Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 35

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  stezenie jonow
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The aim of this research is to present the changes in the concentration of basic cations and anions in soil solutions as well as the relationship between ions, which were formed in the soil solutions as a result of different ways of fertilization. A long-term experimental way of fertilization was applied in this research. Changes in the concentration of soil solution were induced not only by the addition of the components of fertilizer, but also by desorption of cations from the sorption complex by nitrogen and potasium fertilizers. The use of farmyard manure and fertilizers as well as the addition of lime significantly changed the chemical composition of the soil solution as well as the relationship between ions.
Na podstawie 136 prób glebowych pobranych z obszaru całej Polski analizowano wpływ składu granulometrycznego na stężenie pierwiastków w roztworze glebowym. Roztwór glebowy pozyskano metodą podciśnieniową, a stężenie poszczególnych pierwiastków w roztworze oznaczono metodą ICP. Zawartość części spławialnych w glebie była dodatnio skorelowana ze stężeniem wapnia, magnezu i manganu, a ujemnie - ze stężeniem glinu, żelaza, cynku i miedzi w roztworze glebowym. Przechodząc od gleb lekkich, piaszczystych i kwaśnych o małej pojemności kompleksu sorpcyjnego do gleb ciężkich o odczynie obojętnym i zasadowym, i większej pojemności kompleksu sorpcyjnego obserwowano spadek stężenia Fe, Zn i Cu w roztworze glebowym, wzrost zaś stężenia Ca, Mg, K, Mn i Mo.
Zbadano wpływ różnych stężeń jonów fluorkowych (2,5 µmol/dm3, 50 µmol/dm3 i 500 µmol/dm3) na powstawanie dialdehydu malonowego (MDA) we frakcji mitochondrialnej komórek łożyska ludzkiego. Stwierdzono wzrost stężenia MDA we wszystkich inkubowanych z fluorkami próbkach, przy czym najniższe stężenie F- najsilniej stymulowało ten proces.
W artykule przedstawiono w okresie dziewięciolecia 1993-2002 przestrzenną i czasową zmienność stężeń jonów żelaza i manganu w ujmowanych podziemnych wodach wielootworowego ujęcia „Bzin" zaopatrującego wodociąg dla m. Skarżysko-Kamienna. Ujęcie Bzin składa się z sześciu studni wierconych o głębokości od 37 do 60 m i wydajności od 74 do 341 m3*h-1, ujmujących wody podziemne z węglanowych, szczelinowych utworów triasowych. Analiza badań zmienności przestrzennej stężeń jonów żelaza i manganu w okresie od 1993 do 2002 r. wskazuje na występowanie dużych zmian stężeń żelaza na początku badanego wielolecia szczególnie na kierunku N-E oraz EE-S, stężeń manganu przez cały okres badań na kierunku S-E, wysokich stężeń żelaza na końcu (studnie 1 i 1a) oraz w połowie okresu badawczego (studnia 4), natomiast manganu w początkowym okresie badań, w całym okresie eksploatacji ujęcia w ujmowanych wodach stężeń jonów żelaza w zakresie 0,01-1,24 mg*dm-3, a stężeń jonów manganu 0,01-0,75 mg*dm-3. Analiza czasowej zmienności stężeń jonów Fe i Mn w triasowych wodach podziemnych ujęcia Bzin wskazuje natomiast na to, że w wodach studni 2 i 3 następuje w miarę postępującej eksploatacji zmniejszanie się zarówno stężeń Mn jak i Fe, w studniach 1 i 1a zmniejszanie wyłącznie stężeń Mn przy zwiększających się stężeniach Fe, w studniach natomiast 3b i 4 zwiększanie się zarówno stężeń jonów Mn i Fe. W przypadku żelaza, stężenia w eksploatowanej wodzie dochodzą do 1,52 mg*dm-3 (St.1) a manganu do 0,78 mg*dm-3 (St.1a). Najlepsze I klasy wody o bardzo dobrej jakości występują przez cały okres badań w studni 3b, a najgorsze III a nawet IV w 1997 r., w studni 4 z uwagi na duże stężenia jonów żelaza i manganu, a studniach 1, 1a i 2 przez cały okres badań ze względu na stężenia manganu. W rejonie studni 3b ujęcia Bzin stwierdza się nietypowe zjawisko, w którym współwystępują w ujmowanych wodach triasowych najniższe stężenia jonów żelaza i manganu, strop wodonośca triasowego jest najniżej położony w stosunku do poziomu morza oraz ma miejsce tutaj najniższe ciśnienie piezometryczne zalegających subartezyjskich wód triasowych.
W pracy przedstawiono problem związany z krystalizacją uwodnionego fosforanu amonowo-magnezowego (struwitu), o wzorze chemicznym MgNH4PO4 ∙6H2O często tworzącego się w linii osadowej oczyszczalni ścieków. Badania krystalizacji struwitu wykonane zostały w skali laboratoryjnej przy założeniu trzech zmiennych niezależnych jakimi były odczyn pH, stężenie jonów fosforanowych PO43- i stężenie jonów amonowych NH4+. Wielkością poszukiwaną było wymagane stężenie jonów magnezu Mg2+, przy których następuje wytrącanie się struwitu. Stwierdzono, że krystalizacja struwitu występuje w szerokim zakresie stężenia jonów fosforanowych i amonowych, lecz najsilniej zależy od odczynu. W analizowanych warunkach struwit nie wytrącał się przy pH równym 7,0 natomiast od 7,5 wytrącał się w coraz większym zakresie stężeń poszczególnych składników.
The influence of toxic concentration of Cu2+ ions on the MnSOD gene expression in common wheat, triticale and rye plants
W pracy przeanalizowano wpływ nawożenia mineralnego, obornika i wapnowania na dynamikę stężenia NH₄⁺ i NO₃⁻ w roztworze glebowym w okresie wegetacji. Do badań wykorzystano trwałe doświadczenia nawozowe na glebach lekkich. Próbki glebowe pobierano trzykrotnie w ciągu dwóch okresów wegetacji. Roztwór glebowy otrzymano metodą podciśnieniową. Uzyskane wyniki wskazują, że zarówno obornik, jak i wysokie dawki potasu zwiększają stężenie NH₄⁺w roztworze glebowym a nie wpływają na stężenie NO₃⁻. Poziom stężenia NH₄⁺ w roztworze glebowym przez całą wegetację był znacznie wyższy niż stężenie NO₃⁻ co wskazuje na występowanie na glebach lekkich warunków ograniczających nitryfikację. Analiza wyników wskazuje, że pomiar stężenia azotu mineralnego a w szczególności azotanów po zbiorze roślin można wykorzystać do oszacowania ryzyka wymywania pozostałości azotu mineralnego z gleby.
W opracowaniu przedstawiono zróżnicowanie stężeń wybranych własności chemicznych oraz składu chemicznego wód podziemnych ujmowanych studniami wierconymi na terenie karpackiej części województwa małopolskiego. Omawiane wody podziemne występowały w skałach okruchowych oraz fliszowych wieku czwartorzędowego, paleogeńskiego i kredowego. Własności chemiczne obejmowały wielkości suchej pozostałości mineralnej, twardość ogólna oraz odczyn pH wody, natomiast skład chemiczny oznaczenie takich jonów jak HCO3-, SO42-, Cl-, NO2-, NO3-, PO43-, Ca2+, Mg2+, Na+, K+, Fe2+, Mn2+. Pod względem mineralizacji badane wody są najczęściej normalnie słodkie, słabo zasadowe i średnio twarde. Zawierają one najczęściej podwyższone stężenia jonów Fe i Mn, niekiedy też jonów SO42-, Cl- oraz Na. Wielkość statystycznego współczynnika zmienności badanych parametrów chemicznych wskazuje na to, że odczyn pH wód pod tym względem kwalifikowany jest jako mało zmienny, sucha pozostałość, twardość ogólna, HCO3-, Ca2+ i Mg2+ (za wyjątkiem wód czwartorzędowych), K+ (za wyjątkiem wód czwartorzędowych i kredy) jako średnio zmienne, Cl-, NO2-, NO3-, PO43- i Mn2+ (tylko w wodach czwartorzędowych), Na- i K- (tylko w wodach kredy), Fe2+ oraz Mn2+ jako o bardzo dużej zmienności (wsp. zmieności> 100). Pod względem hydrochemicznym badane wody czwartorzędowe są Ca-HCO3-SO4, wody paleogeńskie HCO3-Ca-Mg, a wody kredowe HCO3-Ca.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.