Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 84

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  pure sowing
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The field experiment was carried out in 2009–2011 at Swojec Experimental Station of the University of Environmental and Life Science in Wrocław. The aim of the studies was to compare two methods of sowing of winter rye (pure stand and variety mixture) that include an application of permitted fertilizer and seed dressing in organic farming and evaluation of weed infestation. Variety mixture of rye significantly decreased number of weeds both during tillering and flowering stages of rye as well as their dry weight in comparison with weed infestation in pure stand of rye. Winter rye grown in variety mixture was characterized by higher tillering and higher index of LAI (leaf area index) what resulted in beneficial shadowing and it was a consequence of lower weed infestation on the plots with three-variety mixture. Varying levels of agricultural practices did not significantly affect weed infestation, but it was noticed that the number of weeds and their dry weight were a little bit lower after the use of fertilizer Estakizeryt.
W latach 1996-1997 porównywano rozwój i plony owsa uprawianego w mieszankach z jęczmieniem i siewie czystym. Stosowano 6 dawek azotu: 0, 50 kg (50+0+0), 65 kg (50+15+0), 65 kg (0+35+30), 80 kg (50+30+0) i 95 kg (50+15+30), odpowiednio: przedsiewnie, w fazie strzelania w źdźbło i kłoszenia. W roku 1996 o niekorzystnym przebiegu pogody, owies w mieszankach wykształcał większą liczbę źdźbeł i ziaren w wiesze i plonował relatywnie lepiej niż w siewie czystym. W 1997 roku w mieszankach dobrze rozwijał się jęczmień, zaś owies gorzej niż w siewie czystym. Łączne plony mieszanek były proporcjonalnie wyższe niż plony owsa i jęczmienia z siewów czystych. Reakcja owsa na nawożenie N była w mieszankach podobna jak w siewie czystym. Do uzyskania wysokich plonów wystarczała dawka 65 kg N, ale w roku 1996 najlepsze rezultaty dało późne nawożenie (0+35+30), zaś w roku 1997 nawożenie 50+15+0.
Rośliny w warunkach górskich, niezależnie od sposobu siewu, cechowało zmienne w latach plonowanie. Najwyższe plony dały tetraploidalna koniczyna, tymotka i ich mieszanka, a najniższe komonica. Szybciej z runi ustępowały koniczyny, zwłaszcza diploidalna, wolniej komonica. Sposób siewu nic różnicował w istotny sposób plonu białka, pomimo znacznych różnic w jego zawartości. Wyższą efektywnością charakteryzowała się technologia konno-ciągnikowa, zwłaszcza w odniesieniu do uprawy roślin motylkowatych w siewie czystym, w II i III roku użytkowania.
W pracy przedstawiono wpływ zróżnicowanej ilości wysiewu owsa uprawianego bez wsiewki i z wsiewką oraz położenia na stoku na produkcyjność i glebochronność owsa. Stwierdzono niższe plonowanie (0,31-0,34 t/ha) oraz wyższe o 11-21% straty gleby wywołane erozją wodną, na stanowiskach owsa z wsiewką. Wzrost nachylenia stoku o 5% spowodował zmniejszenie plonowania o 0,2 t/ha i zwiększenie strat gleby o 40%.
W latach 1991-1993 przeprowadzono 32 doświadczenia z 3 wariantami mieszanki o różnym udziale komponentów w materiale siewnym w %: 50+50, 65+35, 35+65 i czystymi siewami owsa i jęczmienia w różnych warunkach glebowych. Konkurencyjność owsa i jęczmienia w mieszance zależała od warunków glebowych, terminu siewu i udziału komponentów w mieszance siewnej. Owies dominował w mieszance tylko w słabszych warunkach glebowych i przy wczesnym terminie siewu, względnie w wariancie z większą zawartością w materiale siewnym. Większa, na ogół, konkurencyjność jęczmienia była spowodowana lepszym rozkrzewieniem produkcyjnym.
The objective of the experiment was to assess of the effect of choosing plants during conversion as well as using undersown white clover on weed infestation of naked oat growing in the organic system. Using white clover significantly decreased the number of weeds both during tillering (by 30.5%) and during harvest (by 53.8%) in comparison with weed infestation in pure stand of oat. Dry matter of weeds during harvest was significantly affected by undersown white clover and it was lower by 31.3% in comparison with dry matter od weeds from pure stand of oat. Weed infestation was not affected by variants of conversion.
Проведены полевые опыты на почвах слабого ржаного комплекса (в 45 пунктах, 1983 - 1985 гг.) для сравнения урожая зерна и белка нескольких сортов ярового ячменя (Дива, Арс, Атос и Хавила) и их смеси в зависимости от доз удобрения N - 80 и 120 кг/га, вносимых в 2 или 3 частях. Третью часть применяли в фазе колошения в форме долистного опрыскивания. Среди сортов ячменя самой лучшей урожайностью на этих почвах отличался сорт Дива и Арс. Урожаи зерна и белка сорта Дива, а также смеси нескольких сортов были сходными. Самый высокий урожай белка сортов ярового ячменя был получен на дозе N-120 кг/га, вносимой в 2 частях (до посева и в фазе кущения).
A comparison of the farming value oi the three grasses (orchard grass, timothy grass and Italian ryegrass) cultivated in pure stands and in mixtures with red clover was made during,the years 1990 -1993. The experiment was carried out on a medium brown alluvial soil at Brzesko-Okocim, Italian ryegrass was the strongest limiting factor of the dynamic red clover growth, especially in the first year of the experiment, while timothy grass was the weakest limiting factor. During three veal's the grass/clover mixtures gave the dry matter yields similiar to the yields of grasses in monoculture cultivation which were fertilized every year at 150 kg N/ha rate. However, taking into account the crude protein yield, mixtures exceeded the grasses in pure stands about 30-40%. In the fourth year of utilisation the mixtures gave the lower yields as a result of clover lessening in the sward. Therefore, to ensure the yields similiar to the previous years, the mixtures demanded fertilizer N at 50-60 kg/ha. From simplified calculation it was clear, that the grass cultivation in pure stands which required nitrogen fertilization was 2.5-3 times more expensive than the grass/clover mixture cultivation. From the analyzed grasses, Italian ryegrass showed the lowest production potential in pure sowing as well as in grass/clover mixtures.
Praca zawiera wyniki badań nad wartością siewną ziarna jęczmienia jarego i owsa, uzyskanego w siewach jednogatunkowych i mieszance. Materiał wyjściowy obydwu zbóż pochodził ze ścisłego, statycznego doświadczenia polowego, realizowanego w latach 1996-1998 na glebie średniej (kompleksu żytniego bardzo dobrego). Zakres analiz i oznaczeń obejmował corocznie najważniejsze cechy decydujące o wartości ziarna jako materiału siewnego. Jęczmień korzystniejsze warunki znajdował w mieszance, osiągając wyższe aniżeli w czystym siewie: MTZ, wyrównanie, energię i zdolność kiełkowania, a także wigor oraz zdrowotność. Odmienne wyniki charakteryzowały owies, gdyż większość parametrów ziarna z upraw jednogatunkowych uzyskała wyższe wartości niż ziarna z mieszanki (energia i zdolność kiełkowania, wigor oraz czystość i wilgotność). Korzystniejsze rezultaty w siewie mieszanym odnotowano jedynie w odniesieniu do masy 1000 ziaren, stopnia ich wyrównania i zawartości pośladu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.