Parasitological examinations comprised above 20000 fish which were searched for parasitic nematoda of Anisakidae. It was evidenced that herrings were infected with anisakid larvae in 8%, cods and flatfish in 4% and the eelpouts in as many as in 52%. The species that prevails in these fish were: Anisakis simplex, Contracaecum osculatum C, Hysterothylacium auctum and Pseudoterranova decipiens, respectively. In direction of the bacteria pathogenic to man 765 fish were examined; in 38% there were found pathogenic strains such as coagulaso-positive staphylococci, even Salmonella and Shigella. Besides there were cultivated 109 strains of bacteria pathogenic to fish belonging to the genera: Aeromonas, Pseudomonas, Acinetobacter and Moraxella. Virological evaluation comprised 527 fish, in that number Enteroviruses (Coxsackie, ECHO) were identified in 31 % fish and viral agent, likely to be pathogenic to fish in 8% specimens. Not a one case of infection with Ichthyophonus hoferi fungus in the herrings hitherto examined was noted.
Dokonano oceny preferencji i częstości spożycia ryb morskich i owoców morza wśród 218 studentów II i III roku wydziału stomatologicznego, w tym 177 kobiet i 41 mężczyzn. Dane zebrano za pomocą kwestionariusza ankietowego. Obserwowano niską częstość spożycia ryb morskich - prawie co druga osoba jadła te produkty 1-3 razy w miesiącu lub rzadziej, natomiast owoce morza były spożywane bardzo rzadko. Do najbardziej lubianych ryb należał łosoś i tuńczyk, w dalszej kolejności - makrela i dorsz. Owoce morza znalazły się na końcu szeregu preferencyjnego. Przy wyborze ryb morskich i owoców morza największe znaczenie miały czynniki sensoryczne - smak świeżość, a także wygląd. Cena produktu oraz łatwość przyrządzania odgrywały mniejszą rolę.
Określono zawartość tłuszczu oraz skład kwasów tłuszczowych w trzech gatunkach ryb morskich: śledziu bałtyckim, makreli i łososiu norweskim Zawartość tłuszczu w badanych próbkach wynosiła: w śledziu 7%, makreli 11,6% i w łososiu 13,2%. W tłuszczu makreli i łososia w porównaniu ze śledńem stwierdzano wyraźnie wyższą zawartość kwasów polienowych. Wynosiła ona w śledziu 15%, natomiast w makreli 29% i łososiu 25% ogółu kwasów tłuszczowych. Polienowe kwasy tłuszczowe reprezentowane były głównie przez kwasy z rodziny omega-3.