Celem badań prowadzonych w 1990 i 1991 roku było określenie możliwości zimowania rodzin w gniazdach na jednym korpusie wypełnionym ramkami, stojącymi na pustym korpusie jako tzw. „poduszce powietrznej". Oceniono wpływ tego sposobu na zimowlę, rozwój i produkcyjność rodzin oraz liczbę odbudowanych arkuszy węzy, w porównaniu z rodzinami zimującymi na dwóch korpusach. W obu latach zimowanie na jednym korpusie z „poduszką powietrzną" pozwoliło na oszczędniejsze dokarmianie rodzin bez negatywnego wpływu na oceniane cechy. W pierwszym raku doświadczenia mniejszy osyp zimowy wystąpił w grupie rodzin zimowanych na „poduszce powietrznej".