Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 43

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  przepiorka japonska
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badania przeprowadzono na dorosłych samcach przepiórki japońskiej. Oceniono wpływ stopnia rozrzedzenia nasienia rozcieńczalnikiem Lake'a na obraz morfologiczny plemników. Bez względu na stopnień, rozrzedzenie nasienia spowodowało istotne (p≤ 0,01) obniżenie ogólnej liczby plemników żywych z 76,3% (nasienie świeże) do 65,5% (rozrzedzenie 1:0,5) oraz do 63,09% (rozrzedzenie 1:2). Również, istotnemu (p≤ 0,01) obniżeniu uległa liczba plemników prawidłowo ukształtowanych, w stosunku do nasienia świeżego - 57,65%, w nasieniu rozrzedzonym stwierdzono 36,95%, (1:0,5) lub 34,04% (1:2). Między stopniem rozrzedzenia nasienia nie stwierdzono statystycznych różnic w morfologii plemników przepiórek.
The Japanese quail genome has received relatively little study. Despite significant interest in the search for QTL in poultry, particularly chickens, there has been little research devoted to the identification of QTL regions in Japanese quail. Studies by various researchers have led to the identification of QTLs for laying capacity, body weight, feed efficiency and growth in Japanese quail. Molecular monitoring has been conducted since 2004 in an experimental herd of Japanese quail selected for increased body weight, belonging to the Department of Genetics and Animal Breeding, Faculty of Animal Sciences, SGGW. Analysis of relationships between quantitative traits and genotype with regard to microsatellite sequences confirmed that a given allelic form usually occurred in birds with higher or lower values for these traits. In the 10th generation, carriers of some alleles of ADL0024, ADL0106, ADL0134, ADL0142, ADL0143, ADL0255, ADL0272, GUJ0001, GUJ0014, GUJ0052 and GUJ0087 had higher values for the traits analysed than birds which did not have these alleles in their genotype. Analysis of marker genotypes demonstrated that some alleles of ADL0024, ADL0134, ADL0142, ADL0143, ADL0255 and GUJ0001 were associated with increased body weight at 28 days of age, which was the basis for selection in the population investigated. These findings have enabled the genome of the Japanese quail to become better known and in the near future may lead to sequencing of its genome, thus contributing to a more comprehensive use of this species as an animal model in research.
Avian postnatal growth can be treated as a process where birds undergo changes in form due to differential growth rates of their different organs and tissues. These changes are reflected in the morphology and physiology of the animal. In the present study we compare early embryonic development, especially somitogenesis and muscle cell formation, in birds from lines of quail exhibiting different patterns of postnatal growth. We use classical staging techniques that use developmental landmarks to categorize embryonic maturity as well as morphological measurements of specific tissues. These techniques were combined with immunodetection of somite specific gene products to test the hypothesis that differences in postnatal development would be reflected in patterns of embryonic tissue partitioning.
Badano wpływ dodatkowego pola magnetycznego (AMF) na przebieg wykluwania piskląt przepiórki japońskiej (Coturnix coturnix japonica) w zależności od czasu magazynowania jaj przed nakładem. Stwierdzono, że wraz z wydłużaniem się czasu magazynowania jaj przepiórczych przed wylęgiem, zarodki przepiórcze wykazują tendencje do opóźniania kłucia oraz spadek stopnia synchronizacji. Pisklęta eksponowane na działanie dodatkowego pola magnetycznego skracały wylęg o ok. 9 godzin oraz wykazywały większy stopień synchronizacji nakłuwania i wykluwania.
Celem pracy było poznanie wpływu stałego pola magnetycznego o wysokiej wartości, ale działającego krótkotrwale, na zapłodnione jaja ptaków, przez wykreślenie krzywej wzrostu piskląt z nich wyklutych. Jaja w grupach po 40 sztuk poddano ekspozycji w stałym polu magnetycznym o indukcji 225 mT przez dwie godziny w domniemanych punktach krytycznych embriogenezy, tj. 3, 5 i 14 dnia inkubacji. Stosowano stałe warunki inkubacji, kłucia i odchowu. Co dwa dni pisklęta ważono. Krzywa wzrostu piskląt wyklutych z jaj poddanych ekspozycji 3 dnia inkubacji wskazuje na pojawienie się odpowiedzi na zastosowany „szok” w postaci przyspieszenia tempa wzrostu od 10 dnia życia ptaków dla całego dalszego okresu obserwacji.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.