Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  resistance source
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badano odporność genotypów pszenicy ozimej i jarej na fuzariozę kłosa. Materiałem do badań były genotypy opisane w literaturze jako źródła odporności na fuzariozę kłosa oraz genotypy, które mogą stanowić potencjalne, alternatywne źródła odporności. Kłosy pszenicy inokulowano zarodnikami Fusarium culmorum i oceniano nasilenie choroby oraz redukcję komponentów plonu. Uzyskane wyniki pozwoliły na zidentyfikowanie genotypów pszenicy ozimej i jarej o wysokiej odporności na fuzariozę kłosa oraz zweryfikowanie publikowanych danych w polskich warunkach. W grupie najodporniejszych genotypów znalazły się głównie genotypy pszenicy jarej pochodzące z Chin i Japonii, takie jak Sumai 3, Ning 8343, Ning 8331, Shinchunaga, Wangshuibai i W14. W grupie pszenic ozimych najwyższą odporność wykazały genotypy Praag 8, Novokrymka-102, SVP 72017-17-5-10-1. Zidentyfikowane najodporniejsze genotypy o najlepszych cechach agronomicz–nych, zostaną wykorzystane do ulepszania odporności polskich odmian pszenicy.
W 2009 roku w kolekcji Oddziału IHAR w Młochowie znajdowały się 54 diploidalne klony posiadające w swoim pochodzeniu źródła odporności na wirusy ziemniaka. Najważniejszymi gospodarczo wirusami atakującymi rośliny ziemniaka są PVY, PLRV, PVM, PVX i PVS. Źródłami odporności na wirusy ziemniaka są gatunki dzikie ziemniaka, S. stoloniferum (PVY), S. chacoense (PVY, PLRV), S. yungasense (PLRV), S. gourlayi (PVM), S. megistacrolobum (PVM), S. acaule (PVX) oraz uprawne, S. tuberosum (PVY, PLRV), S. phureja (PVY), S. tuberosum subsp. andigena (PVX, PVS). Gatunki te reprezentują różne typy odporności: krańcową odporność (PVY, PVX), tolerancję na patogena (PLRV, PVM), odporność polową (PVY) oraz odporność związaną z reakcją nadwrażliwości (PVY, PVM, PVS). Wśród klonów z kolekcji, DW 84-1457 odegrał bardzo ważną rolę w podwyższaniu poziomu odporności oraz wprowadzaniu nowych typów odporności na PLRV i PVM w materiały diploidalne i tetraploidalne. Na poziomie diploidalnym był on również źródłem odporności na PVX. Klony z kolekcji są głównie mieszańcami międzygatunkowymi, posiadającymi różne zestawy cech odpornościowych i jakościowych. Większość z nich posiada płodny pyłek (43 klony), a 28 form tworzy męskie gamety o niezredukowanej liczbie chromosomów. Klony z kolekcji zabezpieczone są: w rozmnożeniach polowych i szklarniowych, kulturach in vitro oraz w postaci zamrożonych w ciekłym azocie merystemów i ziaren pyłku.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.