W branży przetwórczej coraz częściej uwagę przyciągają surowce pozyskiwane z organizmów, które ze względu na rozmaite, czasami problematyczne aspekty związane z dostępnością, przetwórstwem bądź zagospodarowaniem uzysku straciły w swoim czasie na atrakcyjności. Grupą takich organizmów w Polsce są raki słodkowodne. Obecnie w wodach Polski występują cztery gatunki raków: szlachetny (Astacus astacus), błotny (Astacus (Pontastacus) leptodactylus), pręgowaty (pręgowany) (Orconectes limosus) oraz sygnałowy (Pacifastacus lenisculus). Stale rosnące wymagania współczesnego konsumenta oraz nowoczesne rozwiązania technologiczne spowodowały, że organizmy te są uważane za potencjalne źródło surowców jadalnych i niejadalnych. Mięso raków charakteryzuje się małą zawartością tłuszczu (0,8-2,8%) i stosunkowo wysoką zawartością białka (18-20%). Jednakże ze względu na ograniczoną ilość mięsa (12-18%) poszukuje się sposobów ich skuteczniejszego wykorzystania. Dlatego też obecnie szuka się sposobów efektywnego zagospodarowania pancerzy raków jako źródła barwników (astaksantyna), biopolimerów (chitozan) bądź koncentratów białkowych, które produkuje się z oddzielonych fragmentów miękkich raka. Aby określić realne możliwości przemysłowego wykorzystania raków, należy zweryfikować potencjał surowcowy, rozważyć konieczność stosowania rozwiązań technologicznych umożliwiających łatwe odzyskanie surowca mięsnego oraz zagospodarowanie produktów ubocznych, a także przeprowadzić dogłębną analizę ekonomiczną.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.