Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 34

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  smak gorzki
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Triterpene saponins as bitter components of beetroot

100%
Many varieties of beetroots (Beta vulgaris L.) are valued for their productivity as well as their content of nutrients and pigments from a group of betalains that have strong antioxidant properties. On the other hand, the strong bitterness of roots of several beet varieties is a frequent reason for their being not accepted by consumers. The hitherto published studies describe too vaguely the diversity of beetroot varieties in terms of their bitter taste. Up to now, it is still not clear, which of the secondary metabolites that naturally occur in beetroots is responsible for their bitter taste and aftertaste. The objective of this study was to determine the group of compounds that caused that beetroots had a bitter taste and bitter aftertaste of a high intensity level. The first stage in the research study was to select the most bitter beetroot cultivars based on the sensory characteristics of fresh beet roots (of their flesh and skin) of six cultivars (‘Nochowski’, ‘Chrobry’, ‘Noe 21’, ‘Rywal’, ‘Opolski’, and ‘Wodan’). The sensory profile of the analysed group of beets showed that the flesh and skin of the ‘Nochowski’, ‘Chrobry’, and ‘Noe 21’ cultivars were characterized by the most intense bitterness. The ‘Rywal’, ‘Opolski’, and ‘Wodan’ cultivars were marked by a relatively low intensity level of the bitterness notes. A mixture of triterpene saponins was isolated from a lyophilisate in the roots of the ‘Nochowski’ cultivar that, according to the sensory evaluation results, was classified into the group with the strongest bitterness traits. The results of sensory analyses of the saponin mixture of the ‘Nochowski’ cultivar, its concentration being C = 1.3515 g/dm³ , confirmed that the group of those compounds had a strong bitter taste comparable to that of the quinine solution at a C₂ = 6.6 × 10ֿ ³g/dm³ concentration. It was also proved that the beetroot extracts tested were a mixture composed exclusively of saponin compounds, which varied in their chemical structure.
Żywność pochodzenia roślinnego jest bogatym źródłem związków o właściwościach przeciwutleniających, przeciwzapalnych, przeciwbakteryjnych i przeciwwirusowych oraz antyalergicznych. Większość z tych aktywnych biologicznie związków ma gorzki, cierpki, nieprzyjemny dla konsumenta smak, który jest głównym czynnikiem decydującym o wyborze produktu. W pracy dokonano przeglądu literaturowego trzech grup związków o gorzkim smaku: polifenoli, terpenów i glukozynolanów, pod kątem ich występowania oraz właściwości prozdrowotnych. Omówiono ich właściwości przeciwzapalne i antyalergiczne, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe oraz ich rolę w prewencji chorób nowotworowych i układu krążenia.
Celem pracy było określenie możliwości wykorzystania ekstraktów alkoholowych propolisu jako dodatku do wódek czystych i gatunkowych. Do badań użyto surowego propolisu i etanolowego wyciągu propolisowego. Propolis charakteryzuje się gorzkim, lekko piekącym smakiem, który uwydatnia się zwłaszcza w roztworach etanolowych. Po obróbce próbek (ekstrakcja, filtracja i obróbka termiczna) oznaczono suchą masę i wydajność ekstrakcji. Wyznaczono progowe zapachowe i smakowe stężenia propolisu. Stabilne ekstrakty propolisu użyto do zestawiania wódek z użyciem innych dodatków smakowych. Wykonane wódki poddano filtracji, dojrzewaniu i ocenie sensorycznej. Największą wydajność ekstrakcji surowego propolisu uzyskano stosując etanol o stężeniu 50-96% obj. Gotowe wyciągi spirytusowe, rozcieńczone do mocy ekstraktów surowego propolisu miały mniejszą zawartość suchej masy. Ekstrakty o wyższej mocy, od 50%, były klarowniejsze i stabilniejsze. Optymalnym czasem ekstrakcji było 5-6 godzin. Próg wyczuwalności zapachu i smaku określono na poziomie stężeń odpowiednio - w próbkach laboratoryjnych: 75 i 45 mg/l, w próbach handlowych: 100 i >50 mg/l. Ocena sensoryczna wykazała, że preferowane były wódki propolisowe słodkie, z dodatkiem morsu jarzębinowego i miodu pszczelego. Wódki (czyste i gatunkowe) zestawione z niewielkim dodatkiem przygotowanych wyciągów odznaczały się oryginalnym zapachem i specyficznym smakiem (tzw. nuta propolisowa).
W artykule przedstawiono przegląd odmian chmielu - charakterystykę roślin, właściwości chemiczne szyszek, a więc zawartość substancji gorzkich i aromatycznych, a także ocenę piwa.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.