Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 35

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  powierzchnia uzytkow rolnych
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem artykułu jest ocena organizacji i sprawności produkcyjno-ekonomicznej go­spodarstw indywidualnych w zależności od żyzności gleby oraz powierzchni użytków rol­nych. Badaniem objęto 1 281,9 tys. polskich gospodarstw indywidualnych o powierzchni co najmniej 1 ha użytków rolnych. Przedstawione wyniki badań wskazują, że udział gospodarstw o dodatnim i ujemnym wyniku bilansu substancji organicznej był zbliżony zarówno pod względem liczebności, po­ziomu zaangażowanych czynników produkcji, jak i wytwarzanej standardowej produkcji rol­nej. Przedstawione wyniki wydają się być obiecujące, gdyż wskazują na dodatnie - pożąda­ne związki między celami środowiskowymi a ekonomicznymi w gospodarstwach rolnych.
Celem artykułu jest weryfikacja hipotezy, że pozarolnicze zajęcia posiadaczy gospodarstw rolnych ograniczają znacząco poziom wykorzystania ziemi przydatnej do prowadzenia produkcji rolniczej. Hipotezę poddano weryfikacji na podstawie materiałów od noszących się do sytuacji rolnictwa w 2013 r. w Polsce i w 12 innych krajach Unii Europejskiej, różniących się wartością PKB przeliczoną na mieszkańca. Analizowano gospodarstwa zwane pomocniczymi, których posiadacze ponad połowę swojego czasu przeznaczali na dodatkową pracę zarobkową. Stwierdzono, że wartość tzw. produkcji standardowej przeliczona na 1 ha użytków rolnych była w Polsce w gospodarstwach pomocniczych mniejsza średnio o 34% niż w gospodarstwach pozostałych, a w podgrupach różniących się powierzchnią posiadanych użytków rolnych różnica ta mieściła się w granicach od 25,3 do 40,1%. W większości innych analizowanych krajów unijnych średnie różnice krajowe mieściły się natomiast w granicach od 22,3 do 49,7%. Od tej sytuacji odbiegały wyniki w gospodarstwach pomocniczych w krajach z PKB przeliczonym na mieszkańca w kwocie mniejszej od 9,5 tys. USD (Bułgaria i Rumunia). Średnia wartość produkcji standardowej w gospodarstwach pomocniczych była tam większa o 45% niż w pozostałych. Wskazano, że przyczyną tego zjawiska mogła być większa w tych pierwszych obsada liczby zwierząt wyrażona w jednostkach przeliczeniowych przypadająca na jednostkę powierzchni użytkowanej rolniczo. Hipoteza przyjęta w artykule sprawdziła się zatem w gospodarstwach rolnych, których posiadacze ponad połowę swego łącznego czasu przeznaczają na dodatkową pracę zarobkową, a to z kolei ogranicza lub wymusza likwidację produkcji zwierzęcej.
Przedstawiono liczbę gospodarstw indywidualnych i zajmowane przez nie powierzchnie użytków rolnych, w grupach obszarowych, w okresach objętych trzema spisami rolnymi: 1988, 1996 i 2002 r., w Wielkopolsce i Polsce. W analizowanych okresach zmniejszyła się ogólna liczba gospodarstw indywidualnych i wzrosła zajmowana przez nie powierzchnia użytków rolnych. W grupach obszarowych wzrosła głównie liczba gospodarstw o powierzchni powyżej 15 ha, ale też grupa 1-2 ha. W powierzchni gospodarstw indywidualnych uczestniczyła ziemia z Zasobu Skarbu Państwa (ZSP).
Przedstawiono organizację i wyniki ekonomiczne gospodarstw mlecznych utrzymujących bydło simentalskie w zależności od powierzchni użytków rolnych. Z badań wynika, że gospodarstwa o większej powierzchni uzyskują wyższy dochód rolniczy i charakteryzują się znacznie wyższą dochodowością pracy.
Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej (UE) było związane z koniecznością wprowadzenia wielu znaczących zmian w gospodarce rolno-żywnościowej. Jedną z najważniejszych kwestii był wybór obowiązującego systemu realizacji płatności bezpośrednich. Celem pracy jest identyfikacja grupy gospodarstw rolniczych, w których wystąpiło największe prawdopodobieństwo nieprawidłowości wynikających z rozbieżności pomiędzy powierzchnią użytków rolnych zdeklarowaną we wnioskach o dopłaty obszarowe, a stwierdzoną w rzeczywistości. Wykorzystane dane pochodzą z kontroli terenowych przeprowadzonych przez ARiMR, które w 2004 roku. Jako główne hipotezy w weryfikacji przyjęto następujące tezy: istnienie zależności pomiędzy skalą występujących nieprawidłowości a powierzchnią gospodarstw oraz liczbą i wielkością działek.
Zbadano zależności między sposobem zagospodarowania zasobów ziemi w rolnictwie a wydajnością pracy zaangażowanej w tym sektorze. Zakres analizy obejmował 27 krajów Unii Europejskiej. Koncentracja ziemi w gospodarstwach prowadzi do wzrostu efektywności pracy. Wydajność pracy najsilniej była uzależniona od udziału gospodarstw o pow. 50 ha i więcej w ogólnej ich liczbie. Średnia powierzchnia gospodarstwa i udział użytków rolnych w gospodarstwach o pow. 50 ha i więcej były słabo skorelowane z wydajnością pracy. W Polsce zmiany w użytkowaniu ziemi rolniczej związane powinny być z powiększaniem obszaru użytków rolnych w gospodarstwach. Pozwoli to osiągnąć wyższą wydajność pracy w rolnictwie i zapewni wyższe dochody z działalności rolniczej.
Przedstawiono opinie rolników na temat źródeł finansowania wdrażanych inwestycji w gospodarstwach rolniczych. Wyniki badań dotyczące przeznaczenia wdrażanych inwestycji wskazują na znaczący udział środków własnych w ich finansowaniu. Gospodarstwa o najmniejszej powierzchni oraz najniższej sile ekonomicznej odnotowały najwyższy udział odpowiedzi dotyczących braku nakładów inwestycyjnych w ostatnich czterech latach prowadzonej działalności rolniczej.
Celem opracowania jest określenie zmian jakie nastąpiły w zasobach i organizacji gospodarstw rolniczych, różniących się poziomem nakładów pochodzących z zakupu, w latach 1991-2001. Przeprowadzona analiza wykazała, iż gospodarstwa o zróżnicowanym poziomie nakładów z zakupu charakteryzowały się także zróżnicowaną organizacją oraz zasobami.
Dokonano wyodrębnienia podzbiorów jednorodnych województw ze względu na ich zróżnicowanie strukturalne w zakresie poszczególnych rodzajów użytków rolnych. W wyniku przeprowadzonej analizy wyodrębniono trzy grupy województw o podobnych udziałach: gruntów ornych, sadów, użytków zielonych oraz pozostałych użytków rolnych (głównie odłogów).
W opracowaniu przedstawiono analizę zależności między typem rolniczym i powierzchnią UR gospodarstw a efektywnością wykorzystania czynników produkcji w ujęciu regionalnym. Stwierdzono efektywne wykorzystanie użytków rolnych, siły roboczej oraz rentowną sprzedaż. Korzystniejsza sytuacja w tym zakresie wystąpiła w gospodarstwach z regionu Wielkopolska i Śląsk.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.