Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  suitability assessment
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono charakterystykę geotechniczną osadów dennych Zbiornika Rzeszowskiego. Sklasyfikowano je jako grunty pylaste, kilkufrakcyjne, w stanie płynnym. Zawartość części organicznych w badanych osadach przekraczała 2%, w wyniku czego zaliczają się one do gruntów organicznych. Materiał uśredniony, powstały przez zmieszanie wszystkich próbek, sklasyfikowano jako pył kilkufrakcyjny, słabo przepuszczalny, o dużej powierzchni właściwej, podwyższonej zawartości części organicznych oraz stosunkowo wysokich wartościach parametrów charakteryzujących wytrzymałość na ścinanie. Na podstawie analizy przydatności badanych osadów stwierdzono, że wstępnie można je uznać za przydatne do formowania przesłon uszczelniających w składowiskach odpadów komunalnych.
W pracy przedstawiono wyniki 3-letnich badań dotyczące przydatności niektórych gatunków i odmian oraz mieszanek traw gazonowych na trawniki rekreacyjne w warunkach Pojezierza Olsztyńskiego. W doświadczeniach ścisłych oceniano w skali 9° przezimowanie, zadarnienie, kolor, delikatność liścia i ogólny aspekt murawy. Wykazano, że spośród różnych wariantów badawczych najbardziej przydatnymi do obsiewu rekreacyjnych nawierzchni trawiastych okazały się mieszanki zaprojektowane w Katedrze Łąkarstwa oraz niektóre handlowe mieszanki importowane z zagranicy.
Doświadczenie przeprowadzono na próbkach glebowych gliny lekkiej pylastej, o zawartości próchnicy 1,5%, do których dodano wodne roztwory NaF w ilościach 10, 30 i 50 mM∙kg-1 s.m. gleby oraz humus w ilości 1, 5 i 10%. W tak przygotowanych próbkach gleb w odstępach kilkutygodniowych dokonano pomiaru aktywności fosfatazy kwaśnej i zasadowej, β-glukozydazy oraz ureazy. Wyniki badań wskazują, że dodanie do gleby fluoru spowodowało w większości przypadków inhibicję aktywności badanych enzymów, która zwiększała się wraz ze wzrostem dawki fluoru. Wprowadzenie do gleby humusu w dużym stopniu zniwelowało toksyczne oddziaływanie fluoru na aktywność badanych enzymów, zwłaszcza fosfatazy kwaśnej i ureazy. Zastosowanie humusu, zwłaszcza w ilości 10% może być zatem wykorzystywane w ograniczeniu oddziaływania fluoru na środowiska glebowe.
W latach 2007-2008 badano przydatność wybranych gatunków roślin miododajnych do rekultywacji wapna poflotacyjnego użyźnionego osadami ścieków komunalnych na poeksploatacyjnym terenie Kopalni Siarki „Jeziorko”, a także wzrost różnych form wierzby na tym podłożu. Stwierdzono, że najlepiej wschodziły nasiona ogórecznika lekarskiego, gorczycy jasnej, facelii błękitnej, gryki zwyczajnej, obydwu form nostrzyku białego, ostrzenia pospolitego, słonecznika zwyczajnego i nawłoci pospolitej, słabiej przelotu pospolitego, rutwicy lekarskiej, ostrożenia warzywnego i ostropestu plamistego, a najsłabiej niecierpka Roylego i balsaminy, groszku leśnego, omanu wielkiego i czosnku cuchnącego. Z badanych roślin miododajnych jednorocznych najbardziej przydatne do rekultywacji okazały się: gryka zwyczajna, nostrzyk biały, ogórecznik lekarski, facelia błękitna i gorczyca jasna, a najmniej niecierpek Roylego i ostropest plamisty. Z dwuletnich nostrzyk biały, chaber nadreński, ostrzeń pospolity i urzet barwierski. Wśród wieloletnich największą bujnością na tym podłożu cechowały się: nawłoć pospolita, późna i kanadyjska, szałwia okręgowa i lekarska, kocimiętka naga i właściwa i hyzop lekarski, mniejszą przegorzan pospolity i ruski, rutwica lekarska i serdecznik pospolity, a najsłabszą dziurawiec zwyczajny, groszek leśny i oman wielki. Odnotowano pozytywne oddziaływanie roślin miododajnych na kształtowanie się właściwości chemicznych wapna poflotacyjnego. Wierzba (Salix sp.) bardzo dobrze rozwija się na bezglebowym gruncie wapna poflotacyjnego. Wystąpiły wyraźne różnice w procencie przyjęć nasadzeń oraz wysokości testowanych form.
Celem badań było określenie wpływu nawożenia osadami ściekowymi, gatunku gleby I wapnowania na zawartość manganu i niklu w biomasie życicy wielokwiatowej. Stwierdzona zawartość tych metali w zastosowanych materiałach organicznych pozwala na ich stosowanie do celów rolniczych. Nawożenie osadami ściekowymi istotnie zwiększyło zawartość manganu i niklu w roślinie testowej, ale całkowita zawartość tych metali w trawie nie przekraczała stężeń uznawanych za toksyczne. Istotnie większą ilość Mn stwierdzono w życicy wielokwiatowej uprawianej na glinie piaszczystej a niklu na piasku gliniastym. Wapnowanie istotnie obniżyło zawartość niklu w roślinach uprawianych w obu latach doświadczenia.
Purple carrot is a little known vegetable in Europe. The acylated anthocyanin pigments are responsible for dark color of roots. Purple carrot roots contain other polyphenolic compounds as well as carotenoids. All those components have been considered to be antioxidants which give purple carrot its exceptional nutritive value. The comparison of technological properties of two varieties of purple carrot roots was performed. Purple carrot roots seems to be a good material for production of juices and dried vegetables. Besides that, this cultivars may be recommended for the production of minimally processed food, dyes or additive to functional food.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.