Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 33

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  rak blotny
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W branży przetwórczej coraz częściej uwagę przyciągają surowce pozyskiwane z organizmów, które ze względu na rozmaite, czasami problematyczne aspekty związane z dostępnością, przetwórstwem bądź zagospodarowaniem uzysku straciły w swoim czasie na atrakcyjności. Grupą takich organizmów w Polsce są raki słodkowodne. Obecnie w wodach Polski występują cztery gatunki raków: szlachetny (Astacus astacus), błotny (Astacus (Pontastacus) leptodactylus), pręgowaty (pręgowany) (Orconectes limosus) oraz sygnałowy (Pacifastacus lenisculus). Stale rosnące wymagania współczesnego konsumenta oraz nowoczesne rozwiązania technologiczne spowodowały, że organizmy te są uważane za potencjalne źródło surowców jadalnych i niejadalnych. Mięso raków charakteryzuje się małą zawartością tłuszczu (0,8-2,8%) i stosunkowo wysoką zawartością białka (18-20%). Jednakże ze względu na ograniczoną ilość mięsa (12-18%) poszukuje się sposobów ich skuteczniejszego wykorzystania. Dlatego też obecnie szuka się sposobów efektywnego zagospodarowania pancerzy raków jako źródła barwników (astaksantyna), biopolimerów (chitozan) bądź koncentratów białkowych, które produkuje się z oddzielonych fragmentów miękkich raka. Aby określić realne możliwości przemysłowego wykorzystania raków, należy zweryfikować potencjał surowcowy, rozważyć konieczność stosowania rozwiązań technologicznych umożliwiających łatwe odzyskanie surowca mięsnego oraz zagospodarowanie produktów ubocznych, a także przeprowadzić dogłębną analizę ekonomiczną.
20
67%
Od ponad 100 lat obserwuje się zanik rodzimych gatunków raków w wodach Polski. Przyczyną tego jest degradacja wód, choroba raków zwana dżumą raczą, stosowanie środków chemicznych w rolnictwie oraz rozprzestrzenianie się raków pochodzenia amerykańskiego. Zanik raków obserwowany jest również w wodach Puszczy Kozienickiej. W związku z tym od 1999 r. przystąpiono do realizacji programu czynnej ochrony raków. Objął on również Puszczę Kozienicką. Prowadzone są inwentaryzacje stanowisk raków, ocena potencjalnych stanowisk pod kątem reintrodukcji, ochrona i odbudowa populacji raka szlachetnego Astacus astacus i raka błotnego Astacus leptodactylus poprzez hodowlę młodych raków. Dotychczas w wodach Puszczy Kozienickiej wykazano 4 populacje raka szlachetnego, z których jedna zanikła. Stwierdzono również pojawienie się raka pręgowatego zwanego amerykańskim przyczyniającego się do wypierania obu polskich gatunków raków. Od 2003 r. przystąpiono do restytucji raka szlachetnego i błotnego, a prace są kontynuowane.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.