W pracy badano w warunkach doświadczenia wazonowego oddziaływanie kompostów otrzymanych z produktów ubocznych pochodzących z gospodarki rybackiej z różnymi substancjami na wybrane właściwości chemiczne gleby. W doświadczeniu stosowano kompost w dawce 1 g N kompostu na wazon i dodatkowo 0,5 g N w moczniku. Komposty użyte w doświadczeniu w swoim składzie zawierały: kompost C1: 80% odpady rybne + 20% trociny; kompost C2: 80% odpady rybne + 20% słoma; kompost C3: 80% odpady rybne + 20% kora; kompost C4: 79,3% odpady rybne + 19,7% trociny + 1% węgiel brunatny; kompost C5: 79,3% odpady rybne + 19,7% słoma + 1% węgiel brunatny; kompost C6: 79,3% odpady rybne + 19,7% kora + 1% węgiel brunatny. Największą zawartość węgla organicznego w glebie zanotowano w obiektach z kompostem z odpadami rybnymi, trocinami, słomą i węglem brunatnym. W obiektach z dodatkowym nawożeniem mocznikiem stwierdzono wzrost zawartości magnezu. Dodatek węgla brunatnego wpłynął na zwiększenie sumy wymiennych kationów zasadowych i zmniejszenie zawartości jonów wodorowych.
Celem pracy było określenie możliwości ekonomicznego sposobu kiszenia użytecznych produktów ubocznych przemysłu piwowarskiego przy zastosowaniu preparatów probiotycznych z przeznaczeniem na pasze dla zwierząt, ocena jakości kiszonek i ich wartości żywieniowej. Podstawowym surowcem do produkcji kiszonek było młóto słodowe, do którego dodawano termolizat drożdży odpadowych, jako źródła bakterii fermentacji mlekowej. Do przygotowania inokulum używano preparaty probiotyczne. Badania wykonano w skali laboratoryjnej i półtechnicznej. Stwierdzono pozytywny wpływ stosowania preparatów zawierających starterowe kultury bakterii fermentacji mlekowej do zakiszania termolizatu drożdżowego. Technologia ta pozwala na uzyskanie wartościowej paszy dla zwierząt.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.