Przeprowadzono badania nad wyrostowością 255 buhajków z 4 grup genetycznych opasanych 2 systemami żywienia. Zwierzęta pochodziły od krów czarno-białych i po buhajach następujących ras mięsnych: charolaise, kortowska linia syntetyczna (kls), simental i limousine. Do analizy posłużyły wyniki pomiarów zoometrycznych i indeksy budowy ciała buhajków w wieku 1.5 roku oraz tempo przyrostu wymiarów ciała zwierząt od 0.5 do 1.5 roku życia. Wymiarami najbardziej różniącymi oceniane genotypy były: szerokość i głębokość klatki piersiowej oraz wymiary zadu. Mieszańce wszystkich grup z intensywnego poziomu żywienia osiągnęły większe rozmiary ciała niż buhajki opasane systemem półintensywnym, stąd też i indeksy budowy ich ciała były większe (z wyjątkiem wysokonożności). Znaczne zróżnicowanie wymiarów ciała i indeksów budowy buhajków dwurasowych z poszczególnych grup wskazuje, iż krzyżowanie i poziom żywienia prowadzi do zmian pokroju, a więc i zróżnicowania przydatności do użytkowania mięsnego.