Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  rewitalizacja srodmiesc
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W warunkach gospodarki rynkowej oraz demokratyzacji życia publicznego sterowanie zmianami, jakie dokonują się w przestrzeni śródmiejskiej, wymaga nowych narzędzi planowania i zarządzania. Autor omawia różne formuły planów urbanistycznych: plany struktury, plany zagospodarowania przestrzennego, klasyczne i nowatorskie techniki strefowania oraz tzw. plany działań, zastanawiając się w jakim stopniu mogę one być wykorzystane jako instrumenty rewitalizacji śródmieść. Przedmiotem analizy są funkcje regulacyjne planów - zwłaszcza w ochronie wartości kulturowych - oraz inspirujące proces odnowy przez promowanie nowych aktywności gospodarczych w sposób nie zagrażający tożsamości kulturowej przestrzeni naszych śródmieść. Szczególną rolę odgrywają tutaj tzw. plany działań, czyli nieobligatoryjne instrumenty polityki przestrzennej władzy lokalnej, kojarzące strategię rewitalizacji z decyzjami operacyjnymi związanymi z jej realizacją. Jako przykładami autor posłużył się planami działań opracowanymi w związku z odnową Starego Miasta w Edynburgu oraz opracowaniem przygotowywanym obecnie dla krakowskiego Kazimierza.
W artykule omówiony został system monitorowania Lokalnego programu rewitalizacji dla Miasta Bydgoszczy na lata 2007-2015 (LPR-B). System monitorowania LPR-B został tak zaprojektowany, aby można było kontrolować postęp realizacji programu oraz poszczególnych projektów wpisanych do programu, monitorować wpływ realizacji projektów na obszar poddany rewitalizacji oraz monitorować zmiany zachodzące na terenie Bydgoszczy, które dotyczą rewitalizacji. Autorka opisuje system monitorowania programu, w tym wdrażania LPR-B na podstawie wskaźników, realizacji projektów wpisanych do LPR-B, finansów LPR-B, wdrażania LPR-B na podstawie waloryzacji budynków i budowli. W artykule omówiono wszystkie składowe systemu monitorowania LPR-B oraz zaprezentowano przykłady ilustrujące cały proces.
Wdrażanie programów rewitalizacji w miastach prowadzi do mozaikowatej struktury obszaru rewitalizacji. Projekty mieszkaniowe, dotyczące remontów, modernizacji, przebudowy budynków mieszkalnych, z powodu braku finansowania nie są prowadzone z intensywnością odpowiadającą udziałowi funkcji mieszkaniowych czy potrzebom w tym zakresie. Zaniechanie tych działań wpływa negatywnie na efekty innych projektów rewitalizacji w sferze społecznej, gospodarczej, przestrzennej. Krajowe programy wsparcia w dziedzinie mieszkalnictwa są niewielkie i w minimalnym stopniu mogą przyczynić się do poprawy sytuacji. Również finansowanie unijne w ramach regionalnych programów operacyjnych nie prowadzi do zadowalającego zwiększenia liczby i skali projektów mieszkaniowych w rewitalizacji. Brak programów publicznych współfinansujących projekty mieszkaniowe w rewitalizacji oznacza regres mieszkalnictwa i rewitalizacji rozumianej jako działanie zintegrowane i kompleksowe. Należy dążyć do tworzenia funduszy rozwoju mieszkalnictwa na szczeblu krajowym i regionalnym.
W artykule przedstawiono założenia, cele i procedury miejskiego programu rewitalizacji w Poznaniu. Szczególną uwagę zwrócono na problemy społeczno-ekonomiczne występujące na obszarach kryzysowych objętych działaniami rewitalizacyjnymi.
Jednym z kluczowych wyzwań dla miast regionów Azji, Australii i Ameryki Północnej jest galopująca urbanizacja i transformacja wspomagana przez współczesne problemy, jak globalizacja, zmiana klimatu i kryzys naftowy. We wszystkich wymienionych regionach rewitalizacja koncentruje się głównie na podupadłych terenach śródmiejskich, opustoszałych terenach nadwodnych i byłych terenach przemysłowych. W Ameryce Północnej rewitalizacji dokonuje się często poprzez stopniową fizyczną i ekonomiczną odnowę tkanki miejskiej, podczas gdy kraje azjatyckie, jak Chiny i Malezja, preferują przebudowę na wielką skalę. Rewitalizację w Azji cechuje silna ingerencja rządu centralnego. W Australii i Ameryce Północnej zarysowuje się wyraźny wzrastający trend do tworzenia związków partnerskich sektora prywatnego i publicznego w celu inicjowania, zarządzania i koordynowania przebudowy miast. Amerykę Północną cechuje też partycypacja władz federalnych. Udana rewitalizacja środowisk społecznych, ekonomicznych i fizycznych widoczna jest na przykładzie rewitalizacji ulic i alejek w centrum Melbourne, rewitalizacji dzielnicy Xintiandi w Szanghaju oraz odnowy zdegradowanej substancji mieszkaniowej w San Francisco. Te projekty i procesy rewitalizacyjne z pewną modyfikacją mogą być zastosowane wybiórczo w polskich miastach.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.