Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 110

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  srodowisko glebowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W prezentowanej pracy zbadano aktywność enzymatyczną gleb leśnych po upływie 12 lat od przejścia całkowitego pożaru lasu. Proces rewitalizacji gleb zniszczonych przez pożar oceniono poprzez porównanie ich aktywności enzymatycznej z aktywnością enzymatyczną gleby bezpośrednio sąsiadującej z pożarzyskiem. Przeprowadzone badania wykazały, że po 10 latach rekultywacji proces regeneracji gleb na pożarzysku nie został zakończony. Wpływ pożaru na aktywność enzymatyczną gleb był zróżnicowany w zależności od rodzaju enzymu, co sugeruje, że jednoczesne badania aktywności szeregu enzymów pozwalają zarejestrować zmiany stanu środowiska glebowego zachodzące pod wpływem czynników stresowych. Wyższa aktywność enzymatyczna gleby w odnowieniach sztucznych niż naturalnych wskazuje na to, że pomiary aktywności wybranych enzymów mogą ułatwić wybór zabiegów związanych z renaturyzacją ekosystemów leśnych zniszczonych przez pożar.
Celem badań była ocena wpływu składowiska odpadów komunalnych Barycz w Krakowie na kształtowanie się liczebności i składu gatunkowego grzybów mikroskopowych – Micromycetes – występujących w środowisku glebowym na składowisku i w jego okolicy. Próbki gleby do badań pobierano na 17 stanowiskach badawczych w latach 2011–2012. Analizę mikologiczną wykonano metodą posiewu rozcieńczeń. Grzyby izolowano na podłożu MEA. Liczebność grzybów w glebie na badanych stanowiskach położonych na obszarze i wokół składowiska wahała się w granicach od 6,5·103 do 136,0·103 jtk∙g-1 s.m. gleby. Największą odnotowano w lecie, a najmniejszą w zimie 2011 r. Z badanych środowisk glebowych wyizolowano 35 gatunków grzybów należących do 14 rodzajów. Najczęściej reprezentowane były rodzaje: Alternaria, Aspergillus, Cladosporium, Fusarium, Penicillium, Verticillium, Zygorhynchus. Metabolity gatunków grzybów potencjalnie toksynotwórczych w testach biologicznych z grochem siewnym Pisum sativum wykazywały zmniejszenie energii kiełkowania nasion w 38–100%, a zdolności kiełkowania nasion w 30–98% w stosunku do kontroli.
W doświadczeniu przeprowadzonym w latach 2003 i 2004 na poletkach doświadczalnych w Tomaszkowie na glebie kompleksu żytniego słabego (6) w układzie losowanych podbloków, w trzech powtórzeniach uprawiano trzy odmiany ziemniaka jadalnego: bardzo wczesną Bard oraz średnio wczesne Irga i Tara. W badaniach uwzględniono zaprawianie chemiczne sadzeniaków na mokro, przeprowadzone wiosną preparatami zalecanymi przez IOR w Poznaniu do ochrony przed rizoktoniozą: Dithane M 45 75 WG w dawce 200 g·100 kg⁻¹ bulw i Vitavax 2000 FS w dawce 300 ml·100 kg⁻¹ bulw). Kontrolę stanowiły bulwy niezaprawiane. W laboratorium dokonano izolacji grzybów z gleby. Odmiany ziemniaka i preparaty chemiczne użyte do zaprawiania bulw kształtowały skład ilościowy i jakościowy zbiorowiska grzybów w środowisku glebowym ziemniaka. Najwięcej grzybów zasiedlało glebę pod uprawą odmiany Irga (38,4% ogółu izolatów), a jednakową liczebność grzybów otrzymano z gleby pod pozostałymi odmianami. Udział grzybów patogenicznych w analizowanym zbiorowisku wynosił 24,6%, a wśród nich najczęściej identyfikowano gatunki Alternaria alternata i Colletotrichum coccodes (po 8% ogółu izolatów). Zaprawianie wiosenne bulw preparatem Dithane M 45 75 WG i Vitavax 2000 FS redukowało liczebność grzybów glebowych kolejno o 18,5 i 13% w porównaniu z kontrolą. Jednocześnie u wszystkich badanych odmian w kombinacji z chemicznym zaprawianiem stwierdzono ograniczenie populacji patogenów w środowisku glebowym, a ich udział wynosił od 5 do 8% wszystkich wyosobnień, podówczas gdy w kontroli stanowiły one 12%.
Wybrane parametry fizyko-chemiczne gleb wzdłuż trasy komunikacyjnej zlokalizowanej na obszarach cennych ekologicznie. Celem badań, których wyniki przedstawiono w niniejszym artykule, było zbadania wpływu tras komunikacyjnych na zanieczyszczenie gleb. W ramach prac badawczych na poletku badawczym przy ul. Czecha w warszawskim Wawrze pobrano próbki gleb do laboratoryjnych analiz chemicznych (stężenia chlorków, przewodności elektrycznej i pH), jak również właściwości fizycznych (uziarnienia i zawartości części organicznych wyrażonej stratami przy prażeniu). Dodatkowo w warunkach terenowych wykonano pomiary techniką profilowania elektrooporowego. Wyniki badań wskazały, że gleby i grunty w bezpośrednim sąsiedztwie tras komunikacyjnych charakteryzują się podwyższonym zasoleniem. Przeprowadzone badania potwierdziły również możliwość zastosowania metody elektrooporowej do oceny stopnia degradacji gruntów na obszarach cennych ekologiczne.
Aura
|
1999
|
nr 11
18-20
Acidification of water and soil is still on the increase. At present, it is a major environmental problem in Europe and other parts of the world. Acidification is mainly caused by sulphur and nitrogen oxides emissions from large CHP plants, steelworks and engine vehicles. The soil also becomes acidified due to fertilisation with mineral nitrogen. In a number of acidified soils intensive generation of nitro compounds is observed, which are precursors to nitrosoamines as well as carcinogenic nitrosoamines.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.