Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 30

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  przylzence
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Studies were carried out on Thysanoptera of Roztocze. From 1987-1989 63 species were recorded, among them two species new to the Polish fauna: Pelikanothrips kratochvili and Thrips fulvipes.
Doświadczenie przeprowadzono w latach 2001-2003 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Badano wpływ współrzędnej uprawy pszenżyta jarego z łubinem żółtym na skład gatunkowy i liczebność przylżeńców żerujących na pszenżycie. Podczas trzech lat badań w kłosach pszenżyta zebranych w fazie dojrzałości mlecznej ziarna najwięcej przylżeńców występowało na roślinach rosnących w kombinacji z najmniejszym udziałem pszenżyta, a największym łubinu. W materiale zebranym z kłosów oznaczono łącznie 11 gatunków Thysanoptera. Wyraźnymi dominantami we wszystkich kombinacjach doświadczenia były: Haplothrips aculeatus i Limothrips cerealium. W dynamice populacji omawianych owadów można było wyróżnić jeden (2002) lub dwa (2001, 2003) okresy ich liczniejszego występowania: pierwszy – w fazie kłoszenia się pszenżyta (mniej liczny), drugi (liczniejszy) – w fazie dojrzewania. Wyniki badań nie wykazują jednoznacznego wpływu uprawy współrzędnej pszenżyta jarego z łubinem żółtym na liczebność Thysanoptera żerujących na pszenżycie. Daje się jednak zauważyć tendencja wzrostu liczebności przylżeńców na pszenżycie w uprawie współrzędnej w porównaniu z siewem czystym tej rośliny.
Badano występowanie owadów fitofagicznych i pożytecznych zasiedlających dynię olbrzymią ‘Amazonka’, uprawianą w warunkach zróżnicowanej fertygacji kroplowej azotem oraz okrywy foliowej. Doświadczenia entomologiczne przeprowadzono w latach 2006–2007. Pluskwiaki równoskrzydłe, pluskwiaki różnoskrzydłe i przylżeńce stanowiły najliczniejszą grupę, która zasiedlała dynię olbrzymią ‘Amazonka’. Najwięcej owadów o kłująco-ssącym aparacie gębowym występowało, gdy fertygację stosowano raz w tygodniu. Najmniej natomiast w kombinacjach w których stosowano nawożenie posypowe z nawadnianiem kroplowym. Uszkadzające rośliny dyni owady zaliczane do Homoptera reprezentowane były przez kilka rodzin, jak: skoczkowate, szydlakowate i mszycowate. Najliczniejszym przedstawicielem Cicadellidae był skoczek ziemniaczak – Empoasca pteridis Dahlbom. Skoczek sześciorek – Macrosteles laevis Ribaut oraz skoczek czarnoplamek – Eupteryx atropunctata Goeze wystąpiły w mniejszym nasileniu. Owady pożyteczne stanowiły kilka procent całości oznaczonej entomofauny i były to dziubałkowate – Anthocoridae, dziewięciorkowate – Aelothripidae i zażartkowate –- Nabidae. Stosowanie w uprawie polowej dyni olbrzymiej ‘Amazonka’ zróżnicowanej fertygacji kroplowej azotem i okrywy foliowej wpływało na liczebność fitofagicznych pluskwiaków różnoskrzydłych z rodziny tasznikowatych: zmienika lucernowca – Lygus rugulipennis Popp. i wysmułka paskorogiego – Trigonotylus coelestialium Kirk. Wymienione dwa gatunki tasznikowatych chętniej żerowały na roślinach bez czarnej okrywy foliowej. Stosowanie w uprawie dyni okrywy foliowej powodowało zatrzymywanie wody w glebie, nie dopuszczało do rozwoju chwastów oraz prowadziło do zmniejszenia wilgotności w łanie roślin uprawnych.
Badania prowadzono w latach 1983-1984 na łąkach w dolinie rzeki Łyny k. Olsztyna. Stwierdzono pojaw przedstawicieli 8 rzędów owadów. Najliczniej reprezentowany był rząd Thysanoptera, którego przedstawiciele liczniej gromadziły się w strefach łąk trawiastych niż w strefach łąk turzycowych. Największe nasilenie Thysanoptera przypadało w okresie rozwoju i dojrzewania nasion. Spośród 20 gatunków Thysanoptera tylko nieliczne były związane z trawami. Gatunkami dominującymi w strefie łąk trawiastych okazały się Chirothrips manicatus Hal. i Limothrips denticornis Hal.. Subdominantami były Frankliniella intonsa (Tryb.), Taeniothrips atratus (Hal.) Taeniothrips vulgatissimus (Hal.) i Haplothrips acu-leatus (F.).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.