Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  stopien naturalnosci
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Hydromorfologiczna waloryzacja rzeki Bystrzycy

100%
Waloryzacja hydromorfologiczna zgodnie z Ramową Dyrektywą Wodną jest elementem wspierającym biologiczną ocenę stanu ekologicznego wód powierzchniowych. Stan ekologiczny rzek związany jest z liczebnością i różnorodnością występujących w nich gatunków. Bioróżnorodność środowiska wodnego uzależniona jest od zmian zachodzących we właściwościach ekosystemu rzecznego, co w dużej mierze związane jest z przekształceniami koryt rzecznych. W artykule przedstawiono wyniki hydromorfologicznej waloryzacji fragmentu rzeki Bystrzycy poniżej zbiornika Mietkowskiego wraz z jej starym korytem. Analizie poddano sztucznie wybudowany kanał zrzutowy odprowadzający wodę ze zbiornika (1,4 km), dawne koryto rzeki (2,2 km), które prowadziło wodę przed wybudowaniem zapory wodnej oraz odcinek rzeki po połączeniu nowego fragmentu ze starym korytem Bystrzycy (1,4 km). Łącznie przeanalizowano 25 odcinków rzeki po 200 m każdy. Stopień naturalności poszczególnych fragmentów rzeki oceniono na podstawie metodyki Ilnickiego i Lewandowskiego. Kryteria oceny ekologicznej uwzględniły morfologię koryta, hydrologię cieku, jakość wody, zadrzewienie koryt rzecznych, roślinność wodną i roślinność skarp, ukształtowanie strefy przybrzeżnej oraz sposób użytkowania doliny. Z przeprowadzonych badań wynika, że wraz z oddalaniem się od zbiornika wodnego wzrasta kategoria naturalności rzeki Bystrzycy. Odcinki przynależące do dawnego koryta rzeki zakwalifikowano do III kategorii naturalności, natomiast kanał odprowadzający wodę ze zbiornika (obecnie stanowiący integralną część rzeki Bystrzycy) w 71% zaliczono do niskiej IV kategorii. Po połączeniu ze starym korytem rzeki wzrasta wartość ekologiczna cieku, poszczególne odcinki należą do III (42%), II (29%) i I (29%) kategorii naturalności. Poniżej, w km 43+000 rzeka jest już w niewielkim stopniu przekształcona antropogenicznie, co wpływa dodatnio na jej wartość krajobrazową i ekologiczną terenu.
Smortawa to 40-kilometrowa rzeka nizinna, będąca prawobrzeżnym dopływem Odry, ze zlewnią o powierzchni 450 km², leżącą pomiędzy Oławą a Namysłowem. Artykuł przedstawia wyniki waloryzacji hydromorfologicznej opartej na ocenie stopnia naturalności. Obiekt badawczy o długości 5249 m został podzielony na 21 dwustupięćdzięsięciometrowych odcinków i na każdym z nich oceniono: morfologię koryta, hydrologię, jakość wody rzecznej, zadrzewienie, roślinność wodną i skarp, strefę przybrzeżną oraz użytkowanie doliny. Badania dały podstawę do uwidocznienia różnic między częściami obiektu - nieuregulowaną a uregulowaną. Smortawa jest seminaturalnym ciekiem o znacznej wartości ekologicznej i krajobrazowej. Po uśrednieniu wyników zaklasyfikowano cały odcinek rzeki do wysokiej, drugiej kategorii naturalności, przy czym nieuregulowana część badanego odcinka posiada kategorię pierwszą.
W niniejszym artykule przedstawiono wyniki waloryzacji ekomorfologcznej rzeki Oławy (lewobrzeżny dopływ Odry) na odcinku położonym na terenie miasta Wrocławia w km od 01+400 do 04+800, pomiędzy mostem Rakowieckim a terenami wodonośnymi miasta Wrocławia. Tereny wzdłuż omawianej rzeki należą do obszarów cennych pod względem ekologicznym ze względu na bioróżnorodność, a z drugiej strony narażone są na dużą presję związaną z zagospodarowywaniem doliny. Badany fragment rzeki podzielono na 17 odcinków 200 m, gdzie wykonano waloryzację hydromorfologiczną metodą terenową wg Ilnickiego i Lewandowskiego oraz dla każdego odcinka dokonano waloryzację przyrodniczą. Celem pracy była ocena potencjału ekologicznego doliny rzecznej na terenie zurbanizowanym i możliwości zachowania środowiska przyrodniczego w jak najlepszym stanie, pomimo istniejących zagrożeń.
4
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ocena naturalności rzeki Oława na wybranym odcinku

63%
W pracy dokonano waloryzacji naturalności rzeki Oława w obrębie miasta Strzelin, ze szczególnym uwzględnieniem zagospodarowania terenu bezpośrednio przylegającego do rzeki. Analizy dokonano na podstawie badań terenowych przeprowadzonych metodą Ilnickiego i Lewandowskiego. Badania obejmujące około 3,5 kilometrowy fragment rzeki podzielony na 15 homogenicznych odcinków, przeprowadzono w VII i IX 2010 i V 2011 roku. W poszczególnych odcinakach przeprowadzono inwentaryzację, na podstawie, której dokonano oceny różnorodności gatunkowej danego obszaru, ocenę stopnia naturalności i wartości systemu rzecznego. Wyniki badań wskazują na niską wartość ekomorfologiczną rzeki Oławy w obrębie miasta Strzelin. Rzece przyznano IV kategorię naturalności, co oznacza, że na badanym odcinku jest ona w pełni uregulowana, ekosystem jest wyraźnie zmieniony, a jego atrakcyjność krajobrazowa jest bardzo mała. Stwierdzono również obecność licznych gatunków azotolubnych na terenach przyległych do cieku, co może mieć związek z rolniczym charakterem terenów przyległych do rzeki w gminie Strzelin
Podjęta w 2006 i 2007 r. akcja inwentaryzacji przyrodniczej w Lasach Państwowych objęła gatunki roślin i zwierząt oraz siedliska przyrodnicze wymienione w dyrektywach Unii Europejskiej – ptasiej i siedliskowej. Skierowała ona uwagę pracowników nadleśnictw na sprawy dotychczas leżące na marginesie ich pracy zawodowej: ekologiczną typologię ekosystemów leśnych, różnorodność biologiczną wychodzącą poza rośliny drzewiaste i zwierzęta łowne oraz wywołujące szkody w lesie, wreszcie międzynarodowe znaczenie przyrodniczych składników w gospodarce leśnej. Oceniając pozytywnie tę akcję autor wnosi kilka uwag do metodyki i zakresu inwentaryzacji, podejmuje problem naturalności i antropogenicznych zniekształceń ekosystemów leśnych, zwraca uwagę na rolę rezerwatów leśnych jako wzorców typów tych ekosystemów, a także na potrzebę ściślejszej współpracy leśnictwa z przyrodnikami – naukowcami.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.