Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 37

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  slodowanie
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badano aromat słodu jęczmiennego za pomocą sensorycznej analizy profilowej. Metoda ta oparta na opracowanym leksykonie wyróżników zapachu ziarna i interpretowana statystycznie (analiza składowych głównych), pozwoliła śledzić rozwój zapachu ziarna w procesie słodowania. Największe zmiany w profilu zapachu obserwowano w wyniku namoczenia ziarna, a następnie suszenia słodu.
4
100%
Postęp techniczny jest głównym czynnikiem wpływającym na racjonalizację i intensyfikację procesów produkcyjnych, a także unowocześnienie produkowanych wyrobów. Dzięki temu można go uznać za zasadnicze narzędzie rozwoju konkurencyjności firm. W artykule przedstawiono pojęcia postępu technicznego i technologicznego oraz opisano jego wdrożenie w branży słodowniczej na przykładzie małej lokalnej słodowni. Postęp techniczny i technologiczny w produkcji słodu znalazł się obecnie w martwym punkcie. Inwestycje w urządzenia powodują niewspółmierny przyrost osiąganej wydajności w stosunku do poniesionych kosztów, natomiast postęp technologiczny w produkcji słodu opiera się głównie na stosowaniu dodatków wspomagających proces słodowania i podnoszących jakość słodu.
W procesie słodowania jęczmienia obok przemian enzymatycznych, biochemicznych i fizycznych związanych z fizjologicznymi przemianami w ziarnie procesy mikrobiologiczne odgrywają również ważną rolę w końcowej jakości słodu. Celem pracy była ocena skuteczności działania kultur starterowych: Geotrichum candidum szczepu I i II w procesie słodowania jęczmienia browarnego oraz ich wpływ na jakość słodu i brzeczki piwnej. Zastosowanie kultury starterowej Geotrichum candidum w procesie słodowania jęczmienia browarnego powoduje istotną poprawę nie tylko jakości mikrobiologicznej, a tym samym i stanu zdrowotnego słodu, ale również, ale również znaczną poprawę filtracyjności brzeczki i jakości piwa.
This paper reviews the literature on the application of starter cultures: lactic acid bacteria, Geotrichum yeasts and Rhizophus fungi during malting process. Results of IBPRS research onusing lactic acid bacteria cultures and Geotrichum candidum yeasts during barley malting were presented.
W artykule omówiono wpływ odmiany jęczmienia, warunków słodowania i dodatku preparatu o właściwościach utleniających na parametry technologiczne i chemiczne słodu i jakości brzeczki.
W artykule omówiono wpływ odmiany jęczmienia, warunków słodowania i dodatku preparatu o właściwościach utleniających na parametry technologiczne i chemiczne słodu i jakość brzeczki.
Celem badań było określenie wpływu czasu słodowania i dodatkowego frakcjonowania ziarna jęczmienia browarnego na zasobność słodów i otrzymanych z nich brzeczek pod względem produktów hydrolizy enzymatycznej białek. Materiał badawczy stanowiło ziarno jęczmienia browarnego odmian: Lailla, Jersey, Hanka oraz Brenda, pochodzące z sezonu wegetacyjnego 2004, z rejonu Dolnego Śląska, rozsortowane pod względem grubości na 3 frakcje: standardową (ziarno o grubości > 2,5 mm), frakcję 2,5-2,8 mm oraz frakcję >2,8mm, które poddano słodowaniu 5-, 6- i 7-dniowemu. W otrzymanych ze słodów brzeczkach laboratoryjnych oznaczono zawartość azotu alfa-aminokwasowego oraz obliczono liczbę Kolbacha. Otrzymane wyniki przeanalizowano programem Statistica. Analiza statystyczna wykazała, że zarówno czas słodowania 5-, 6- i 7-dniowy, jak i dodatkowe frakcjonowanie nie zróżnicowały w istotny sposób wartości liczby Kolbacha. Oba czynniki nie wpłynęły również w sposób istotny na zawartość wolnego azotu alfa-aminokwasowego w brzeczkach. Słody charakteryzowały się wysokim stopniem rozluźnienia. Zasadne wydaje się więc stwierdzenie, że proces słodowania można skrócić nawet poniżej 5 dni, co poprawi ekonomikę produkcji zarówno przez skrócenie czasu trwania procesu, jak i ograniczenie ubytków naturalnych związanych z rozwojem korzonków i kiełków liścieniowych. Dodatkowe frakcjonowanie ziarna nie różnicowało liczby Kolbacha i zawartości azotu alfa-aminokwasowego. Wprowadzanie zatem frakcjonowania, jako dodatkowego procesu, nie ma uzasadnienia technologicznego przy rozpatrywaniu ilości produktów hydrolizy enzymatycznej białek.
Celem badań było określenie wpływu cech odmianowych, grubości oraz czasu słodowania ziarna jęczmienia browarnego na wybrane cechy brzeczek laboratoryjnych otrzymanych z 4-, 5- i 6-dniowych słodów typu pilzneńskiego z 20% dodatkiem grysu kukurydzianego. Materiałem badawczym było ziarno 10 odmian jęczmienia browarnego (Class, Blask, Riviera, Lailla, Hanka, Sebastian, Bolina, Philadelphia, Tolar, Stratus), z sezonu wegetacyjnego 2005 oraz grys kukurydziany o granulacji 500–1250 µm. Do produkcji 4-, 5- i 6dniowych słodów użyto dwie frakcje ziarna o grubości 2,5–2,8 mm oraz ponad 2,8 mm. Słodowanie ziarna jęczmienia przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych, stosowanych przy otrzymywaniu słodów typu pilzneńskiego. Grys kukurydziany, w ilości 20% zasypu, łączono z wodą w stosunku 1:5 i poddawano kleikowaniu w temp. 90°C przez 10 min. Skleikowany surowiec niesłodowany zacierano wraz ze słodem metodą kongresową. W uzyskanych brzeczkach laboratoryjnych oznaczono: zawartość ekstraktu, barwę, lepkość, ostateczny stopień odfermentowania oraz zawartość azotu ogółem i azotu α-aminowego. Obliczono również ekstraktywność s łodów oraz kompozycji słodów z grysem kukurydzianym. Próbami stanowiącymi obiekt porównawczy były brzeczki wytworzone bez dodatku niesłodowanego. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że cechy odmianowe ziarna jęczmienia browarnego wpływają istotnie na większość cech badanych brzeczek. Dodatek 20% grysu kukurydzianego powoduje zwiększenie ekstraktywności zacierów i lepkości brzeczek, a także zmniejszenie intensywności ich barwy, stopnia ostatecznego odfermentowania oraz zawartości azotu ogółem i azotu α-aminowego. Brzeczki uzyskane ze słodów wyprodukowanych z ziarna jęczmienia o zróżnicowanej grubości różnią się istotnie tylko pod względem intensywności zabarwienia. Słodowanie 5-dniowe ziarna jęczmienia, w porównaniu z 4- i 6-dniowym, przyczynia się do uzyskania brzeczek o najlepszych parametrach technologicznych.
W artykule przedstawiono metodykę wprowadzania systemu jakości, trudności wynikające z takiego przedsięwzięcia oraz efekty ekonomiczne dla przedsiębiorstwa. Artykuł jest próbą zewidencjonowania elementów zarządzania jakością przeprowadzoną wycinkowo w słodowniach.
Stale rosnąca globalizacja rynku piwowarskiego oraz zaostrzenie narodowego i międzynarodowego współzawodnictwa nakłada nowe zadania na zakłady przemysłowe i placówki naukowo-badawcze. Przeprowadzone wstępne próby słodowania i warzenia potwierdziły przydatność niektórych polskich odmian triticale (Fidelio i Vero) jako alternatywnego, niedrogiego surowca do produkcji piwa, innych napojów fermentowanych oraz wyciągów enzymatycznych dla piwowarstwa (piwo dietetyczne) i piekarnictwa. Zmienne proporcje surowców (słód jęczmienny + słód z triticale) powodowały trudności przy klarowaniu i filtracji piwa. Wysokomolekularne £- i ß-glukany, jak również osady białkowo-garbnikowe mogą być usunięte metodami enzymatycznymi i zolami krzemionkowymi. W dalszych badaniach szczególną uwagę należy zwrócić na sklad poszczególnych frakcji pentozanów oraz odpowiednie aktywności enzymatyczne.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.