Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 54

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  regulacja zachwaszczenia
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 1999-2001 w RSD Zawady, na glebie kompleksu żytniego dobrego, przeprowadzono badania nad możliwością regulacji stopnia zachwaszczenia pszenżyta ozimego odmiany Tornado i jarego odmiany Gabo poprzez wzrost zagęszczenia rośliny uprawnej w łanie. Metodyka doświadczenia uwzględniała również stosowanie 2 rodzajów substancji aktywnej herbicydów fenoksapu - p- etylu (Puma Super 069 EW) i izoproturonu (Arelon 75 WP) aplikowanych w dawkach: pełnej; zredukowanej o 50% oraz zredukowanej o 50% z bronowaniem. Uzyskane wyniki pozwalają na stwierdzenie, że wzrost stopnia zagęszczenia roślin pszenżyta redukował powietrznie suchą masę chwastów o 16,8-37% w pszenżycie ozimym i o 21,4-38,5% w pszenżycie jarym. Na obiektach z zastosowanym fenoksypem-p-etylu odnotowano o 25,4-40,2% większą suchą masę chwastów niż na obiektach z użyciem izoproturonu. Zredukowane do połowy dawki herbicydów zmniejszały masę występujących chwastów średnio o 28,0%, pełna dawka o 44,0%, łączne stosowanie połowy dawki wraz z bronowaniem o 55,5%. Arelon 75WP zastosowany w pszenżycie ozimym ograniczył występowanie chwastów w większym stopniu niż w pszenżycie jarym. Spadek stopnia zachwaszczenia korzystnie wpływał na przyrost plonu ziarna pszenżyta.
W 7-letnich (1994-2000) badaniach prowadzonych w Zakładzie Produkcyjno-Doświadczalnym w Bałcynach, na glebie płowej, opadowo-glejowej, klasy IIIa, kompleksu 4, śledzono efekt bronowania w regulacji zachwaszczenia pszenicy jarej w zależności od nawożenia. Stosowano następujące sposoby nawożenia: A - tylko mineralnie; B - obornikiem i nawozami mineralnymi; C - słomą, nawozami zielonymi i nawozami mineralnymi, D - kompostem i biopreparatami. Na obiektach A, B, C zróżnicowano dawki azotu od 0 do 120 kg·ha⁻¹. Na obiekcie D (ekologicznym), prowadzonym bez nawożenia mineralnego, zamiast azotu stosowano w różnych wariantach biopreparaty P₅₀₀ i P₅₀₁. Relatywny ubytek chwastów w pszenicy jarej po przeprowadzonych mechanicznie zabiegach pielęgnacyjnych (bronowanie) wyniósł średnio 49%. Skala redukcji na poszczególnych obiektach nawozowych różniła się. Bronowanie pielęgnacyjne wyeliminowało najwięcej chwastów na obiekcie nawożonym ekologicznie 54%, mniej na obiektach z konwencjonalnymi sposobami nawożenia (A, B, C), średnio od 47 do 49%. Niewielkie zmiany w relacjach pomiędzy obiektami nastąpiły w składach florystycznych. Zbiorowiska zubożały od 7 (obiekt A) do 4 (obiekt C) taksonów. Gatunkami w grupie wiodących pozostały: Thlaspi arvense, Chenopodium album, Matricaria perforata.
Doświadczenia polowe prowadzono w uprawie wierzby wiciowej w latach 2013 i 2014. Celem badań było określenie wpływu zachwaszczenia na plonowanie dwóch odmian wierzby wiciowej Turbo i Start oraz przydatności wspórzędowej uprawy lucerny siewnej i koniczyny białej w regulacji zachwaszczenia upraw wierzby wiciowej. Straty plonu świeżej masy wierzby wiciowej spowodowane zachwaszczeniem uzależnione są od roku uprawy oraz od odmiany wierzby wiciowej. W obydwu latach badań uprawa współrzędowa roślin bobowatych ograniczyła liczbę oraz świeżą masę chwastów jednorocznych, w porównaniu do kontroli. Spośród analizowanych wariantów najwyższą redukcję zachwaszczenia stwierdzono w obiekcie badań, w którym wysiano koniczynę białą.
19
58%
W 2-letnim doświadczeniu badano, czy brak dostępu światła podczas uprawy roli i siewu ma wpływ na zachwaszczenie rzepaku ozimego. Ograniczenie dostępu światła realizowano dwoma sposobami poprzez: uprawę roli i siew wykonywane za dnia narzędziami ze szczelnie okrytymi częściami roboczymi (osłony nie przepuszczające światła) oraz uprawę roli i siew przeprowadzone nocą. Obiektem kontrolnym była uprawa roli i siew w porze dziennej. Przedsiewną uprawę roli zróżnicowano na płużną i talerzową. Badania wykazały, że w warunkach ograniczonego dostępu światła podczas przedsiewnych zabiegów uprawowych i siewu zachwaszczenie rzepaku ozimego było mniejsze aniżeli po uprawie dziennej. Redukcja liczebności chwastów na obiektach z zastosowaniem narzędzi okrytych, w zależności od terminu badań i narzędzia uprawowego, wyniosła 8-16%, zaś po wykonaniu nocnej uprawy i siewu – 9-19%. W porównaniu z uprawą płużną użycie brony talerzowej w każdym z wariantów uprawy i siewu rzepaku ozimego przyczyniło się do wzrostu zachwaszczenia łanu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.