Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (dalej: traktat)1 konstytuuje zasadę swobodnego przepływu towarów na rynku wewnętrznym. Brzmienie art. 36 traktatu wskazuje na możliwość jej ograniczenia, poprzez obostrzenie wymiany handlowej przy zastosowaniu różnego rodzaju zakazów lub ograniczeń dotyczących przywozu oraz wywozu towarów, uzasadnionych wymienionymi tam względami, w tym m.in. ochroną zdrowia oraz życia ludzi i zwierząt. Nie budzi zatem wątpliwości fakt, że waga wskazanych dóbr oraz ochrona funkcjonowania rynku pozwalają na odstąpienie od zasady nieograniczonego przepływu towarów nawet w obrębie państw należących do Wspólnoty. Należy więc stwierdzić, że skoro ustawodawca unijny wskazuje na kompetencje do wprowadzania obostrzeń na rynku wewnętrznym, który z samego założenia powinien być jednolity, pozbawiony wewnętrznych barier, szeroko dostępny dla państw członkowskich, to więcej uwagi powinien poświęcić wprowadzeniu regulacji chroniących rynek wewnętrzny przed zagrożeniami płynącymi z handlu produktami żywnościowymi z państwami trzecimi (niebędącymi członkami Unii Europejskiej), które nie są objęte wspólnymi regułami rynku.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.