Artykuł ma charakter koncepcyjny. Celem artykułu jest przedstawienie istoty osadzenia sieciowego projektów międzyorganizacyjnych jako głównej determinanty ryzyka w projekcie. Wskazano na specyfikę ryzyka współpracy międzyorganizacyjnej, którego głównym źródłem jest niepewność zachowań partnera. Za najbardziej efektywną metodę zarządzania ryzykiem relacyjnym uznano kontrolę społeczną. W artykule wykazano, że znaczenie kontroli społecznej w projektach międzyorganizacyjnych jest zdeterminowane wzorcem i poziomem osadzenia sieciowego, zwłaszcza osadzenia strukturalnego wpływającego na rozwój makrokultury, ułatwiającej koordynację projektów i zastępującej wzajemne zaufanie uczestników projektu rozwijane w bezpośredniej współpracy. W artykule przedstawiono typologię projektów międzyorganizacyjnych wskazującą na prawdopodobny charakter i poziom osadzenia społecznego.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.