Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  shoot number
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 2003-2007 prowadzono badania nad wpływem wiosennego cięcia pędów na cechy jakościowe pięciu odmian róż z grupy okrywowych: ‘Nozomi’, ‘Alba Meidiland’, ‘The Fairy’, ‘Rote Max Graf’, ‘Sommerabend’. Co roku, w kolejnych latach uprawy przycinano inną grupę krzewów każdej z odmian. Wiosenne cięcie pędów miało niekorzystny wpływ na jakość roślin. Krzewy przycięte w roku, w którym wykonywano pomiar, były niższe, miały krótsze i mniej liczne pędy w porównaniu do krzewów nieprzycinanych. W drugim i czwartym roku uprawy także okrycie gleby przez krzewy przycięte było słabsze.
Do badań przeprowadzonych w 2000 r. użyto bulw Sparaxis tricolor o obwodzie od 2,0 do 3,0 cm oraz poniżej 2,0 cm. Oceniano plon i jakość kwiatów oraz bulw przybyszowych. Wielkość bulw nie wpłynęła na liczbę kwiatów w kłosie, średnicę pierwszego kwiatu oraz na masę pędu kwiatostanowego. Stwierdzono, że rośliny uzyskane z większych bulw były wyższe i dostarczyły więcej pędów kwiatostanowych. Rośliny uzyskane z bulw większych rozpoczęły kwitnienie po około 75 dniach od posadzenia, natomiast z bulw mniejszych zakwitły prawie 3 tygodnie później. Wielkość sadzonych bulw wpłynęła na jakość bulw przybyszowych, ale nie miała wpływu na ilościowy plon bulw.
Tematem 3-letnich badań prowadzonych na produkcyjnej plantacji chmielu odmiany Marynka, była ocena wpływu liczby pędów i przewodników z karpy na wielkość i jakość plonu szyszek. Z jednej karpy prowadzono od 4 do 9 pędów na dwóch lub trzech przewodnikach. W przypadku dwóch obiektów, liczba prowadzonych pędów, pomiędzy sąsiednimi karpami była przemienna (4 i 6 oraz 6 i 9 pędów z karpy). Oceniane sposoby prowadzenia pędów różnicowały w dość wyraźnym stopniu plony szyszek i alfa-kwasów z jednostki powierzchni, jak też zawartość tego składnika w szyszkach. Na ogół wraz ze wzrostem liczby prowadzonych pędów z karpy, wzrastał plon szyszek i alfa-kwasów, natomiast malała ich zawartość. Reasumując, tradycyjny system prowadzenia pędów z karpy (4 pędy na dwóch przewodnikach) okazał się nieuzasadniony, głównie ze względu na niskie plony szyszek i alfa-kwasów. W związku z tym polecać można przemienne prowadzenie 6 i 9 pędów z karpy lub z każdej karpy 6 pędów na trzech przewodnikach.
Róża uprawiana na kwiat cięty zajmuje bardzo ważne miejsce na rynku roślin ozdobnych. Dlatego też poszukuje się metod, które w sposób efektywny poprawią i ułatwią uprawę tych roślin, nie zwiększając jednocześnie kosztów produkcji. W doświadczeniu przeprowadzonym w szklarni typu „Venlo” w Gospodarstwie Ogrodniczym, którego właścicielem jest Piotr Bryzek, porównywano trzy odmiany róż: ‘Coup Soleil’, ‘Gracelanď i ‘Orinoco’ rosnące na własnym systemie korzeniowym oraz zaszczepione na podkładkach Rosa multiflora, Rosa ‘Natal Briar’ oraz Rosa canina ‘Inermis’. Badano plenność, długość pędów kwiatowych i ich jakość. Najwyższą plenność wykazały krzewy róż uprawiane na podkładce Rosa ‘Natal Briar’, które wydały o 40% większy plon w porównaniu do najsłabiej plonujących roślin, zaszczepionych na podkładce Rosa canina ‘Inermis’. Najwięcej pędów kwiatowych o długości 50, 60 oraz 70 cm stwierdzono u wszystkich badanych odmian uprawianych na podkładce Rosa ‘Natal Briar’.
Założono, że sposób użytkowania, częstość zbioru i dobór komponentów do mieszanek będą wpływały na morfologię roślin lucerny. Przypuszczano, że w warunkach użytkowania pastwiskowego i częstego zbioru lepsze będzie odrastanie roślin lucerny, a ich trwałość zmniejszy się. Oceniono wpływ użytkowania pastwiskowego i kośnego oraz czterech intensywności użytkowania na zagęszczenie łanu mieszanek, wysokość pędów, grubość szyjek korzeniowych, średnicę rozet oraz liczbę pędów odrastających z szyjek korzeniowych i ze ścierni lucerny odmiany Radius, w trzech mieszankach wielogatunkowych. Doświadczenie polowe trzyczynnikowe realizowano w latach 2004-2006 w RZD w Grabowie (woj. mazowieckie) IUNG - PIB. Czynnikami doświadczenia były: sposób użytkowania, częstości użytkowania co 21, 28, 35 i 42 dni oraz mieszanki wielogatunkowe z 50% udziałem nasion lucerny z kupkówką pospolitą, festulolium oraz z kupkówką pospolitą i festulolium. Stwierdzono większe zagęszczenie pędów lucerny w warunkach wypasu krów. Na zmienność cech morfologicznych roślin lucerny największy wpływ spośród badanych czynników wywierała intensywność użytkowania mieszanek. Negatywny wpływ częstego użytkowania co 21 dni przejawiał się skróceniem pędów, zmniejszeniem średnicy rozet roślin lucerny, zmniejszeniem liczby pędów odrastających z szyjek korzeniowych i z rozet roślin lucerny oraz ograniczeniem liczby roślin lucerny występujących na 1 m2 mieszanki, a także zmniejszeniem ich przeżywalności.
Przedmiotem badań były ozdobne rośliny jednoroczne: kleome ciernista (Cleome spinosa JACQ.), ketmia południowa (Hibiscus trionum L.) i nikandra miechunkowata [Nicandra physalodes (L.) P. Gaertn.]. Nasiona tych roślin wysiano 15 kwietnia 2006 roku pojedynczo do doniczek z substratem torfowym, a gdy siewki miały ok. 10 cm wysokości (5 maja), potraktowano je roztworem Topfloru 015 SL (substancja czynna fluropirimidol) i Cycocelu 460 SL (substancja czynna chloromekwat) w stężeniu 0,05; 0,1 i 0,2%. Odpowiadało to 230, 460 i 920 mg‧dm⁻³ stężeniu fluropirimidolu oraz 7,58; 15,2 i 30,3 mg‧dm⁻³ chloromekwatu. Dodatkowo wykonano kombinację kontrolną (bez retardantów) oraz z roślinami uszczykiwanymi. Rozsadę do gruntu posadzono 18 maja, w rozstawie 30 × 40 cm. Pomiary wykonywano co 2 tygodnie, do lipca 2006 roku na wszystkich roślinach w doświadczeniu. Preparaty Cycocel 460 SL i Topflor 015 SL istotnie hamowały wzrost roślin kleome ciernistej, ketmii południowej i nikandry miechunkowatej. Efekt ten był tym większy, im wyższe było stężenie preparatu. Silniejszy wpływ na badane rośliny wywołał fluropirimidol zawarty w preparacie Topflor. Szczególnie silną reakcję na ten preparat stwierdzono u roślin ketmii południowej, towarzyszyła jej jednak silna deformacja liści. Na podane preparaty najsłabiej zareagowała nikandra miechunkowata. Zastosowane preparaty wpłynęły również na zahamowanie rozwoju pędów bocznych. Preparaty Cycocel 460 SL i Topflor 015 SL nie wpłynęły korzystnie na liczbę kwiatów lub kwiatostanów oraz termin kwitnienia badanych gatunków.
W latach 2007-2008, w terminie letnio-jesiennym, przeprowadzono doświadczenia, w których określono wpływ metody dostarczenia chitozanu (moczenie bulw przed sadzeniem, podlewanie i opryskiwanie roślin w trakcie wegetacji) na cechy morfologiczne dwóch odmian frezji: ʻSilver Beach’ i ʻSummer Beach’, uprawianych z bulw następczych. Pod koniec okresu wegetacji wykonano pomiary części nadziemnych roślin. Oceniano wysokość roślin, liczbę pędów, liczbę liści osadzonych na pędach głównych i dodatkowych. Wykazano, że cechy odmianowe w dużym stopniu decydują o parametrach wegetatywnych roślin. Frezje odmiany ‘Summer Beach’ odznaczały się większą liczbą pędów i liści zarówno na pędzie głównym, jak i ogółem od roślin odmiany ‘Silver Beach’. Zastosowany chitozan decydował o zwiększeniu wysokości roślin oraz wykształconej przez nie liczbie pędów i liści. Spośród ocenianych w doświadczeniu metod aplikacji chitozanu najkorzystniejsza była metoda opryskiwania roślin.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.