Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  salted fish
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Shelf-life determination of brined Golden mullet Liza aurata during vacuum refrigerated storage using some quality aspects

100%
Ali M.
Acta Scientiarum Polonorum. Technologia Alimentaria
|
2012
|
tom 11
|
nr 1
Background. Salted fish products are popular in many countries around the world. Salting is one of the oldest techniques for fish preservation, and is essentially intended to increase the shelf-life of the product depressing water activity by means of dehydration and salt uptake by the fish muscle. However, the current demand for salted fish is driven more by the flavour of the product than for preservation purposes. Vacuum-packaging represents a static form of hypobaric storage. It is widely used in the food industry because of its effectiveness in reducing oxidative reactions in the product at relatively low cost. Low temperature storage is one of the primary methods to maintain fish quality, based on the reduction in the rates of microbiological, chemical and biochemical changes. Material and methods. Fresh Golden mullets were rapidly beheaded, scaled, gutted and immediately washed with tap water then, samples were taken to the laboratory in ice box for chemical and microbial analysis of fresh fish, other samples were put in the brine (6 liter water and 2160 g salt was used for brine solution). After 14 days of brining, fish were taken out of brine solution and drained, then they were Vacuum Packed and labelled (each pack contained two fish about 1500 g weight). Ali the packs were stored in a refrigerator 4°C. Some quality aspects including Total Volatile Nitrogen (TVN), Peroxide Value (PV), Thiobarbituric Acid (TBA), Total Viable Count (TVC), Halophilic Bacteria (HB) and presence of Clostridium Botulinum were determined in fresh mullets, fresh brined mullets after 14 days of brining, and in (Vacuum Packed) VP samples stored at 4°C at intervals of 30, 60 and 90 days. Results. TVN increased from ten mg/100 g in fresh brined after 14 days to 30.80 mg/100 g in VP brined Golden mullet after 90 days of storage at 4°C, PV increased after brining from 1.50 meq/kg in fresh brined to 28.90 meq/kg in VP brined Golden mullet after 90 days of storage at 4°C, TBA increased from 0.07 mg MDA/kg in fresh brined to 0.10 after 60 days and then, decreased to 0.09 mg MDA/kg in VP brined Golden mullet after 90 days of storage and TVC decreased from 4.70 log CFU/gr in fresh brined to 4.40 log CFU/ gr after 30 days and then, increased to 5.70 log CFU/gr in VP brined Golden mullet after 90 days of storage at 4°C, FIB increased from 4.55 log CFU/gr in fresh brined to 6.30 log CFU/gr after 90 days of storage period at 4°C and exceeded the permissible level. Clostridium botulinum toxin was not detected in any of the samples throughout the storage. Conclusions. The results from this study clearly suggested that a combination of brining, vacuum packaging and storage at refrigerated temperature prolongs the shelf-life of Golden mullet to a great extent. Our findings revealed that the longest shelf-life was for VP brined Golden mullet stored at 4°C is 30 days.
2

Rola bakterii halofilnych w procesie dekarboksylacji histydyny w rybach solonych

100%
Peconek J., Szczawinski J., Fonberg-Broczek M., Sawilska-Rautenstrauch D., Windyga B.
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
|
1997
|
tom 48
|
nr 2
139-143
Badano zdolność wytwarzania histaminy w pożywkach bakteryjnych, do których dodawano homogenaty ze śledzi solonych poddanych soleniu mocnemu i przechowywaniu przez 2 miesiące w temp. 200C. Ze śledzi solonych dostępnych w sprzedaży detalicznej izolowano szczepy bakterii halofilnych, a następnie określano w warunkach modelowych ich zdolności do dekarboksylacji histydyny.
3

Regionalne produkty rybne

75%
Sikorski Z. E.
Żywność Nauka Technologia Jakość. Suplement
|
2003
|
tom 10
|
nr 3
118-130
O właściwościach regionalnych produktów z ryb i bezkręgowców morskich decydują: jakość surowców dostępnych w danym regionie, sposoby połowu oraz panujące tam warunki klimatyczne - głównie temperatura i wilgotność powietrza. Istotne cechy surowca to zawartość tłuszczu, aktywność enzymów proteolitycznych i zdolność białek do tworzenia sprężystego żelu po ogrzaniu. Wśród regionalnych produktów rybnych są wyroby suszone, jak sztokfisz wytwarzany z dorsza i plamiaka; klipfisz, który jest soloną, suszoną rybą dorszowatą; solona suszona kaspijska wobła i leszcz; suszone oraz solone i suszone lub gotowane płetwy rekina; suszone słodkie „cukierki z tuńczyka". Jest również wiele regionalnych rybnych przetworów solonych i fermentowanych. Do delikatesów należy słabo solony pełnotłusty śledź z Morza Północnego z dojrzewającymi gonadami, tzw. maatjes. Wśród produktów fermentowanych, popularnych w Azji, są różne sosy rybne. Przetwory marynowane z ryb śledziowatych, dojrzewające w zalewie octowo-solnej wytwarza się według receptur charakterystycznych dla różnych regionów. Japońskie galaretki znane pod ogólną nazwą kamaboko otrzymuje się w wielu asortymentach z surimi.
4

Wplyw chlorku wapnia na proces dojrzewania odglowionego i patroszonego sledzia baltyckiego solonego metoda zalewowa

75%
Kolakowski E., Bednarczyk B., Mordziak K., Wozniak A.
Acta Scientiarum Polonorum. Technologia Alimentaria
|
2004
|
tom 03
|
nr 1
123-137
Zbadano katalizujący wpływ chlorku wapnia na proces dojrzewania solonego śledzia bałtyckiego. Tusze śledzia, świeże lub mrożone/rozmrożone, zalewano 12- -procentowym roztworem NaCl zawierającym 0, 0,1, 0,5 lub 1,0%, chlorku wapnia, stosując proporcję surowca do roztworu 1:1 (wagowo). Próby inkubowano przez 18 dni w temperaturze 7±1°C i pobierano do badań po 1, 3, 5, 7, 9, 11, 15 i 18 dobach dojrzewania. Oznaczano pH, zawartość wody i produkty hydrolizy białka (PHB), rozpuszczalne w 6-procentowym roztworze NaCl i w 5-procentowym kwasie trichorooctowym (TCA), metodą biuretową i zmodyfikowaną metodą Lowry’ego, a także pożądalność sensoryczną mięsa. Stwierdzono, że dodatek chlorku wapnia do zalewy najbardziej intensyfikuje powstawanie PHB rozpuszczalnych w 6-procentowym roztworze NaCl, strącalnych w 5-procentowym TCA, w mniejszym zaś stopniu peptydów rozpuszczalnych w 5-pro- centowym roztworze TCA, natomiast prawie nie intensyfikuje powstawania tyrozyny. Działa także konserwująco na solonego śledzia, przedłużając szczególnie okres indukcyjny, przed fazą intensywnego wzrostu trimetylaminy. Chlorek wapnia poprawiał teksturę mięsa solonego śledzia bardziej efektywnie w wypadku surowca świeżego niż mrożone- go/rozmrożonego. Efektywność ta zależała jednak wyraźnie od stężenia chlorku wapnia i czasu dojrzewania. Najlepszą teksturę wykazywały ryby dojrzewające w zalewie zawierającej 0,1% chlorku wapnia. Praktyczne stosowanie chlorku wapnia jako katalizatora procesu dojrzewania ryb solonych może być ograniczone ze względu na jego wyczuwalność sensoryczną w gotowym produkcie. Dlatego maksymalne stężenie chlorku wapnia w zalewie nie powinno przekraczać 0,5%.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.