Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  skrzela
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Histopathological examinations of the gills are very useful for the evaluation of the effect of toxic substances on fish and are also valuable in diagnosing certain fish diseases and the study of their pathogenesis. Gill external location and its intimate contact with water means that they are liable to damage by any irritant materials dissolved and suspended in the water and are favored infection sites for viruses, bacteria and parasites. Gill gross pathology and histopathological changes caused by various factors were presented and analyzed in respect to certain toxic substances and some pathological microorganism.
Gills and skin of mirror carp were exposed separately to Clophen A-50 in the concentration of 200 µg/dm3. After one hour, the content of polychlorinated biphenyls (PCB) was determined in the wet weight of the blood, muscles, and the skin as well as in the lipids of these tissues. It turned out that 63% ofthe PCB were absorbed through the gills, while only 32% - through the skin.
Lead accumulation in the gill, liver, and muscle of O. mossambicus was time and dose dependent but descreased with body size. During recovery, the large size group eliminated the metal faster than the small size one. Animals exposed to higher concentration of metal needed longer time for recovery.
Celem badań było określenie bioakumulacji rtęci w nerkach, mięśniach, skrzelach i wątrobach ryb pochodzących z Jezior Wojnowskich. Dokonano porównania stężeń rtęci w organach ryb drapieżnych (sandacze) i niedrapieżnych (leszcze). Ryby odławiane były sieciami corocznie w latach 1997-2002. Wyższymi stężeniami rtęci charakteryzowały się tkanki sandaczy, niższymi - leszczy. Najwyższe stężenia rtęci stwierdzono w mięśniach. Zawartość rtęci u przebadanych gatunków ryb nie przekraczała wartości dopuszczalnych prawem w Polsce i Unii Europejskiej.
The paper demonstrates concentration and distribution of mercury in selected elements of the Świdwie lake ecosystem: sediment, surface and rain water, fish tissues (gills, kidney, liver, muscles, alimentary tract and its contents-of rudd, perch, roach, white bream, and pike); duckweed, bladderwort; leaves, stems, and roots of reed and cattail.
Parasite fauna of the ciliates inhabiting the gills of the blue bream from Dąbie Lake connected with the Odra River estuary, consisted of 5 species, namely: Chilodonella hexasticha, Ch. piscicola, Capriniana piscium, Ichthyophthirius multifiliis, Trichodina kupermani. These parasites were recorded for the first time on the blue bream in Poland. T. kupermani is a new species for the Polish fauna, while the blue bream is a new host for C. piscium. The seasonal dynamics of the infection of the fishes with T. kupermani was studied and the detailed measurements of this species are provided.
Miedź jest mikroelementem niezbędnym dla prawidłowego wzrostu i rozwoju. W wodach stawowych spotkamy się z zawartością miedzi wynoszącą od 0,008 do 0,535 mg·dm⁻³ [Łysak i wsp. 1990]. Jednakże jednorazowo zaobserwowano duże zawartości miedzi w wodach otoczenia KGHM wynoszące 10 mg·kg⁻¹ [Świderska-Bróż 1993]. Są to wartości znacząco przekraczające dopuszczalne (Rozp. Min. Środ., 2004). Najwrażliwsze na niekorzystne warunki są szczególnie młode ryby, dlatego właśnie zdecydowano się na doświadczenie z udziałem karpia w wieku 0+ (wylęg i narybek jesienny). Po zastosowaniu miedzi w ilości 0,01; 0,10; 1,00; 10,00 mg·dm⁻³ można było obserwować u wylęgu większą wrażliwość na dodanie Cu w porównaniu do narybku karpia. Zaobserwowano wzrost zawartości Cu w skrzelach, wątrobotrzustce i mięśniach, ale w mięśniach wzrost był mały i statystycznie nieistotny.
The causative agents of health problems of rainbow trout from a fish farm were investigated by parasitological and anatomo-pathological study of affected fishes. The anatomo-pathological changes in gills, swim bladder, kidney, and especially the deformations of backbone are described. The numerous trophozoites of unidentified species of Myxosporea, occurring in all damaged tissues are suspected to be a causative agent of the disease and mortality in the fish farm under study.
Celem badań było poznanie związków pomiędzy wiekiem ryb a stężeniami rtęci w ich organach: nerkach, mięśniach, skrzelach i wątrobach. Porównano ryby drapieżne (sandacz Stizostedion lucioperca L., 40 szt.) i niedrapieżne (leszcz Abramis brama L., 41 szt.), które odławiane były corocznie w latach 1997-2002 z Jezior Wojnowskich. Współczynniki korelacji między stężeniami rtęci w organach ryb a ich wiekiem były zróżni cowane, przy czym wszystkie przyjmowały dodatnie wartości. Sandacze, zajmujące wyższy poziom troficzny w ekosystemie jeziora, gromadziły w swych tkankach wyższe stężenia rtęci dzięki silniejszemu efektowi biomagnifikacji. Również u sandaczy stwierdzono istotne statystycznie zależności wieku i kumulacji rtęci w odniesieniu do wszystkich tkanek. Natomiast u leszczy zależności istotne statystycznie stwierdzono tylko dla mięśni.
Jednym z mikroelementów niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania organizmów jest selen. Może on wspomagać leczenie niektórych nowotworów [Lippman 2000], ale przekroczenie bezpiecznego poziomu spożycia może spowodować pewne schorzenia: [Tarp 1995, WHO 1996]. Wody rzeki Baryczy zawierają nieznaczne ilości selenu, ale występuje tam największe powierzchniowo skupisko stawów w Europie, w których głównie produkowane są karpie (Cyprinus carpio L.), dlatego właśnie one stały się przedmiotem badań. Celem badań było zbadanie zależności pomiędzy wiekiem ryb a zawartością selenu w wybranych narządach: mięśniach, skrzelach, wą- trobotrzustce oraz nerkach. Okazało się, że wraz z wiekiem rośnie ilość selenu w mięśniach, skrzelach i wątrobotrzustce.
Celem pracy było zbadanie kumulacji Cu w tkankach narybku karpia (Cyprinus carpio) w zróżnicowanych warunkach termicznych. Materiał doświadczalny stanowiły karpie o średniej wadze 36-50 gramów, średniej długości ciała 10 cm. W doświadczeniu zastosowano pięć różnych stężeń miedzi w wodzie (0,05; 0,1; 0,5; 1,0; 5,0 ppm Cu). Jako źródło miedzi użyto w doświadczeniu CuSO₄. Stwierdzono, że w miarę wzrostu stężenia miedzi w wodzie rośnie ilość skumulowanego pierwiastka tylko w skrzelach w temperaturze 22° C i 10° C. Największe wartości skumulowanego pierwiastka w tkance przypadają na najwyższe stężenie miedzi w wodzie (5,00 ppm). W temperaturze 10° C skrzela skumulowały 176,19 ppm miedzi, a w temperaturze 22° C 230,59 ppm miedzi. W przypadku wątrób taki proporcjonalny przebieg obserwowano tylko do stężenia 0,5 ppm Cu w wodzie w obu zakresach temperatur. W wyższych stężeniach miedzi w wodzie - stężenia pierwiastka w wątrobach maleją zarówno w „zimnej”, jak i w „ciepłej” wodzie. Zaobserwowano również odmienny charakter pochłaniania pierwiastka przez mięśnie w temperaturze 10° C. Najmniej pochłoniętej miedzi przypadło na stężenia 0,5 i 5,0 ppm Cu w wodzie. W wodzie „ciepłej” - kumulacja Cu przez mięśnie podobna jest do przebiegu pochłaniania pierwiastka przez wątroby. Stwierdzono, że głównym czynnikiem odpowiedzialnym za takie przebiegi kumulacji Cu w tkankach jest temperatura. Podwyższona temperatura wody wzmaga procesy metaboliczne. Dlatego też ogólna ilość skumulowanej miedzi u ryb z akwariów „ciepłych” była większa niż u ryb z akwariów zimnych. Ma to swoje odzwierciedlenie w czasie przeżycia ryb. Krócej żyły ryby w akwariach o temperaturze wody 22° C - tym krócej, im wyższe było stężenie miedzi.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.