowy) wynosiła 30 : 40 : 30. Zawartość tłuszczu wolnego na powierzchni cząstek proszków zmniejszała się wraz ze zwiększaniem ciśnienia homogenizacji emulsji i zależnie od rodzaju składnika białkowego i węglowodanowego wynosiła 4,31 - 7,46 g/100 g proszku przy ciśnieniu homogenizacji 25 MPa, 2,67 - 3,88 g/100 g proszku przy ciśnieniu homogenizacji 45 MPa oraz 1,61 - 2,33 g/100 g proszku przy ciśnieniu homogenizacji 65 MPa. Sproszkowane emulsje były proszkami drobnoziarnistymi i słabo sypkimi, ale stosunkowo łatwo dyspergowanymi w wodzie.
W procesie mikrokapsułkowania aromatów metodą suszenia rozpyłowego, poza dobraniem odpowiedniego materiału osłonki i parametrów procesu, istotny wpływ na efektywność zamykania mają właściwości uzyskanych proszków, które zależą również od właściwości fizycznych emulsji poddawanej suszeniu. Dlatego celem pracy było zbadanie zależności pomiędzy rodzajem zastosowanej metody homogenizacji emulsji aromatu cytrynowego, a wybranymi właściwościami fizycznymi proszków. Jako nośnik do mikrokapsułkowania aromatu cytrynowego wykorzystano gumę arabską. Do badań przygotowano roztwory o stężeniu 30%, dodatek aromatu wynosił 6% całkowitej masy roztworu. Roztwory homogenizowano, stosując homogenizację ciśnieniową jednostopniową przy ciśnieniu 30 MPa, homogenizację ciśnieniowa dwustopniową przy ciśnieniach 30 i 10 MPa oraz mieszadło szybkoobrotowe przez 30 minut przy 24000 obrotów na minutę. Suszenie emulsji prowadzono w suszarce rozpyłowej, przy prędkości dysku rozpyłowego 39000 obr·min-1 i strumieniu surowca 0,5·10-6 m3·s-1 w temperaturze powietrza wlotowego 160oC. Emulsja otrzymana przy użyciu mieszadła szybkoobrotowego wykazywała najwyższą lepkość. Zaobserwowano nieznacznie większą gęstość emulsji otrzymanych metodą homogenizacji dwustopniowej. Odparowanie zachodziło najmniej intensywnie w przypadku proszków otrzymanych z emulsji homogenizowanej dwustopniowo, w których zawartość wody była największa. Proszki otrzymane na bazie emulsji homogenizowanej przy zastosowaniu mieszadła charakteryzowały się najniższą porowatością, gęstością pozorną i luźną. Najwyższe wartości badanych parametrów uzyskano dla proszków z emulsji otrzymanej przy użyciu dwustopniowej homogenizacji.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.